Sweet Revenge.

|8|

Μετά απο 2 ηλιθιες ημέρες κατέβηκε ο πυρετός.
Και μαντέψτε ποια θα μείνει από απουσίες αν δεν άρχιζει να τρέχει για το σχολείο.
Σωστά μαντέψατε.
Όχι εγώ.
Γιατί έχω περίπου 70 απουσίες.
Μπαίνω μέσα χαλαρά με ενα φρεντο καπουτσινο στο χέρι.
"Καλημέρα." λεω χαρούμενη σε όλα τα παιδιά στην τάξη.
Ναι έχω όρεξη. Τι θέλετε;
"Μπα γιατί τόση όρεξη σήμερα;" ρωτάει ο ξινός.
"Μου έκατσε το γκομενακι." τον πειράζω και αυτός ξαφνιαζεται.
"Και μενα μου έκατσε αλλά δεν κάνω έτσι.." λεει και χαμόγελαει στραβα, προφανώς για να με κάνει να ζήλεψω.
Αλλά όχι εγώ βράχος.
Δεν ζηλεύω καθόλου.
Καθολ- καλά ποια του έκατσε γαμω;
"Καλά μπορεί να μην το ευχαριστήθηκες. Μπορεί να τον έχει πηγάδι και γι αυτό να μην έχεις όρεξη."σχολιάζω εγώ και αυτός γελάει ελαφρά.
"Μουνι να ναι και οτι να ναι." λεει και εγω ανασηκώνω τα καλοσχηματισμενα φρύδια μου.
"Ω."λεω και εκείνη την στιγμή μπαίνει ο καθηγητής στην τάξη.
"Βασιλειάδη στον πίνακα."λεει με νευρα.
"Μάλιστα."μουρμούραω και καταπίνω όλες τις βρισιες που θα μπορούσα να του πω.
"Που ήσουν της τελευταίες δύο μέρες δεσποινίς;" ρωτάει ενώ με κοιτάει μεσα από τα χοντρά, επειδή έχει 200 βαθμούς μυωπία, γυαλιά του.
"Κυρια."λεω εγω και αυτός με κοιτάει παραξενεμενος.
"Όριστε;" ρωτάει.
"Κυρία, λέω όχι δεσποινις, παντρεύτηκα." μαρεσει να τον πειράζω εντάξει;
"Αυτο μου είπες και την προηγούμενη φορά αγαπητή μου." λεει και εγω γελάω ελαφρά.
Λύνω την άσκηση του.
Χτυπάει το κουδούνι για την δεύτερη ώρα και μετά για το διάλειμμα.
"Τι λες για ένα γρήγορο;" ρωτάει ο Άλεξ.
"Φύγαμε."απανταω με ένα πονηρό χαμόγελο.
Μόλις μπαίνουμε μέσα στης τουαλέτες με κολλάει στον τοίχο και αρχίζει να μου φιλάει τον λαιμό.
Ακούμε και άλλους αναστεναγμους και δεν μου παίρνει πολύ ωρα να καταλάβω σε ποιον παπΑΡΗ ανηκει.
Γαμω.
Με σηκώνει και εγω τυλίγω τα πόδια μου γύρω του. Μπαίνουμε σε μια άκυρη τουαλέτα αλλα κατατυχη ειναι ακριβώς δίπλα από τον Αρη. Ουπς.
"Μήπως θες να φύγουμε;" ρωτάει ενώ δεν εχει σταμάτησει να μου πιπίλαει τον λαιμο.
"Ούτε καν. Τώρα άρχιζει η πλάκα." λεω και τον πιάνω και τον φιλαω.
Και αμέσως μετα κατεβάζω το παντελόνι του και παίρνω την στύση του στο στόμα του.
Δικοί του μικροι αναστεναγμοι αναμιγνονται με των άλλων.
"Χριστίνα γαμωτο." λεει ο Άλεξ ενώ έχει γυρίσει ελαφρά το κεφάλι του πίσω και έχει κλειστά τα μάτια του.
Σηκώνομαι πάνω και αυτος με γύριζει παίρνει το προφυλακτικο απο την τσέπη του και μπαινει μέσα μου.
Οι αναστεναγμοι μου είναι πιο δυνατοί από συνήθως γιατί.. Γκουχου γκουχου κατά βάθος ξέρετε γιατί.
Αφού τελειώνει πάει να βάλει το παντελόνι του αλλά με ξανά κοιτάει για μια τελευταία φορά. Παραδόξως οι φωνές τους σταμάτησαν να ακούγονται.
"Θες δεύτερο γύρο;" ρωτάει ενώ εγώ Ρολαρω τα μάτια μου.
"Κανόνας νούμερο 11 δεν επιτρέπεται να ζητήσεις ΕΣΥ για δεύτερο γύρο αν θέλω εγώ μπορούμε ακόμα και 10 γύρους να κάνουμε." ακούγεται διπλή φωνή και ξαφνιαζομαι γιατί καταλαβαίνω από που έρχεται η φωνή..
Ντυνομαι γρήγορα και πάω να φύγω αλλα συγκρούομαι σε εναν στιβαρό στερνό και παραλίγο να πέσω αλλα με έπιασε.
"Που νομίζεις ότι πας;"ακούγεται η βαριά του φωνή αλλά εγώ αρνουμε να ανοίξω τα μάτια μου γιατι πιστεύω ότι βρισκομαι στο πάτωμα.
"Άνοιξε τα μάτια σου χεστρα." λεει και γελάει.
"Όκευ ασε με τώρα."λεω και προσπαθώ να βγω από την αγκαλιά του.
Αλλά ξανά γλιστραω επειδή κάποιος ΗΛΙΘΙΟΣ έχει βρέξει όλο το πάτωμα και μάντεψτε.
Με ξανά πιάνει αλλα αυτήν την φορά είναι πολύ κοντά στο πρόσωπο μου.
Και νιώθω την καυτή του ανάσα ακριβώς πάνω από το στόμα μου.
Χαμογελάει ελαφρά.
Και εκεί που πλησιάζω να τον φιλήσω ΕΤΣΙ ΚΑΤΑΛΑΘΟΣ. :(

Απομακρύνεται το γουρούνι και με σηκώνει.
"Επ επ ξέχασες τον κανόνα νούμερο 7;"με πειράζει με ένα στραβό πονηρό χαμόγελο κολλημένο στα χείλια του.
"Δεν προσπαθουσα να σε φιλήσω." παραπονιέμαι και διπλώνω τα χέρια μου κατω από το στήθος μου.
Το βλέμμα του πέφτει στο στήθος μου και αμέσως κοιτάει αλλού και αναστενάζει.
"Ότι πεις."συνεχίζει να με πειράζει το γουρούνι.
Πλησιάζω προς αυτόν και αυτος πάει ενα βήμα πίσω αλλά βρίσκεται σε τοίχο.
Ωχ κοίτα πως οι ρολόι άλλαξαν.

"Αρουλη σταματά να παίζεις μαζί μου γιατί αμα αρχίσω να παίζω εγώ πίστεψε με δεν θα σου αρέσει καθόλου."λεω ενώ δάγκωνω ελαφρα τα χείλη μου.
"Ω αλήθεια;" λεει ειρωνικα.
"Ναι." απανταω και τον πλησιάζω πάρα πολύ και ανασαίνω βαριά ακριβώς πάνω από τα χείλη του.
"Τα λέμε. "του λέω ενώ τον αφήνω συξιλο.
"Ωω έλα τώρα. "τον ακούω να λεει και χαμογελαω αυτάρεσκα.