Princess Knight

🗡️28🗡️

Cassandra Elise Alteria

Ramdam ko pa rin ang pagkakasampal sa akin ni Princess Audrey. "Your face is still swollen." sambit ng prinsipe sa akin. "What are you even doing here, Prince Nikos?" tanong ko.

He was the one who stopped Princess Audrey. Kung hindi sana siya dumating baka nasaktan ko na ang prinsesa and thank god he came. "I'm just visiting my friends. I also heard from Cea that he joined the war and you just came back, so I quickly went to where you are."

"Elise! Okay ka na ba?" tanong ng kadarating na si Silver. "I'm so sorry." dagdag pa nito sa akin. "Bakit ka nag-sosorry sa akin? I should be the one apologizing to you. We almost ruined your party." umiling naman ito sa akin.

"You are far more important than the party." hindi ko naman mapigilang mapangiti at niyakap siya. Napahiwalay naman kaming dalawa nang bigla naming marinig ang pekeng ubo ng prinsipe.

Napatingin naman kami pareho sakanya at sinesenyasan niya ako na ipakilala siya kay Silver. "Uhm, Silver. I want you to meet Prince Nikos of Pyros." Nilahad naman ni Prince Nikos ang kamay niya kay Silver na siya namang tinanggap niya.

"What an honor for a prince of neighboring country to come and join us on my engagement party." Actually party crasher pa siya sa lagay na ito. "Oh please. I came uninvited. I must apologize for my sudden appearance." he said.

Umiling naman si Silver sa kanya. "It's fine, your highness. Please feel free to look around," sabi niya habang nakangiti. Ngumiti rin ang prinsipe sakanya. "Kung okay ka naman na mamaya pwede ka namang mauna na umuwi." Baling niya sa akin.

"I should stay. Lalabas na rin kami mamaya. We just need to talk." sabay tingin ko sa prinsipe. "Sige. Basta hanapin mo ako agad kapag may kailangan ka ah?" tinanguan ko naman siya sabay nginitian na rin.

Naiwan ulit kaming dalawa ng prinsipe sa silid. "I don't believe that you went this far just to meet me. Tell me the truth." irita kong sabi. Hindi ako maniniwalang pupunta siya rito sa Casterios Kingdom ng walang pakay.

"Okay. I'm here in behalf of your fianceé," sambit niya. Tinaasan ko naman siya ng kilay. "He's not my fianceé. In fact, we broke up before I went back." gulat ang bakas sa mukha ng prinsipe ng sabihin ko ang mga 'yon.

Umiling naman ito. "Impossible. Did you both agreed in breaking up?" tanong niya. Umiling ako. "What for? We weren't meant for each other. He's a prince and I'm nobody."

I don't have something to prove to stay by his side. Isang malaking kasalanan pa nga ang pagpapanggap ko bilang si Cea. "I'm getting deja vú," tinaasan ko siya ng kilay.

"You and Cea are siblings with the same personality somehow. You guys don't want to be looked down." panimula niya. Guess I never knew anything about my brother since we never grew up together. "He started as an assistant to my knight and as with the same age we are seen together being close."

Well indeed they were close to each other. "But some adults thinked that Cea is a nobody not befitting to stay by my side so they took him away. Then the next day we meet again he is covered in bruise and said: I will get stronger so I can be by your side again and see my little sister."

Hindi ako nag-iisa. "Look where he is now. He is befitting to stay by my side until he saw you again." Kumunot naman ang noo ko sa sinabi niya "He looks fine living in my kingdom but was disappointed in himself seeing you not happy with your current setup so he asked me that he should return to your side now."

"Guess what I said?" tanong niya sa akin. "As long as you are happy I will let you go." sagot ko. "Wrong!" He laughed. Tinaasan ko naman siya ng kilay dahil doon. "I said as long as you are fine now and ready to go then you should go!" tapos tinuloy niya ang pagtawa.

"You made me look like I'm inlove with your brother." doon ko lang na-realize yung mga sinabi ko. Pakiramdam ko nag-init ang mga pisngi ko. Nilingon ko naman siya para sagutin pero nagulat ako sa lapit ng mukha niya.

"If Louis won't get back to you soon I might take you away from him." biglang bumilis ang tibok ng puso ko. Mabilis ko namang nilayo ang sarili sakanya. "Please stop joking, your highness." sabi ko sabay tayo at iniwan siya doon.

I looked at him and left the room. Hindi ko kaya magtagal sa isang kwarto na kasama siya. Ganito ba talaga siya? Hindi naman siya ganito nung kasama pa namin si Louis. Baka hindi lang niya pinakita dahil meron ang kaibigan niya.

Bumalik naman na ako sa garden at nakipag-halubilo sa ibang tao. Kasama ko naman na si Amelia ngayon at sinigurado niyang hindi ako mawawala sa paningin niya. Sunod naman na lumabas ang prinsipe at mabilis siyang napalibutan ng mga dalagang babae.

Napatingin lang ako sa gawi niya saglit pero nagtama ang tingin namin at bigla siyang ngumiti. Iniwas ko agad ang tingin ko. "Okay ka lang Lady Elise?" tanong ni Amelia sa akin. Nginitian ko naman siya. "Oo," tipid kong sagot pero hindi talaga ako okay.

Nagtagal pa kami hanggang sa sumapit ang gabi saka namin napag-pasyahang umuwi. Nagpaalam naman na ako kina Silver at tahimik lang naming nilisan ang lugar. Hindi ko na nga rin napansin kung nasaan ang prinsipe nang umalis kami.

Tahimik lang ang naging byahe namin pauwi kaso akala ko lang na magiging tahimik dahil huminto kami sa gitna ng daan kung saan wala halos kabahayan sa lugar. "Bakit tayo tumigil?" tanong ko kay Amelia. 

Kumatok naman sa may bintana si Jake kaya binaba ko ang salimin nito. "Gusto ka raw kausapin ng prinsipe ng Pyros." napasapo naman ako ng noo. Lalabas na sana ako ng karwahe ng bigla itong bumukas. Pumasok naman sa loob ang prinsipe.

"Sorry for being rude but what do you need?" malamig kong sabi. Hindi ko gusto ang ginagawa ng prinsipe. Hindi naman kami close para mag-usap kami ng ganito. Isa pa kapag nalaman ito ni granny tiyak magagalit 'yon sa akin.

Natawa naman siya bigla sa inasta ko kaya tinaasan ko siya ng kilay. "I can help you finding evidences for Duke Lamentia," amused niyang sabi sa akin. Bakit sinasabi niya ito sa akin? Alam kong may pakay siya sa pag-alok nito sa akin.

"What do you need in return?" tanong ko. Umasta naman ito na parang may iniisip at alam ko naman na meron itong pakay.

"I will help you put down Duke Lamentia and in return you need to be my fianceé," nagulat naman ako sa sinabi niya. "But I guess you'll turn me down since you still have feelings for my friend." nakangising sabi niya.

Tinitigan ko lang siya at pumasok sa isipan ko si Louis. "Let me think first. I need some time alone to decide. I can't reply you immediately but I assure you, you'll here the answer two nights from now."

"Then I'll expect that, my lady. See you two nights from now. Good bye." hinalikan niya ang likod ng palad ko bago ito umalis sa harap ko. Sinundan ko lang siya ng tingin hanggang sa lumabas ito.

Nag-simula naman ng muling gumalaw ang karwahe. Kailangang pag-isipan ko ito ng mabuti dahil kung hindi tiyak may masasaktan akong tao and I don't want to see his face hurt.

"Shit."

~•~•~•~•~•~•~•~•~