Saving The Villain Life System [ Ongoing...]

Part - 7

ရိေပၚ သတိရလာသည္ႏွင့္ျမင္လိုက္ရသည္က ရင္းႏွီးေနသည့္ပတ္ဝန္းက်င္တစ္ခု။ သူငယ္ငယ္တည္းကႀကီးျပင္းလာသည့္ေနရာတျဖစ္လည္း ဝမ္အိမ္ေတာ္၏ဧည့္ခန္း ။ မူးေဝေနဆဲျမင္ကြင္းကၾကည္လင္သြားသည့္အခါ ထပ္ျမင္ရသည္က သူ႔ေ႐ွ႕တည့္တည့္တြင္ေျခခ်ိတ္ထိုင္ေနသည့္ ဝမ္ေယာင့္ထင္ ။

"ေယာင့္ထင္"

"ေကာ ျပန္ေတြ႔ရတာဝမ္းသာတယ္ဗ်ာ"

လက္ထဲက ေဆးလိပ္အားဖြာ႐ႈိက္ရင္း ဝမ္ေယာင့္ထင္ကေျပာလာ၏ ။

ထိုင္ခံုႏွင့္လက္ကိုတြဲခ်ည္ထားသည့္ႀကိဳးေတြက ခိုင္လြန္းလွသည္ ရိေပၚ ႐ုန္းတာေတာင္ နည္းနည္းမွမေျပေလ်ာ့ေခ် ။

"ငါ့ကိုဘာလို႔ဖမ္းထားတာလဲ"

ထိုအခါ ဝမ္ေယာင့္ထင္က ေမးပြတ္ကာစဥ္းစားေနဟန္ျဖင့္...

"ဘာလို႔ပါလိမ့္ေနာ္ ။ ကြၽန္ေတာ္မသိေအာင္ဘဲထြက္ေျပးလို႔မ်ားလား ဒါမွမဟုတ္ အတိတ္ေမ့ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး အရင္ကအေၾကာင္းေတြခိုးစံုစမ္းေနလို႔မ်ားလား"

"အတိတ္ေမ့ခ်င္ေယာင္ေဆာင္တယ္ဆိုတာ ဘာကိုဆိုလိုတာလဲ"

ဘာမွမသိသည့္အျဖဴထည္မ်က္ႏွာေပးေလးျဖင့္ ရိေပၚျပန္ေမးလိုက္သည္ ။

"ေကာ သ႐ုပ္ေဆာင္စေကးည့ံေသးတယ္ဗ်ာ ။ ေကာ အတိတ္မေမ့ဘူးဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္သိေနတာျဖင့္ၾကာေပါ့"

ထိုေတာ့မွ ရိေပၚ၏ ဘာမွမသိသည့္ဟန္ မ်က္ႏွာေပးကေျပာင္းသြားၿပီး ေလွာင္ျပံဳးေလးျဖင့္...

"ညီေလးက ေကာနဲ႔အတူသ႐ုပ္ေဆာင္ေပးေနတာပဲ ။ ဒါနဲ႔မ်ား ဘာလို္တန္းမသတ္ဘဲ လႊတ္ေပးထားရတာလဲ သိခ်င္မိတယ္"

"ေကာ စိတ္ခ်မ္းသာမလားလို႔ေလ"

ရိေပၚက ဟက္ခနဲရယ္လိုက္သည့္အခါ ဝမ္ေယာင့္ထင္ကပါလိုက္ရယ္သည္ ။ ထို႔ေနာက္ သူက အျပင္ဘက္ကိုေငးၾကည့္ရင္း ေဆးလိပ္ကိုမီးရဲသည္အထိဖြာလိုက္ၿပီးေနာက္...

"ေကာ အခုစံုစမ္းေနတဲ့ကိစၥေတြကိုရပ္လိုက္ၿပီး အိမ္ျပန္လာမယ္ဆိုရင္ ကြၽန္ေတာ္ ေကာကို ခြင့္လႊတ္ေပးမယ္"

"မင္းကသာ ငါ့ဆီက ခြင့္လႊတ္မႈကိုေတာင္းခံယူရမွာ"

ထိုစကားကိုၾကားေတာ့ ဝမ္ေယာင့္ထင္က ဟက္ဟက္ပက္ပက္ရယ္ေမာပစ္လိုက္သည္ ။