Cassandra Elise Alteria
The day of the ball...
Nandito na kami ngayon sa Lamentia Estate simula kahapon pa. They gave all their guest an accomodation to stay. Ngayon ay patapos na akong ayusan ni Rosa at nasa living room na si Louis nag-hihintay na matapos ako.
Lumabas naman na ako ng silid ko at nakita ang prinsipeng prenteng nakaupo. He's too handsome for me. "You look stunning." sabi niya dahilan para mag-init ang pisngi ko.
"Lets go?" aya niya sabay lahad ng kamay. Tinanguan ko naman siya at hinawakan ang kamay. Pagkalabas namin ng silid ay kinapa ko muna ang sandatang inilagay ko sa may hita ko para siguradong hindi ko ito nalimutan.
Nang marating namin ang entrance ng venue ay sinuot na namin ang maskarang inihanda nila. Nagkaroon kasi sila ng last minute changes kaya sila na ang nag-provide ng gagamitin naming lahat.
"Never let your guard down." sabi ko sakanya. "Likewise," nakangiting sabi niya. Pag-pasok namin sa loob ay marami akong nakitang pamilyar na mukha kahit natatakpan ang kalahati ng mukha nila. "Lady Elise!"
Mariin akong napapikit sabay nilingon ang taong tumawag sa pangalan ko. Ramdam ko na rin ang mga titig ng mga tao rito sa akin. Hindi ko na alam kung masquerade ball pa ito dahil sa ginawa niyang pagsigaw ng pangalan ko
"It's good to see you, Viscount Wilkins." ngiting bati ko. Si Viscount Gary Wilkins ay isang distant relative namin. "Lady Elise! It's good to see you here. I meant to tell you something but first may I know who this gentleman is?"
"Count Cyrus Philip Gil. My brother's good friend." pag-papakilala ko sakanya. "Nice meeting you, Viscount Wilkins." sa hindi ko alam na dahilan ay bigla akong nakaramdam ng kaunting tension sa pagitan nilang dalawa.
"Call me Gary and Lady Elise." he called. "I'll see you around." sabi nito sa akin at iniwan kami. Hindi ko na ito pinansin pagkatapos at hinanap ang main host ng event na ito at nang makita ko siya at nilapitan naman na namin ito
"Good evening Duke Lamentua," bati ko kasunod din ni Louis na ginaya lang ang ginawa ko. Mabilis naman napunta ang tingin niya sa amin. "Good evening to you too, Lady Elise and?" sabay tingin sa katabi ko "Count Cyrus Philip Gil, my Lord." sabay abot nito ng kamay niya
Nakipag-kamay naman ang Duke sa kanya "Well please enjoy the ball. I'll excuse myself." sabi niya sa amin sabay alis. Naiwan naman kaming dalawa sa mga kasama niya kanina. "Lets go sa buffet?" nakingiting sabi niya. Napailing nalang ako at napangiti
Maglalakad na sana ako ng pigilan naman niya ako kaya napatingin ako sakanya. "I change my mind. Will you dance with me love?" ngumiti naman ako at tumango sakanya. Hahawakan ko na sana ang kamay niya ng biglang unahan ako ng ibang kamay
"Sure my love." sabay smirk sa akin ng babae. Damn it! Its her! The princess is here! Hindi rin pwede na tanggihan ang isang sayaw kaya walang nagawa si Louis kundi isayaw ito. Napairap nalang ako.
Pinanood ko silang sumayaw at halata naman na maraming natutuwa sakanila. Kumuha ako ng baso ng wine na may dumaang waiter sa harap ko. Sinisimsim ko ito habang pinapanood sila. I shouldn't be jealous seeing them dance dahil magkapatid sila pero what if? Shake that thought off Elise!
