Princess Knight

🗡️24🗡️

Cassandra Elise Alteria

Ibinigay naman nila ako sa mga ito. Mabilis akong hinila ni Louis dahilan upang mapaupo ako sa hita niya pero mabilis akong hinatak ng kapatid ko paalis sakanya.

"Ang usapan ililigtas siya. Hindi sinabing hihilain siya." malamig na sabi ng kapatid ko. Is he okay? Prinisipe yang kausap niya! "And for heaven's sake! Bakit ganyan ang itsura mo!" galit niyang sabi pero pabulong lamang.

Tinignan ko naman si Light pero umiwas din ito. "Kakalagan ka na namin at aalis na tayo rito." sabi ng kuya pero pinigilan ko siya. "There are girls in the basement. We need to save them." sabi ko. Nagka-tinginan naman sila saka nagsi-tanguan.

"Sige but you'll have to leave with the prince." nanlaki naman ang mata ko. First, hindi ko alam kung paano niya nakakausap ang prinsipe. Second, how did they know that I'm here. And lastly, how come Louis showed up with my brother! "No."

Binigyan naman ako ng malamig na tingin ng kapatid ko. "I know you want to save them, but please." pagmamakaawa ng kapatid ko. "Please save yourself first. You don't know how much you made me worry."

Malungkot na sabi ng kapatid ko. I felt guilty kasi hindi ko man lang naisip ang nararamdaman niya. I silently nodded at him. "Then promise me. Babalik ka. I don't want to lose you." ngumiti naman ito sa akin kaya niyakap ko siya.

Saglit lang 'yon dahil pinaghiwalay kami ni Louis. "We should go." malamig na sabi ni Louis. Binigyan naman niya ako ng cloak at ibinalot ko ito sa katawan ko at nilagay ang hood. Inabutan naman ako ng kapatid ko ng dagger.

Bago kami umalis ni Louis ay niyakap ko muna ang kapatid ko. "Please be safe." pagkasabi kong 'yon ay umalis na kami ni Louis.

Pumunta kami ng stables para kuhanin sa keeper ang kabayo niya. Habang hinahanap ito ay lumingon ito sa akin. "How did you guys found me?" tinignan lang ako ni Louis at hindi sinagot.

He's probably mad about everything. Ever since we saw each other he just gave me cold stares. I owe him an explanation that's all. Kakausapin ko pa sana siya nang bigla kaming nakarinig ng mga sigaw.

The sounds are familiar to me. Tatakbo na sana ako sa lugar kung saan sumigaw sina Rena at Loida nang may pumigil sa akin. "Where are you going?" pain is written all over his eyes. "I need to save those girls!" naiiyak kong sabi.

Umiling naman siya. "Can't you save yourself first? Look at you. You're covered with wounds and bruises." napatingin naman ako sa katawan ko at doon ko lang napansin na ang kulay puti kong kutis ay nababahiran na ng kulay lila.

"They helped me." sabi ko. Nagkaroon pa kami ng staring contest before he sighed. "Pero hindi ka pupunta mag-isa. I'll come with you. I can't lose you anymore." sabi niya sabay yakap sa akin. I hugged him in return then we went back.

Hinanap namin ang pinto sa likod ng building. Lagi ko 'tong nakikita dahil ang selda ko ay malapit lang sa backdoor. Nang makita namin ay naunang pumasok si Louis at kasunod ako. I saw pool of bloods on the floor at bigla akong kinilabutan.

I hear some loud noises kaya inunahan ko na si Louis. I heard him curse pero hindi ko na pinansin pa 'yon. Deretsyo lang ako sa paglakad when I saw two guards raping Loida and Rena. The girls are crying hard telling them to stop.

Lalapit na sana ako doon when I heard swords clashing. "Go save them." sabi ni Louis. Tinanguan ko siya at tumakbo papunta sa dalawa at sinaksak sa leeg ang lalaki. Napasigaw pa si Rena dahil tumalsik ang dugo sa katawan niya.

Hindi agad nakalaban ang isa pa dahil mabilis kong hinila ang dagger sa leeg ng kawal at sinaksak rin ito doon. Nang marealize ng dalawa na ako ang pumatay ay tumayo sila at niyakap ako. "You guys are safe." I told them and they cried hard.

"Ang tigas talaga ng ulo mo." malamig na sabi nito. Dahan-dahan akong lumingon para tignan ang kapatid ko and I saw his cold glare to me. Napangiti na lamang ako.

"Eli!" sigaw nilang lahat sa akin. Kumunot naman ang noo ko at nilingon ang tinitignan nila. The guard I killed is standing infront of me then stabbed me. Binuwelo ko yung dagger ko at sinaksak ko ito sa puso niya. Nauna siyang natumba bago ako napaluhod.

Hinugot ko ang espada sa aking tyan at napangiwi ako sa sakit. Mabilis akong dinaluhan ni Louis at kuya. "Stop the bleeding first." sabi ng kapatid ko. Hinubad naman agad ni Louis ang top coat niya at itinali sa maliit tyan.

"We need to bring you back." sabi ni Louis. "We still need to save those other girls." I saw him get mad again "No! We'll save them later. Please save yourself first." galit na sabi nito. Tumingin naman ako sa kapatid ko. He knows very well our family motto.

"We'll stay and save the others. Bumalik ka na sa camp." tinanguan ko naman ang kapatid ko at hinalikan niya ako sa noo. Binuhat naman na ako ni Louis at lumabas na kami ng building.

Hawak na ni Sir Leon ang kabayo ni Louis. Binuhat naman ako ni Sir Leon para makasakay si Louis pagkatapos ay inalalayan niya akong sumakay rito. Itinali pa ako ni Sir Leon kay Louis upang hindi ako mahulog. Nanghihina na rin ako at gusto ko ng matulog.

Umalis na rin kami agad nang masiguradong okay na kami. Mabilis na pinatakbo ni Louis ang kabayo kaya napapangiwi ako dahil umaalog ako kasabay ng pagkirot ng sugat ko.

"Eli?" he called. "Hmm?" I answered too tired to answer. "Please don't sleep." kumunot naman ang noo ko. I felt sleepy already. Any minute now my eyes will close. "If you sleep, i'll lose you forever." now that he mention that I might lose that forever.

I lose to much blood already. I am covered with wounds and bruises. I thin as a paper since food is limited. I am in infront of my death bed already. Lalaban ako para sa pamilya ko. Hindi pa ako pwede mamatay hangga't hindi pa nakakamit ang hustisya ng pamilya ko.

"Eli?" he called out again. "Is it near yet?" I said. I heard him chuckle. "Yes, its almost near. So please? Stay with me." lumapit naman ako sakanya at niyakap siya. "I'll always stay with you, my love. Wherever you'll go I be by your side."

I hugged him tightly as I can feel my consciousness going. "Eli?" he called. "I'm sorry. Let me sleep," as I lose my consciousness I heard him curse. He called me plenty of times pero hindi ko na siya marinig pa.

Before I closed my eyes I felt his hands wrapping mine. I smiled.

~•~•~•~•~•~•~•~•~•~