Noble Swordsman [Book Two COMPLETED]

Chapter : 4- Crazy Doctor

Chapter Four

Noah's Point Of View

Tahimik ang paligid.

Walang ingay na maririnig.

Isang silid kung saan maraming tambak-tambak na libro ang magkakasunod-sunod na naka pila sa isang matayog na halos aabot na sa kisameng bookshelf.

Bilang lang ang mga taong nandito sa loob ng silid.

May nagbabasa.

May naglalakad sa bawat shelves na parang may hinahanap sa pila ng daan-daang libro.

May natutulog.

May kumakain.

May nagsusulat.

May nag-aayos ng libro.

At may nakatayo lang sa harap ng isang pinto.

"Noah. Anong tinitingnan mo?"

Tinanong ako ng isang lalaking kadarating lang  nakatayo ako harap ng pinto at nilingon ito.

"Wala lang. May iniisip lang." Sagot ko rito pabalik.

"Anong iniisip mo?" Tanong ulit nito sakin.

"Iniisip ko. Kung sakaling pagbukas ko sa pintong yan. Magagawa kaya akong dalhin sa ibang lugar?"

Sagot ko na puno ng pangungulila at lungkot sa mukha habang sinasabi ito. Puno yun ng pangarap pero wala akong magawa kundi ang mag-isip ng paraan para mabawasan man lang ang lungkot ko kahit papano.

Two days na ang nagdaan mula nung insidente sa
gym kung saan tinalo ko ang isang expert taeokwando captain.

That incident led our instructor change his P.E. exercises methods to us mula nun. But something bothered me that time. Nung oras na napatumba at natalo kona yung kalaban ko. Imposibleng hindi ko yun narinig e.

Parang may binanggit siya about the president.

Aba ewan ko. Hindi kona lang yun iisipin pa at intindihin ang kasalukuyan. Para mawala ako sa pag-iisip ng bagay nayun. Dito ako nagpupupunta sa library. And then. Na curious ako bigla sa isang pinto kaya't heto ako at nakatayo lang sa harap.

"Bakit di mo subukan? Malay natin. Baka magkatotoo ang sinabi mo?" Sagot naman ng kausap ko.

Nilingon ko ito.

"Ano nga ulit ang pangalan mo?" Tanong ko sa lalakeng kausap. I've seen this guy a couple of times here in the library. Matagal kona itong gustong tanungin ngunit ngayon lang ako naka tyempo na tanungin siya.

Hindi ko siya kilala but somehow. Parang nakilala kona siya dati.

"Ako si Haki. Ikaw. Anong pangalan mo?" Tanong naman niya sakin.

"Noah. Noah Rimer. Sino yung kasama mong tulog?" Sabay nginuso ko yung kasama din ata niya sa isang lamesa.

Nilingon naman ni Haki ang lalaking nasa may kalayuan namin sa may reading corner at natutulog na ginawang unan ang dictionary na libro.

"Ah. Yun ba?" Sabay turo ni Haki sa lalakeng natutulog. "Kaibigan ko siya. Zion ang pangalan niya." Aniya. Napatango naman ako.

"Ahh. Ganun ba? May kakilala rin kasi akong gaya niya eh. Palaging mag-isa at laging natutulog sa klase nun. Minsan late pa nga kung dumating sa school." Sabi ko rito.

This two guys really caught my attention kaya't naging ka close ko sila ng ganun pang kadali. I think nakilala kona talaga kasi sila e. Hindi kolang maisip kung saan at kailan.