2️⃣7️⃣ වැනි සිහිනය 🖤_ 𝑬𝒗𝒆𝒓𝒚 𝒔𝒆𝒄𝒐𝒏𝒅...

82 13 12
                                    

ඊට දවස් දෙකකට පස්සෙ හවස කම්පනි මීටින් එකකට එන්නයි කියල පීඩීනිම් මට කිව්වා කියන්න කියලා නම්ජුනි ඔප්පාගෙන් කෝල් එකක් ආවා....

එදා යුන්ගි ඔප්පා අර විදියට කඩා බිඳ දාගෙන ගියාට පස්සෙ මන් ආයෙම කම්පනි එකටවත්, එයාලගෙ ඩෝම් එකටවත් ගියේ නෑ....

කම්පනි එකටනම් ගියේ නැත්තෙ එයාල මට එන්න එපා කිව්ව නිසා... ඩෝම් එකට නොගියෙ වැරදිලාවත් ජිමින්ව මූණට මුණ ගැහෙයි කියල තියෙන බයට....

එයාව මූණට මූණ මුණ ගැහුනොත් එයාට මං කරන දේ මටවත් හිතාගන්න බැරි වෙයි කියලයි මට නම් හිතුනෙ. මොකද තාමත් එදා මට කතා කරපු විදිය ගැන මගෙ හිතේ එයා ගැන තිබ්බෙ තරහක් විතරයි....

කොහොම වුනත් පීඩීනිම් කිව්වට පස්සෙ කම්පනි මීටින් එකට නොයා බෑනෙ. ඒ නිසා මන් එදා කියපු වෙලාවට ටිකකට කලින් මීටින් එකට ගියා.

හයිබි එකත් එක්ක තිබුන මගෙ මාස හයේ ඇග්‍රීමන්ට් එක ඉවර වෙන්නත් තව තිබුනෙ දවස් තුන හතරක් විතරයි.... ඒ නිසා ඕනි එකක් වෙද්දෙන් කියල හිත හදාගෙනයි මං ඒ වෙනකොටත් හිටියෙ.

ටිකක් කලිනුත් ආව නිසා මං ප්‍රැක්ටිස් රූම් එක පැත්තට ඔලුව දාලා එන්න ගියේ මගේ මතක වලින් වටිනාම තැන එතන නිසා....

අනික අද වගේ දවසක එතන කවුරුවත් නෑ කියලත් මං දැනන් හිටියා.

මං හිමීට ප්‍රැක්ටිස් රූම් එකේ දොර ඇරල බලද්දියි, මගෙ වාසනාව කියන දේ මං කොරියාවට පය තිබ්බ මොහොතෙ ඉඳන්ම කවුරු හරි පෝර බෑග් එකක දාලා හන් ගඟට විසි කලාදෝ කියල මගෙ තිබ්බ සැකය හරියටම තහවුරු වුනේ.

ඒකෙ දෙන්නෙක් හිටියා.... ඒ වෙන කවුරුවත් නෙවෙයි.... ජිමිනුයි, සෝහායි.

හැබැයි ඒ දෙන්න නම් හිටියෙ බර කතාවක නිසා එයාල මං ආව එක දැක්කෙ නෑ...

සෝහා ජිමින්ගෙ ජැකට් එකෙනුත් අල්ලගෙන මොනවහරි මුමුණ මුමුණ අඬනවා දැක්කම මටත් පෝඩ්ඩක් දුක හිතුනා කිව්වොත් බොරු නෙවෙයි... මොකද එදා වගේ නෙවෙයි මේව නම් ඇත්තම ඇත්ත කඳුලු කියලා මට තේරුන නිසා....

ඒත් අර ආත බූත තාරාවා සෝහාව පැත්තකට තල්ලු කලේ කිසිම හිතක් පපුවක් නැති ගානටයි.

𝐴 𝑙𝑒𝑡𝑡𝑒𝑟 𝑡𝑜 𝑀𝑦 𝘿𝙍𝙀𝘼𝙈 𝙁𝘼𝙄𝙍𝙔 : A BTS sinhala fanfiction Where stories live. Discover now