"Πισίνα παρτυ στο σπίτι μου;" ρωτάει η Αγαπη.
"Ναι." απαντάνε όλες μονοκόμματα χωρίς εμενα φυσικα.
"Ελα ρε Χριστίνα μην γίνεσαι ξενερα." λεει η Κωνσταντίνα.
"Θέλετε στο δικό μου καλύτερα;" ρωταω εγώ.
"Ξερω εγω οτι θελετε." λεει η Μαρια.
"Εντάξει παμε." λεει η Δαναη.
"Θα είναι και ο αδερφός σου;" ρωτάει η Αγαπη καθώς μασάει τα χείλια της νευρικά.
"Αν σου πει το οτιδήποτε θα τον κανονίσω εγω." λεω και αυτη χαμογελάει ελαφρα.
Αφου προχωράμε προς το σπίτι μου η μαύρη μηχανη του σταματάει ακριβώς μπροστά μας.
"Χριστίνα πρέπει να σου μιλήσω." λεει και εγω ρολαρω τα μάτια μου.
"Δεν θέλω να ακούσω αλήθεια."λεω απότομα και τον προσπερναμε και πάμε να μπούμε μεσα στο σπίτι μου.
"Σε παρακαλω."με παρακαλαει.
"Πηγαίνε. Να δεις τι εχει να σου πει." ψιθυρίζει η Δαναη.
Ξεφυσαω δινω τα κλειδιά μου στα κορίτσια και πηγαίνω μαζι του απέναντι.
Δηλαδή στο σπίτι του.
Ανοίγει με τα κλειδιά του το σπίτι του και μπαίνουμε μεσα.
"Σε άκουω."λεω ενω ξεφυσαω δυνατα.
"Ο αδερφός μου. Χάθηκε."κατεβάζει το κεφάλι του κάτω και τρίβει τα μάτια του.
"Τι;"λεω και αμέσως τον πλησιάζω.
"Εχει να έρθει στο σπίτι απο την προηγούμενη εβδομαδα." συνεχιζει.
Εκεινη την στιγμή μπαίνει ο αδερφός του στο σπίτι αραχτός.
"Ωχ Νικόλα; Επέστρεψες;" λεει ο Αρης ενώ ενα ψεύτικο χαμόγελο εχει ζωγραφιστει στο πρόσωπο του.
"Εισαι αξιολύπητος." λεω και ο Νικολας γελάει.
"Γεια σου Νικο. Καιρο εχω να σε δω." λεω και αυτος γελάει ελαφρά.
"Και εγω. Αρκετό." Μου κλείνει το μάτι και εγω ξαφνιαζομαι λίγο.
Ειναι 2 χρόνια μεγαλύτερος απο τον Αρη.
"Μην τον πίστευεις. Πάντα έτσι λεει για να ριχνει τις γκόμενές του." λεει ο Νικος.
"Α μην ανησυχείς εχω πάψει να τον πιστεύω εδω και ποοολυ καιρό." λεω και τονίζω το πολυ.
"Ρε υιοθετημένο. Σκασε." λεει ο Αρης αγρια.
"Ναι οτι πεις. Χάρηκα που σε ξανα ειδα." λεει και μου ξανα κλείνει το μάτι.
Φεύγω απο εκεί πέρα.Arhs pov
"Εχει κανα τικ το μάτι σου; "λεω απότομα στον μεγάλο μου αδερφό.
"Τι εννοείς;" λεει καθώς αφήνει το κράνος του και τα κλειδιά του στον πάγκο.
"Μακριά απο αυτην σε προειδοποιώ."λεω αποτομα.
"Κατσε για να δω αν θυμάμαι καλά. Αυτη δεν ήταν η κοπέλα που οι γυμνές τις φωτογραφίες έγιναν viral σε ολο το σχολειο τότε;" λεει καθως ανοίγει μια μπανάνα και κόβει ενα κομμάτι και το βάζει στο στόμα του.
"Ναι αυτή ειναι αλλα.."παω να μιλήσω αλλα με διακόπτει.
"Αλλά τωρα εγινε μουναρα και το μετανιώσες;"με προκαλεί.
"Δεν ξέρεις τι έγινε οπότε σε παρακαλω μην μιλας."πετάω απότομα.
"Ξερω πολύ καλα τι έγινε οποτε..."παει να πει αλλα το διακόπτω.
"Σκασε είπα δεν ξέρεις τίποτα."Λεω απότομα.
Πηγαίνω στο δωμάτιο μου.
Παλιομαλακας.
YOU ARE READING
Sweet Revenge.
FanfictionΝομίζω ξέχασες λίγο τους κανόνες. Κανονας νούμερο 9.Εισαι μόνο δική μου. Γελάω ενω πληκτρολογώ το μήνυμα μου. Κανονας νούμερο 10. ΕΓΩ δεν είμαι κανενός. Ο αριθμος μπλοκαριστηκε. Άρης και Χριστίνα. Μια ιστορία με ένα μεγάλο σκοτεινό παρελθόν. Οι κανό...