Cassandra Elise Alteria
Andito kami ngayon sa palasyo dahil nagpatawag ng emergency meeting ang aking lolo. Narinig ko na dahil ito sa labanan ng Alteria Kingdom at ng Hollows Kingdom.
Nauna na umuwi ang prinsipe dito sa palasyo dahil kailangan siya sa pagpupulong. Lumakad naman na ako sa corridor papunta sa conference hall ng madinig ko ang mga tilian ng mga babae.
"Ang gwapo talaga ni Duke Elizar!" pigil na pigil pa ang boses niya. "Balita ko single pa siya. Should we ask?" binilisan ko na lamang ang paglalakad para hindi na ako maabala pa.
Dahil sa itsura namin ay maraming nagkaka-gusto. Salamat pala sa genes ng aming pamilya. Natawa nalang ako sa isip ko. Nang marating ko ang lugar ay umupo na ako sa upuan kung saan nakalaan para sa akin lamang.
"Kumpleto na tayo. Ang hari at prinsipe na lamang ang ating hihintayin." sabi ni General Potten ang aking lolo. Naghintay pa kami ng kaunti hanggang sa dumating sila.
"Andito na po ang hari at prinsipe." sigaw ng isang attendant. Lahat naman kami ay tumayo at binati ang dalawa. Nagtama pa ang tingin namin ni Louis at nagtango bago ito umupo sa tabi ng ama. "Please sit."
Umupo naman na kami gaya ng sabi ng hari. "Pinatawag namin kayo dahil nalalapit na ang digmaan natin sa Hollows Kingdom. Hindi nila tinanggap ang treaty na aking inihanda para sa kanila." nag-salita naman na nag ibang mga nobles ang iba naman ay galit.
"Silence!" galit na sabi ng general at lahat nga sila nanahimik. "My son decided that he will lead the army." mabilis na nanlaki ang mata ko at napatingin sa kanya. Nagtama naman ang tingin namin pero umiwas rin ito agad.
Nagsabi pa muli ang hari bago ito umalis kaya si Louis na ang pumalit sa kanya. "We are now planning a battle strategy but before that all nobles of per family must provide a son to go to war." nagbulungan naman na sila patungkol doon
I got irritated. "Since I've got no son. I'll be going instead." I volunteered since I got no family yet at hindi naman pwedeng si Kuya Cea ang pupunta. "Thank you, Duke Elizar. Anybody else?"
Isa-isa naman na sumagot ang mga nobles. Tsk! Nag-hintay pa sila kung sino ang mauuna. I listened carefully on Louis' plan. Very detailed ito at agad niya nagawan ng battle strategy in a little amount of time.
The meeting lasted about five hours dahil kailangan coordinated kami in case may ambush na mangyari sa daan. We should be more careful. Ngayon in one week time ay aalis na kami dahil palapit na ng palapit ang battalion ng Hollows Kingdom.
Pagkauwi ko sa amin ay nadatnan ko si kuya. Hindi sa amin uuwi ang prinsipe dahil marami pa siyang gagawin sa kanyang palasyo. "How's the meeting?" tanong niya sabay abot ng baso ng tyaa.
"Good. I'll be gone for a while kuya," kumunot agad ang noo niya. "You volunteered for the war?!" galit niyang sabi. I just nodded. "Kung hindi ako sino? Ako lang naman ang inaasahan ng prinsipe doon!" galit kong sabi.
Umiling naman siya. "Nakakita ka na ba ng digmaan? Lifeless bodies? Yung tipong wala ka ng dadaanang iba kung 'di apakan sila? That's how bruteless the Hollows is!" napatakip naman ako ng bibig ko. Thinking about it makes me shiver.
"But I have to do this." napasapo naman ng noo si kuya. "I can't believe it." he walked back and forth thinking about something. Ganitong-ganito si kuya noong bata kami kapag hindi siya makapakali. "Kuya, calm down please."
