Saving The Villain Life System [ Ongoing...]

3.7

စားပြဲခံုေပၚ႐ွိ ေကာ္ဖီမွာေအးစက္သြားေသာ္လည္း ထိုထက္ပင္ေအးစက္ေနသည့္အၾကည့္မ်ားျဖင့္ ေထာင္ေဝတစ္ေယာက္အၾကည့္ခံေနရေလသည္ ။

အမွန္ေတာ့ သူလည္းစဥ္းစားမိပါတယ္ ။ ဒါကိုေရာင္းလိုက္ရင္ ေမာ့ယီဆီကျပင္းထန္တဲ့တုန္႔ျပန္မႈတစ္ခုခုရမယ္ဆိုတာကိုေပါ့ ။ ဒါေၾကာင့္ တ႐ုတ္ကေန ေမာ့ယီဆီကုိအျမန္လာခဲ့တာပင္ ။ တကယ္ေတာ့ သူလည္းေရာင္းခ်င္လို႔မဟုတ္ပါဘူး ။ ေမာ့ယီက သူျပန္လာဖို႔ေခၚတာကိုေတာင္ အဖက္မလုပ္ဘဲ အင္မတန္ျပႆနာမ်ားအလုပ္႐ႈပ္ေစတဲ့ ဒီေျမကကိစၥကိုပဲလုပ္ေနတာကို ။ သူပို႔လိုက္တာျဖစ္ေပမယ့္ ေမာ့ယီ နဲ႔အၾကာႀကီးေဝးေနရတာကိုလည္းသေဘာမက်ဘူးေလ ။ အခုဆို ဟြမ္ေကြ႔ရန္ဆိုတဲ့အေကာင္ကို ေမာ့ယီအနားကေန ကန္ထုတ္ပစ္လိုက္ၿပီ ။ ေမာ့ယီတစ္ေယာက္ သူ႔ကိုျပန္ခ်စ္လာဖို႔ပဲက်န္တယ္ ။

"ငါ အလုပ္ထြက္မယ္ ေထာင္ေဝ"

"ေမာ့ယီ...!"

ရိေပၚက ေထာင္ေဝေျပာလာမည့္စကားတို႔အားလက္ျပကာရပ္တန္႔ေစ၏ ။ ၿပီးမွ သူကေျပာလိုက္သည္ ။

"မင္း ေသာက္က်င့္ယုတ္ၿပီး ငါ့ကုိ ပဲရစ္ပို႔လိုက္တယ္ ။ ငါ ဘာမွမေျပာဘူး အဲ့အျပင္ ငါက ဒီစုတ္ျပတ္သတ္ေနတဲ့စီမံကိန္းႀကီးအေပၚမွာ ငါ့ရဲ႕ တစ္ႏွစ္စာအခ်ိန္ေတြကိုပံုေအာၿပီး အဘက္ဘက္ကေနျပည့္စံုေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေပးခဲ့တယ္ ။

ၿပီးေတာ့ မင္းဘာလုပ္လိုက္လဲ...လက္မွတ္ေလးတစ္ခ်က္ထိုးၿပီးေရာင္းပစ္လိုက္တယ္ေလ ။ မင္းက ငါ့ရဲ႕ သူေဌးျဖစ္ေနလို႔ ဒီေလာက္နဲ႔ပဲရပ္လိုက္မယ္ ။ ဒါ အလုပ္ထြက္စာ...ဒီတစ္ခါ တကယ္အၿပီးထြက္တာ"

အိတ္ကပ္ထဲကစာအိတ္အျဖဴအား စားပြဲေပၚတင္ေပးလုိက္သည္ ။ ေထာင္ေဝသည္ ထိုစာအိတ္ကိုၾကည့္ကာ အတုန္တုန္အယင္ယင္ျဖင့္ေျပာလာ၏ ။

"ေမာ့ယီ...ေမာ့ယီ ငါမွားတာသိပါၿပီ ။ အဲ့လိုႀကီးေတာ့မလုပ္ပါနဲ႔ ငါက မင္းပင္ပန္းမွာစိုးလို႔ပါ"

"မင္းသာ ငါတို႔ေက်ာင္းသားဘဝတုန္းက အဲ့လိုအေတြးေလးေတြ႐ွိခဲ့ရင္ေကာင္းမယ္ ဥပမာ ငါက မင္းေသာက္ဖို႔ ကန္တင္းအထိအေျပးအလႊားေရဘူးသြားဝယ္ေနတုန္းမွာ မင္းက ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ေရဘူးကိုေသာက္ၿပီး ငါ့ကိုလ်စ္လ်ဴ႐ႈခဲ့တဲ့အခ်ိန္ေတြေပါ့ ။ ငါေခြၽးေတြရႊဲေနခဲ့တာေတာင္မွ မင္းဂ႐ုမစိုက္ခဲ့ဘူးေလ"