Bestfriend kong torpe

Chapter 29

Kanina habang free time nagtype ako ng update sa SM :)))

---

MIJARA’S POV

 

Wohoooooo! This is it! Grabe kinakabahan talaga akoooo.  >_<

Pagpasok ko pa lang sa school busyng busy na mga tao. Hahays sana magenjoy ako. Tama, dapat magenjoy lang ako. AJA!

Ayun, 8am pa lang pinapag-ayos na kami ng adviser namin. Nakita ko na yung binili nilang costume para sa’kin, hahahaha ang cute. Japan japan! ^^v

Maganda rin damit ni Rhie, pang sayaw. Hihi. Habang minimake up-an ako panay ang pagkabisado ko sa utak ko ng lyrics ng kakantahin ko. Mahirap na, baka ma mental block mamaya.

Mga 9am, ready na kami. Mga 9:30 or 10am daw ang start ng program. Grabe… malapit na. Sobra na yung kaba ko.

Tapos lintik! Kailangan daw magpakilala sa stage. Tinuruan ako ng Rhie ng mga sasabihin, at kung pa’no rumampa. Hays, buti talaga may Rhie sa mundo. \(*3*)/

Mga 9:30, pinababa na kami para mag assemble sa stage. Ano ba ‘yan. Grabe wala nang atrasan ‘to. Woooo!

At ayan na nga… Nagsalita na yung MC. <(‘O’)>

 

Good morning ladies and gentlemen! We are all gathered here to celebrate our United Nation’s Celebration. Let us all stand up and remain silent as we pray ……………………………….

 

 

 

Nagpray, nagLupang Hinirang, at nag speech ang principal, tapos pinakilala ang judges na mga History/Social teachers. Nasa backstage kami kaya hindi ko pa nakikita ang mga tao. Waaaaaa grabe nilalamig ako sa kaba. Inhale, exhale. Inhale, exhale.

“Huy okay ka lang?” sabi ni Rhie sa’kin. Hahahahahahaha napansin niya ata na kinakabahan ako. Ano kayang itsura ko hahahaha.

“Kinakabahan ako pooooooot!” nangangatal na rin pagsasalita ko. >_<

“Wag kang kabahan pot. Pag nasa stage ka na, isipin mo walang tao. Isipin mo ikaw lang mag-isa. Ifeel mo ang stage.” Whew buti pa si pot sanay na.

Tapos ayan na tinawag na yung #1! Enebeeeeeee super kaba ko na talaga!