Hayal Kurmak Güzeldir ✅

Bölüm 14| Notlar

Merhabalar

Bölüm biraz kısa şimdiden özür dilerim ://

İyi okumalar ♡

____

Bölüm 14|Notlar

"...Her okuduğum notta beynim yeniden alarm verdi çünkü adam resmen notlarla tehdit yağmuruna tutmuş sevdiğim kadını..."

(Aydın Şentürk'ün anlatımıyla)

Odamda bir ileri bir geri yürüyordum. Rüya ile şarkı söyledikten sonra o evden çıkmıştı ve o çıkalı yaklaşık beş dakika oluyordu. Hayal Su çizimlerini yapıyordu. Güven Can daha gelmemişti, Umut ise nerede hiçbir fikrim yok.

Çiçek'in işten çıkma zamanı gelmişti. Ona mesaj atmalı ve konuşmamız gerektiğini söylemeliydim. Ama nereye çağırabilirim ki?

Park?

Asla ama asla olmaz.

Lokanta?

Orası da asla olmaz.

Sahil kenarı?

Bana fazla romantik kaçar, olmaz.

Vapur?

E yuh Aydın uçak daha makul olurdu, herhal olmaz.

Bu düşünceler gereksiz ayrıntılar olduğu için boş verdim ve vazgeçmeden hızla mesaj yazıp gönderdim.

Uzatmanın anlamı yoktu.

Varsın kopsun kıyamet, delinsin dağlar, taşsın denizler... Bu iş bugün burada bitecek.

Çiçek eğer uygunsan seninle birşey konuşmak istiyorum.

Evet, böyle demek daha güzel olabilirdi. Belki nerede konuşmak istediğini Çiçek yazardı.

Çiçeğim 🌹
Konuşalım, karakolun önüne gelebilir misin?

Geliyorum.

Resmen sevinçten çığlık ata ata evden çıktım. Hayal Su'yun arkamdan bağırışlarını umursamadan karakola doğru koşmaya başladım.

Çiçek benimle konuşmayı kabul etmişti, başka ne isteyebilirim ki?

Sanki evlenme teklifini kabul etti ha.

O da olacak iç ses.

Kırk yılda bir çıkan iç sesim olabiliyor, çok takmayın onu.

Karakola geldiğimde parlayan bir güneş gibi o kadar insanın içinde ilk Çiçek çarptı gözüme.

Aşkın gözü kördür diyorlar ama benim gözümü açtı, ona ne demeli.

Annenin karnından da ters çıkmıştın sen Aydın o yüzden herşey sana ters tepiyor =D

İç sesimi duymazdan gelip Çiçek'in yanına gittim. Sessiz bir şekilde karakoldan çıkıp öylece yürümeye başladık. Fazla insanın olmadığı bir sokağa geldiğimiz de Çiçek kaldırıma oturup gelmem için yanını işaret etti. Hızla kaldırıma, yanına oturdum.