Princess Knight

🗡️19🗡️

Cassandra Elise Alteria

Pagkatapos umalis ng reyna at ng anak niya ay umalis na rin ako at bumalik sa silid ko. Sumunod sa akin ang kuya ko at pumasok ito sa silid. "This is your room." sabi ko sakanya.

Inikot naman niya ang tingin dito. "You should stay here." tinignan naman niya ako. "Papatawag nalang ako kay Roel nang mananahi para kumuha ng sukat mo." I said while smiling. I won't let those two ruin my day

Lumapit naman ito sa akin at pinat ang ulo ko. "You can cry," pagkasabi niyang 'yon ay otomatikong bumuhos ang mga luha ko. I'm being vulnerable to my brother. Kung tutuusin nasaktan ako sa sinabi niyang trash ako.

He hugged me and comforted me. "You should stay here first. Tatawagin ko lang si Pia na tulungan ka." sabi sa akin ni kuya pero pinigilan ko siya. "Oh right. Si Roel nalang." tinanguan ko naman siya at lumabas na

Lumapit naman na ako sa may kama ko at nilabas ang diary ko. I entered another entry for the day. I always do this dahil gusto ko maalala lahat ang mga nangyayari noong mga nagdaang araw at nang matapos ako ay binasa ko ang ibang pahina.

Itong diary na ito ay luma na at bata pa ako nang magkaroon ako nito. Hindi nga ito kasama sa sunog noong araw na 'yon dahil dala ko ito sa cabin. Habang nagbabasa ay may pumukaw sa aking tingin

April 23, XXXX

Narinig ko ang ama na nakikipag-diskusyon sa head ng Lamentia household. May mga sikreto silang sinasabi na hindi ko maintindihan pero may naintindihan ako na isa. Gusto nilang mawala ang pamilya namin dahil nasa royal family ang loyalty ng aming pamilya at dahil generation of knights ang Alteria at Potten Family. Gusto nila na si Audrey ang maging reyna ng kaharian dahil ito ay isang noble by blood at walang dugong bughaw sa kanyang katawan.

Natatakot na ako dahil sinasabi ng mga Lamentia na kung hindi sasama ang ama sa grupo nila ay papatayin nila kami at mawawala na ng tuluyan ang pamilya namin ngunit hindi natakot si ama bagkus kalmado lamang ito na nakikipag-usap.

Hindi ko na natuloy pa ang pakikinig dahil tinawag na ako ni Casper ang aking kuya upang maglaro sa cabin namin. 'Yon lamang paalam

Napasapo ako sa noo ko. Ito yung araw na kung saan nagkatotoo ang lahat. Bata pa lamang ako noon at hindi ko masyadong pinapakialaman ito at hindi ko binabasa dahil ang importante sa akin noon ay ang magsulat.

May ebidensya na kami na Lamentia ang gustong tumapos sa buhay namin ngunit hindi ito sapat para ipakulong sila. Isa pa why did I wrote about Audrey? Wala siyang royal blood? Alam ng lahat na anak ng hari si Audrey unless the queen is already pregnant when the king and her consumnate?

No, this wouldn't be a mere evidence dapat maghanap pa kami ng magpapatunay na sila nga ang pumatay sa magulang namin. Pumasok naman si Roel kasama si Cea. "Ako na po ang bahala sa kanya." sabi ni Roel kay kuya pero hindi ito umalis.

"Kuya, you should take your rest." nanlaki naman agad ang mata ni Roel ng sabihin ko 'yon saka dahan-dahan lumingon sa kanya. Tears started falling as he removed the mask from my brother. The look in his face was so priceless.

I let those two talked for a while since they need to catch up. Si Pia nalang ang tumulong sa akin para ayusin ang bandage ng paa ko at nang matapos 'yon ay iniwan na niya ako mag-isa sa kwarto.

Tumayo ako at lumapit sa bintana. Tanaw ko dito ang mga taong natulungan na namin. They live happily and they have smile on their faces.

Gusto ko kasing tulungan ang mga tao dito. Dapat pala magpagawa na rin ako ng paaralan para sa mga bata para hindi na sila mahirapang pumunta ng bayan para mag-aral.

"A penny for your thought?" nagulat ako sa nagsalita at nakita ko ang prinsipe sa aking tabi. "Natutuwa lamang ako sa mga taong natulungan namin," nakangiting sabi ko. "Yeah, they live freely." He said.

"Gusto ko lang sila matulungan dahil pangit ang sistema natin. Kapag alila ka 'yon na lamang ang status mo sa mata ng mga ibang nobles. They won't help you instead they want those people to help them." 'yon kasi ang nakikita ko sa mata ng ibang mga tao.

He nodded. "Its good that someone like you helped them. Don't worry, when I'm king I will help them especially those children who wanted more in their life." nanlambot naman ang puso ko sa sinabi niya. "You'll be a good king to them." I smiled.

"Eli," napalingon naman kami pareho ng tawagin ako ni kuya. "My prince," sabay bow nito kay Louis. "You called the Duke, Eli. Why is that?" malamig niyang sabi. I want to stop him pero I'm dressed like a man.

"I apologise my prince. The duke permitted me to use his pet name." tumaas naman ang kilay ni Louis. He won't buy it! "You have the same pet name with your sister?" tanong niya sa akin. What the? "Uhm, yes. We're twins after all." Sinamaan ko naman ng tingin ang kapatid ko.

Tinitigan lang ako ng prinsipe at bumuntong hininga pa. "What is your business with the duke?" malamig niyang sabi muli. "I wish to talk to him in private." Nagsalubong naman ang kilay niya. He's acting strange

"And I'm not allowed to hear?" sabi nito at tinanguan niya ang prinsipe. Hindi naman na ito nagsalita pa bagkus padabog itong umalis ng silid. "I'm sorry for leaving behind. Okay ka na ba?" dali-dali niyang tanong.

Ngumiti naman ako at tinanguan siya. "You should rest." lumapit naman ako sa kama ko at humiga naman na. "Please stay." sabi ko dahil mukhang iiwan na niya ako. He sighed and grabbed a chair and sit beside me.

"Before I sleep." sabi ko nilabas ko na ang diary at inabot sakanya. "Your diary?" nagtatakang tanong niya. "May isang entry ako dyaan na patungkol sa nangyari bago kayo nawala sa buhay ko. I think it will help us more." I said while my eyes close

He didn't answered kaya tinignan ko siya. "Kuya," I called and he looked at me. "I will bring justice to our family." sabi niya. I smiled at him and nodded. "So am I," I said.

He held my hand and kissed me in my forehead. "Akala ko kung ano na ang pinag-uusapan niyo. Bakit may pahalik pa sa noo?" pareho kaming napatingin sa malamig na tao. It was the prince! Did he hear us talking?

"Umamin ka nga Cea! Do you like the duke?" sabi niya. Napanganga nalang ako sa sinabi niya. Is he okay? "Yes, I like him." deretsyang sagot naman ng kapatid ko. "I'm interested in the duke." dugtong sabi niya.

Napasapo naman ako. "Well, good luck with that." sabi nito sabay alis. Sumakit ang ulo ko sa prinsipe. "He's just jealous." natatawang sabi ng kapatid ko. Tinaasan ko naman siya ng kilay.

"I think he know's who you are but he got no evidence." napangiwi nalang ako. He cannot know I'm a woman dahil punishable by law ang dressing up and pretending to be a man that's why galit na galit ang granny sa akin.

"Just rest Eli. Ako na bahala dito." sabi niya. I just nodded and fell asleep after that.

~•~•~•~•~•~•~•~•~