Noble Swordsman [Book Two COMPLETED]

Chapter : 3- He's Really Good

Chapter Three

Noah's Point Of View

"Do you believe in magics?"

"Of course I do."

"Why can you say that?"

"Because I have one. You wanna see?"

"No thanks. It's probably just a magicians trick."

"You'll never know. Unless you wan't to. Come to my office this weekend. There's something I wanna show you."

"I'm not coming. Mr. President."

"No. I know you will. Bring some friends If you have."

"I don't have any."

"You have Noah. You have."

*
I gasped some air while I'm still at my bed. That last conversation I had with the president. It keeps on coming back in my dreams.

How can he say that he had magics. I'm just asking him a joke. Hindi naman niya yun dapat seryosohing sagutin.

He is really a mysterious president.

Dalawang na mula nung huli kong dumalaw sa hospital ng kapatid ko. Yun din ang last time na nakausap ko ang presidente.

Today is Wednesday kaya't hindi na ako nag uniform dahil mag P P.E. lang naman kami hanggang hapon nito mamaya.

Siguradong bagot ngayon ang iba dahil mag tatatakbo na naman kami ng 5 lapses nito at mag du duel kasama ang mga taekwando club. Gusto daw kasi ng principal na kahit yung hindi kasama sa taekwando club o fencing club, dapat marunong din kaming mag maintain ng body fitness namin at mga self defence tactics.

Our world is now not the  way it used to be in the past. Murders happens so easy nowadays kaya't dapat lang daw. Na kahit papano. We can protect our selves from harm ways and circumstances.

Pero hindi naman sila dapat maging strikto kahit na sa ganitong P.E. time lang ng school. Hindi naman kami nag aral para sumabak sa isang gyera na talaga. We are just students. Not military recruits. Sobra sobra na ang ginagawa nilang trainings and body exercises namin.

Pagod kaming lahat sa pag-aaral. We should just do what normal exercises is.

Nag da drive ako ngayon patungong school. Ng mai park kona ang sasakyan agad na akong bumaba at pumasok sa school building. Dumiretso ako sa locker area at dun nagpalit ng damit ng pang P.E. namin.

Alam kong walang tao ngayon sa room namin. Dahil siguradong lahat ay nasa taekwando club na ngayon. Ang section namin, baka nandun na rin sa football field para sa 5 lapses na tatakbuhin namin for a start.

"Noah. Mabuti at naabutan kita. Ibig sabihin hindi pa ako late." Masayang bati sakin ni Jason at nagmadaling nagtungo sa locker niya. Nasa dalawang locker lang ang pagitan ng sa kaniya sakin.

"Hindi." Sagot ko naman na ikinatigil niya. "Late na ako."

"Ano?! Ibig sabihin? Late nadin ako?"

Natawa ako sa reaksiyon niya.

Nagmadali na kaming tumakbo tungo sa maluwag na field dito sa school at kinakabahan na talaga si Jason dahil mapapagalitan na naman kami nito ng P.E. instructor namin.

"You're late. Mr. Rimer and Delacrin." Galit agad na bungad samin ng guro namin na si Sir Fredli.

Medyo malaki ang katawan niya at masyado ring matangkad kaya naman nakakatakot talaga siyang harapin. Kapag siya ang makabangga mo. Mabuti pang umurong kana lang. But not me.