Huminto naman siya agad. "Paano ako kakalma? Ang kapatid ko? Pupunta sa digmaan without even proper knowledge about war!" dahil hindi siya mapakalma ay lumapit na ako sakanya para yakapin siya.
"I promise kuya, I won't do something that will make you worry." he calmed down a little. "You already made me worry. Paano kung andoon ka na. You should bring Light with you." tinanguan ko nalang siya just to ease his worries.
Humiwalay naman na ako sa yakap at bumalik sa aking upuan. "Kapag nasa war na ako kuya, you should continue finding evidences in the Lamentia Household." seryosong sabi ko. "I never saw the duke when I got there kaya hindi ako pwede maging witness but I promise we will find the justice that we seek."
We talked more before we went to eat our dinner and went to bed. Maaga akong nagising at kinuha ang espada ko. I need to build my stamina and strength bago pumunta ng digmaan. I was about to train when I heard familiar footsteps. "Let me help you train."
Tinanguan ko naman siya agad and I made my stance. Una siyang sumugod sa akin at mabilis ko itong nailagan. He's too strong for me dahil may gender gap. "Lagi mong iisipin na malakas ka. Don't let your emotions get through you!" Sabi niya
I concentrated on my moves at halos kapantay ko na ang lakas niya. Ganito ang naging routine namin ng kapatid ko hanggang sa dumating ang araw ng alis namin. Hindi nga ako makapaniwala na aalis na kami papunta sa battlefield.
"Kuya, ikaw na po ang bahala rito. Roel, please help my brother." tumango naman si Roel at nag-bow sa akin. "Please be safe. Susunod ako sa'yo agad kapag nakarinig ako na hirap ka na. Promise me that you will swap." I nodded. Sinabi na niya sa akin 'yan noong nakaraan at paulit-ulit niyang sinasabi
"I can't lose you," sabi niya sabay yakap sa akin. I hugged him back just to ease him. "I promise kuya." we bid our goodbyes at sumakay na ako ng kabayo papunta ng palasyo. Suot ko na ang uniporme namin na kulay itim.
Habang nasa siyudad ako ay nagbubulungan ang mga tao tungkol sa digmaan at ang iba naman ay they're wishing for my safety and victory for our kingdom. Pagkarating ko ng palasyo ay agad kong pinuntahan ang hari at prinsipe upang batiin ngunit wala na ang hari at ang prinsipe na lamang ang meron
"My lord. We need to greet the prince." Sabi ni Light. Napatingin naman ako agad sakanya at tumango kaya tumuloy naman na kami upang batiin ito. "Magandang umaga prinsipe, general." sabay naming sabi Light. They both nodded at us kaya tumayo naman na kami ni Light.
Lumabas naman na kami pagkatapos namin silang batiin dahil isang oras pa bago kami aalis. "May pupuntahan lamang po ako," sabi ni Light saka ako iniwan. Umikot muna ako saglit hanggang sa marating ko ang Moon Palace. Bata pa lang ako ng makita ko ang palasyo na ito.
My father always brings us here when we were children. I got lose one time at narating ko ang palasyo na ito and since then I admired this palace. Napangiti nalang ako ng maalala ko na nangarap rin akong maging prinsesa at tumira dito. "This will be the palace of my future queen," napatingin naman ako sa katabi ko
I know his voice very well. "I plan to marry your sister after this war." bigla akong nakaramdam ng kiliti sa aking sikmura dahil sa sinabi niya. "But in order to do that I must settle something first." napakunot naman ako agad. "What do you mean?" he sighed
"We should go," sabi niya sabay alis. Guess ayaw niyang malaman ko kung ano 'yon. Sumunod naman na ako sakanya pero bago ako umalis tinignan ko muli ang palasyo sa huling pagkakataon and I saw someone inside. Pinikit ko naman ang mata ko at tinignan muli pero wala na ang anino
"I must be seeing this,"
~~~~~~~~~~
BINABASA MO ANG
Princess Knight
RomanceAs she witness her family's downfall she was raised by her grandfather not as a prim and proper lady only but also as a warrior.