Princess Knight

Epilogue

Louis Archie Casterios

Mahimbing akong natutulog sa aking silid nang maalarma ako sa tunog ng yapak ng mga assasins. Its been a month since they kept trying to kill me and everytime they do I am one step ahead of them.

My father, the emperor increased the imperial guards in my palace but that didn't stopped them from assasinating  me. "Dear Prince. Please, reconsider my proposal about living with us as a normal noble." sabi ni General Elizar Potten.

Its been two weeks since he proposed this plan to me. Pinag-iisapan ko rin ito and I'm already getting bored so I agreed. It won't hurt if a little adventures goes to me right? Then day came when the cold-hearted duke came to my palace to talk about the plan.

This duke was once a friend of mine during my childhood days, but when that unfateful day came he became distant and we never talked again. For the first time in years it felt like he isn't the friend I knew.

I came to their mansion and welcomed by his sister. I can smell that she just came back from something and I had my guards up around them. Hindi sila masyado nagpa-participate sa kahit anong social gathering and I don't see them come as a pair.

Inisip ko na katulad din siya ng ibang kaibigan ng kapatid ko pero akala ko lang dahil she can wield a sword. It is a first time for me to see a noble lady that can wield a sword.

I am very intrigued by her skills that's why I decided to observe her pero sa hindi inaasahan ay mahuhulog ako sakanya.

I realized my feelings for her noong nakidnap kaming dalawa. I felt the urge to protect her at hindi ko hahayaang may mangyari sa kanyang masama. Until then I protected her hanggang sa inamin ko ang nararamdaman ko sakanya.

We started dating and naging maganda naman ang aming pagsasamahan. Ngunit may mga oras talaga na may mga bagay siyang ginagawa sa likod ko. That didn't stop me from loving her pero alam kong may iba pa siyang tinatago sa akin tulad ng pakikipag-usap niya.

Minsan ay iniisip ko na si Elizar ang aking nakakausap kahit na si Elise ang nasa harapan ko at kapag si Elizar naman ang nasa harapan ko ay hindi nito mapigilang mag-salita na para bang siya si Elise.

Lahat ng pagdududa ko ay nagkakaroon na ng conclusion. Lalo na noong nadulas si Elizar at binuhat ko siya sa kama. Malakas na ang kutob ko na si Elizar at Elise ay iisa. Hindi ko masyadong pinahalata sa kanila na may alam ako.

Nakumpirma ko rin na iisa sila noong pumunta ako sa silid niya at sinabihan siya ng 'I miss you' kung saan ay sinagot rin niya ako. Gusto ko siyang komprontahin dahil kamatayan ang parusa sa pagpapanggap pero alam kong may malalim silang rason kung bakit nila ito ginagawa.

Nagdaan ang ilang araw ay hinihintay ko lang siyang umamin sa akin pero naiinip na ako. Dagdagan mo pa itong si Leon na hinalikan si Elise sa harapan ko. Hinila ko siya palabas at tinutukan ng espada.

"Chill, my prince. Hindi ko naman inaasahan na may gusto ka rin sa Duke," natatawang sabi niya pero binigyan ko lang siya ng matalim na tingin. "Pasensya na po. Hindi mauulit. Hindi ko inaakalang alam mo ang sikreto niya." nakaluhod na sabi nito.

Ibinalik ko ang espada sa lagayan saka bumaling muli sakanya. "If you truly are sorry. Tumakbo ka ng 100 laps sa buong hardin nila." Hindi naman umangal ito at umalis na. Sakto rin na bumukas ang pinto ng study room niya.

Isa din sa mga kinaiinisan ko ay ang sarili ko kung saan kasali si Elise sa digmaan. Ayaw ko siyang sumali pero hindi pupwede dahil siya ang representative ng mga Alteria. If only I could oppose dahil andyan naman na ang Heneral ngunit siya ang unang nag-boluntaryo kaya wala akong nagawa.

Wala rin akong nagawa para pigilam siya noong nag-boluntaryo siyang muli na pumunta sa frontlines. Gustong-gusto ko siyang pigilan ngunit ako ang komander ng mga ito at para sa ikabubuti ng kaharian.