"The song is pretty and the night is still long. Won't you dance with me, my lady?" nilingon ko naman ito at ako pala ang kinakausap niya. "Sir Leon," tinanguan naman niya ako to confirm it. I accepted his offer and put down the glass that I'm holding
Ramdam ko nanaman ang mga titig ng mga tao sa amin nang mag-umpisa na kaming sumayaw. "Look at how Lady Elise dance. She danced so gracefully," bulong ng katabi naming couple. "They look good as a couple if you add." napailing nalang ako dahil sa sinabi ng partner niya
I looked at Sir Leon at parang wala lang sakanya ang naririnig niya. "Isn't that the young master of Earl Sumer? They suit each other, right?" sabi ng matanda sa tabi namin. "Aren't they engaged?" nanlaki bigla ang mata ko dahil sa sinabi nila pero nagulat ako ng natawa ang partner ko
"Please don't mind them, my lady. They just want to gossip." napangiti nalang ako dahil doon. Well, yeah. That's a nature of every human being. "By the way. It seems that someone is giving me a death glare at the other side of the dance floor." napakunot naman ako ng noo at hinanap ang lugar nila Louis
I saw him in his glare pero nang makita niya ako ay bigla itong ngumiti. Napailing nalang ako "I do apologize for the stare he is giving." pansin ko ang gulat sa kanya ng sabihin ko yun. Hindi niya siguro in-expect na kilala ko kung sino 'yun. "Can I invite you at the garden after this dance? I just wanted to ask a very importance question to you. If you don't mind that is."
Hindi naman siguro masama kung um-oo ako 'di ba? It seems important too. "Sure." I said. Tahimik naman ang naging sayaw namin hanggang sa natapos ang kanta. Sabay kaming lumabas ng venue papuntang garden
Tahimik lang din ito hanggang sa narating namin ang dulo ng hardin. Nauna akong naglakad papunta sa fountain at pagkaharap ko sakanya ay nakatutok na ang espada niya sa akin. Mabilis kong hinawakan ang kamay niya at nailayo ko ang espada niya pero mabilis din siya kaya napunit ang dress ko
"What the hell is wrong with you?" galit na sabi ko sabay labas ng dagger ko. "Where did you hide the prince?" kumunot naman ang noo ko sa sinabi niya sa akin. "I don't know what you're talking about?" sagot ko pero mabilis itong tumakbo papunta sa gawi ko
Nag-clash ang dagger at espada naming dalawa. "Don't try to hide it. I know who you are!" galit niyang sabi sa akin. Mabilis muli itong umatake pero hindi na ako nakailag dahil naapakan ko ang dress ko dahilan upang nasa leeg ko na ang tip ng espada niya
"You think you can win against a man?" sa sinabi niyang 'yon ay biglang pumasok sa isip ko ang nangyari sa amin ten years ago. "Enough, Leonard." pareho kaming napatingin sa taong nag-banggit ng kanyang pangalan
Nilayo niya ang espada sa akin at itinutok ito kay Louis. "Who are you to command me?" malamig niyang sabi. "That is my woman." sagot naman niya. Kumunot naman ang noo ko sa sinabi niya pero ng ma-realize ko kung sino ito ay parang nanghina ako
Lumabas ito sa dilim at kita namin pareho ang kanyang itsura. "I said who are you--" naputol ang sinasabi ni Leon nang biglang nakatutok na sakanya ang espada ni Louis habang ang sandata niya ay nasa lupa na. "Your master." sabi niya rito
May mga sinabi pa si Louis sakanya pero pabulong na lamang ito. Nagulat nalang ako sa sumunod na nangyari. Biglang lumuhod si Leon sa harap ni Louis sabay sabing "My Prince," umiling naman si Louis dahil sa sinabi nito
"I'm not a prince my friend but a count." nakangiting sabi niya. Tumayo naman si Leon pagkatapos. "I apologize, Lady Elise. I ruined your dress." sabay yuko din niya sa akin. Tinulungan naman ako ni Louis na makatayo
"I'm okay. Don't worry about it." sagot ko pero nanlaki ang mata ni Louis sa sinabi ko. "It's not okay for me! I didn't got the chance to dance with you! Thanks for that someone," galit niyang sabi.
Hindi ko alam kung sino yang 'someone' na yan pero biglang nanigas si Leon sa harap namin. "I really do apologize," sabay yuko niya ulit. Tinignan ko naman ng masama si Louis
"Fine. Pwede ka ng umalis Leon. This is not the time to catch up." tumango si Leon sa amin saka kami iniwan dalawa. "We can dance anytime." sabi ko sakanya dahil naka-nguso ito ngayon
He sighed and looked at me. "I know. Let's get inside then. I know you're cold already." I nodded as response.
Hinatid naman na niya ako sa kwarto na tinutuluyan ko at iniwan ako para maghanap ng maid to ask for food. Umupo naman ako sa gilid ng kama pero mabilis ko nailabas ang dagger ko nang makaramdam ako ng kakaiba
"We need to speak."
~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~
BINABASA MO ANG
Princess Knight
RomanceAs she witness her family's downfall she was raised by her grandfather not as a prim and proper lady only but also as a warrior.