Princess Knight

🗡️46🗡️

Cassandra Elise Alteria

Andito kaming dalawa ngayon ni Louis sa silid ko at walang nag-iimikan sa aming dalawa. "Dinala mo na ako rito. Pwede ka ng umalis," malamig kong sabi saka siya tinalikuran.

Uupo na sana ako sa malapit na upuan nang bigla kong maramdaman ang isang mainit na bagay sa likod ko. Niyakap lang naman ako ni Louis. "I'm sorry for not saying goodbye. I'm sorry for not contacting you. I'm sorry if hindi ako pumunta rito noong araw na nakabalik ka na."

Ramdam ko ring pagbasa ng balikat ko. He is crying and it hurts me. "Belive me gusto kitang puntahan pero I said to myself that I need to deal with the Trivañia Kingdom first and get my parents approval."

"Hindi ko naman inasahan na tatagal ng ilang buwan because I need to negotiate with the Trivañia's. Please forgive me. I love you so much Elise." tinanggal ko naman ang kamay ni Louis sa pagkakayakap sa akin at hinarap siya.

Nanikip ang dibdib ko nang makita siyang lumuluha kaya pinunasan ko ito. "Mahal din kita, Louis pero sana sinabihan mo man lang ako. Ang daming gumugulo sa isip ko noong umalis ka. Ang dami kong what if's."

"What if kung hindi mo na ako mahal. What if kung hindi mo tanggap ang baby natin. What if kung ayaw mo na kaming bumalik rito. What if----------" hindi ko na naituloy pa ang sinasabi ko dahil hinalikan na ako ni Louis.

He gave me a passionate kiss kaya nang maghiwalay ang labi namin ay naghabol kami ng hininga. "I would never think that way. I love you and our baby. I left because I need do something for us, for our family. I need you Elise." sabi nito saka ako niyakap.

"I love you and I can't think if I can live without you anymore. That's why," kumalas si Louis sa pagkakayap at lumuhod ito sa harap ko. May nilabas naman siyang maliit na box sa bulsa niya at binuksan ito sa harapan ko. "I may not be the perfect prince but I know you'll always have my back. Will you marry me, my Princess Knight?"

Tears are now flowing. Hindi ko na napigilan pa ang emosyon ko at napatango nalang ako. I'm too surprised to speak. "I would love to hear you say yes but that nod will do." natatawang sabi ni Louis bago isinuot sa akin ang singsing.

We sealed our engagement with a kiss and we heard plenty of claps behind my door kaya mabilis ko siyang naitulak. Bumukas naman ang pinto at niluwa nito ang magulang ni Louis at ang pamilya ko.

"Kanina pa kayo dyan?" nahihiyang tanong ko and they just nodded. Ibig sabihin from the start nakikinig na sila?! Bigla nalang akong nanghina kaya lahat sila nag-alala. Nagturuan naman na sila dahil sa nangyari sa akin kaya natawa nalang ako.

I rested that whole afternoon with Louis by my side. Tinuloy naman nila kuya ang usapang naudlot dahil sa proposal ni Louis. They intend us to get married before my expected due date. So maybe in one month's time ay ikakasal na ako kay Louis.

Andito ako ngayon sa training area at pinapanood ang mga knights sa pag-eensayo. Andito rin naman sina Light, Amelia, Loida at Rena. Gusto ko rin sana makisabayan sa kanila pero hindi ko na magawa dahil malaki na ang tyan ko and they forbade me to hold a weapon.

"Here's a drink." offer ni Light sa akin. Nginitian ko naman siya saka ininom ang dinalang tsaa sa akin. "I know what you're thinking." sabi nito sa akin kaya tinaasan ko siya ng kilay. "I know that you are itching to join us."

Natawa nalang ako sa sinabi niya. He is right about that and I really do want it kaya binaba ko ang baso ko at mabilis na hinablot ang espada niya. "Lady Elise!" sigaw nito sa akin. "If you want your sword back then you need to fight me." nakangising sabi ko.

Napakamot nalang siya ng ulo. Inabot naman ni Amelia ang espada niya kay Light kaya magkaharap na kami ngayon. Nagkakagulo na nga rin sa training area at alam kong makakarating ito agad sa kapatid ko kaya might as well do this now.

Una ko siyang inatake na mabilis naman niyang inilagan. "You are being easy on me." naiinis kong sabi which made him smirk. "Well, is that all you can do? Akala ko ikaw pa man din ang pinaka-magaling. I'm disappointed." pag-provoke ko which made him mad.

Siya naman na ang sumugod this time pero mabilis kong naisangga ang espada. This makes me excite. Tanging tunog lang ng espada namin ang naririnig sa loob ng training grounds. Tagaktak na rin ang pawis namin pero hindi ko yun ininda.

Medyo nahirapan ako sa pakikipaglaban dahil may nagbago na sa katawan ko. Its not a heavy armor but a healthy baby. Mabuti nalang at kaya ko pa rin siyang pantayan pero medyo ramdam ko na rin ang pagod kaya itinaas ko na ang espada.

Dali-dali naman akong inalalayan ni Light at Amelia. Ang iba naman ay nagsipalakpakan dahil despite of being pregnant kaya ko pa ring makipagsabayan sakanila. "You did a great job." nakangiting sabi ko kay Light. So proud of him.

"Well, I hope you did a great job protecting the baby's life." malamig na sabi ng kapatid ko. "You are hereby forbidden to go to here until the baby is safely delivered." napangiwi nalang ako.

Another week has passed again and here I am strolling. Binisita ko ang mga taong tinulungan namin and I happily played with the children. Bantay ko ngayon ay si Rena at Loida at mahigpit akong pinababantayan ng kapatid ko.

Today is my last day here sa duchy dahil bukas ay susunduin na ako ni Louis. Doon na ako sa palasyo titira at doon rin gaganapin ang kasal namin. Masyadong mabilis pero ito ang takbo ng buhay. I just need to go with the flow.

~~~

Three years later...

"Princess Elizabeth! Prince Louis!" dinig ko ang sigaw ni Rena sa may corridor ng palasyo. Tinaguan nanaman siya ng dalawa. Dinig na dinig ko kasi ang hagikgik ng dalawa sa ilalim ng lamesa ko.

Bumukas ang pinto at niluwa nito ang pawis na pawis na si Rena. "Nandyan po ba ang dalawa mahal na reyna?" napatingin naman ako sa dalawa sa ilalim pero umiling sila. "Wala. Check mo sa playground baka andoon ang dalawa."

Tinanguan naman niya ako saka umalis. "This will be the last time okay?" they smiled at me. Lumabas naman na sila sa kinatataguan nila at niyakap ako. "Let's go see daddy shall we?" hinawakan naman nila ang magkabilang kamay ko saka pumunta sa opisina ni Louis.

Ang kambal na ang bumukas ng opisina ng kanilang ama. Oo, kambal ang naging anak namin. Si Louis Archie Casterios II at si Louisse Elizabeth Casterios. Hindi nalayo sa pangalan naming dalawa.

Lumapit naman na ako sa mag-ama ko na kasalukuyang nagtatawanan. Nakakatuwa na darating ang araw na ito na masisilayan ko na masaya ang pamilya ko and I do hope to see more of this in the future.

"I love you, Louis" sambit ko sakanya saka siya binigyan ng matamis na halik sa labi. The kids are playing in the office but they don't mind us. "And I love you more, my princess knight."

~•~•~•~•~•~•~•~•~~