✦ Selflessly Devoted To You┋SB19 KEN【2022|✓】

┋KABANATA 22: Each Side

[KEN'S POV]

"Dre-Dre, Teka lang naman. Seryoso na ba kayong aalis kayo?" Tanong ko habang hinaharang ang Dalawa mula sa kanilang pag-labas.

"Sorry Ken, Mukha kasing hindi mag-wowork e" Ana ni Jerome. Bakit sila ganyan? Kaylang sumali ako sakanila tsaka sila aalis.

Laro lang ba 'to? Ayaw ba talaga nila saakin?

"Dre, Teka. Baka naman magagawan pa natin ng paraan?" Tanong ko, Yumuko sila bago umiling.

Sobrang hinahangaan ko yung cover group nila, Sobrang gagaling nila. Gusto kong sumali kaso nakakahiya hanggang dumating yung opportunity na sila na mismo yung nag-offer sakin na sumali sa grupo.

Pero ngayong tinanggap ko 'yung offer, Tsaka naman sila aalis sa grupo. Kesyo Family Problems, Financial Problems, Mental Health, Nawala na yung spark sa pag-peperform. Ang sabihin nyo, ayaw nyo sakin!

I wanted to join sa pag-aakalang mas marami akong Matututunan. Na siguro mas mapapabilis ang pag-debut dahil gusto ko na talagang makatulong kay Nicole.

Nasa College sya tas nag-papart time job para sa pag-kain at pambayad sa Renta. Wala naman akong kinikita dahil Trainee palang ako.

Sobrang naawa na ko sakanya.

"Ken, You're really a Talented man. Maybe being a Member of our Group doesn't really Suit you" ana ni Jerome, O 'diba? Lumabas din ang tunay na kulay mong Pakenengshet ka!

Pinag-masdan ko lang sila habang sumasakay sa kotse nila. Panigurado for next month may panibagong competition na naman silang sasalihan. Ayaw lang talaga ni Sakin.

I mean, sabihin nyo sakin kung ayaw nyo sakin. Pwede naman ako na 'yung mag-adjust para lumayo sainyo!

"That's sad, Ken" Napaharap ako sa gawing kanan ko at nakita si Stell kasama sila Justin na mukhang galing sa Cafeteria.

"Alam mo Ken, We know you really want to debut as Soon as Possible. Pero Ken, Don't take shortcuts. We know you're meant to be a Performer, Matutupad mo lang 'yang meant to be na 'yan kapag hindi ka nag-shortcuts" ana ni Justin, Gusto kong makinig sakanila kaso pinapangunahan ako ng galit ko.

I-I can't control my Self na mas pinipiling magalit dahil sa sobrang pinahiya ako nila Jerome. Pinaasa nila ako na makakasama ako sa Grupo nila.

"Maybe you can Join our Group, We'll make our own Name" Ana ni Josh. Napairap nalang ako bago naglakad papalayo

"Ken? San ka pupunta?" Tanong ni Stell, Hindi ko rin alam ang sagot. Basta, Gusto kong mapag-isa

-
[NICOLE'S POV]

"Kumusta Doc? May problema po ba saakin?" I asked.

Sa Buwang ito napapadalas na ang pag-kahilo ko. Napapansin ko ring napapadalas ang pag-lagas ng buhok ko. Minsan masakit ang katawan ko, Napapadalas ang panlalata ko.

Nag-pacheck up na ko, We do some test nitong Linggong 'to. Ngayon ko malalaman ang Results, Panigurado naman wala akong sakit at normal na nararanasan lang na tao 'to.

Actually, Hindi naman problema ang pera saakin. If ever man na may sakin ako, Kaya ko nang agapan habang bata pa ko.

Yung perang 'yon, Akin. Nakalaan sa future namin. Hindi ko 'yon hininga sa mga magulang ko. Hindi ako lumuhod para doon.

"Ms. Salazar, Ang Sakit mo ay Dapat agad maagapan. Kung hindi, Magiging delikado ang Operasyon. Agapan nyo na po habang maaga pa at wag nyo pong hahayaan na lumala pa 'to" Ana nang Doctor. I'm really praying na hindi ganun kalala ang sakin ko.

Iniabot nang doctor ang Isang papel kung saan nandun ang Resulta. Binuksan ko 'to at halos mapaiyak sa nakita kong resulta ng Test ko.

Hindi naman malala 'to diba? Kaya ko naman mag-survive sa sakit na 'to diba? May namamatay dito pero kayang agapan diba?

Sa doktor na mismo nanggaling.

"Mag-kano naman po ang pampaopera?" Tanong ko, umupo siya sa kanyang upuan bago napabugtong hininga.

"500k, Alam kong masakita 'yan sa bulsa, Pero kailangang agapan. I'm so sorry for you, Ms. Salazar, You have Bone Cancer, Stage 1"

TO BE CONTINUED. . .