تازه به خودم اومدم. ما قرار بود چجوری بخوابیم؟
چرا وارد این بازی مسخره شدم؟ یعنی اگه اون روز اون کیف پول نحس و نمیزدم و گیر نمیفتادم هیچ کدوم از اینا شروع نمیشد ؟
معلومه که میشد.
لیام به خاطر من برنگشته . به خاطر آرنود برگشته .
ولی آخه چرا ما رو از خونه بیرون کشید و به اینجا آورد ؟ ما سالهاست اونجا زندگی می‌کنیم. چرا
باید باهاش میومدیم اینجا؟
این فکر ها یه هفته ای میشد که ذهنم رو درگیر کرده و بی جواب مونده بود .
برگشتم به سوال جدید.
جلوی لیام ایستادم: من رو ...رو کاناپه میخوابم.
همچنان بهم زل زده بود : کلارک صبح بی خبر میاد تو اتاق .
اولش متوجه منظورش نشدم اما بعد مغزم کار کرد .
اعتراض کردم:
_ چی؟ ... این بی احترامی نیست؟ هر کس خواست میتونه یهویی بیاد تو اتاق؟
خندید . اون واقعا خوش اخلاق شده بود : اون پسر عموی منه . کلارک پین. و خب یه جورایی رقیب
محسوب میشه. مدام دنبال اینه که یه چیزی از من پیدا کنه و گزارش کنه.
میخواستم بگم ولی تو معمولا با هرزه هات اینجایی. ممکنه کاملا بد موقع و توی شرایط ناجوری در رو باز کنه . خودش خجالت زده نمیشد ؟
اما برای اینکه بد برداشت نکنه چیزی نگفتم: این یعنی مجبورم‌رو تخت بخوابم؟
سر تکون داد .
لب تر کردم . کاش یه قرار داد می‌نوشتیم تا قبل از شیرجه زدن توی این استخر پر شده با تیرگی، بدونم باید انتظار چیو بکشم . چیزایی که اصلا یه فکرمم نمیرسید .
این خیلی سخت تر از چیزی بود که فکر میکردم. خوابیدن کنار کسی که ...
من نتونسته بودم قبول کنم. اون گفت از من خوشش میاد . منطقی نیست. اون آخرین بار من رو ۷_ ۸ ساله دیده و حالا ، من نزدیک ۱۸ سالمه . چطور در عرض دو سه هفته از من خوشش اومده بود؟ از منی که خودش از پرورشگاه به سرپرستی گرفته بود.
سمت دیگه تخت رفتم و با بیشترین فاصله از لیام دراز و پتو رو تا زیر گلوم بالا کشیدم.
_ زین...
سر چرخوندم تا نگاهش کنم : بله؟
_ گفتم بی هوا میاد تو .
اخم کردم : خب منم رو ...
تازه متوجه منظورش شدم ناخودآگاه صدام بالا رفت : ها؟
سر جام نشستم : این ... نامردیه. تا کی باید اینطوری باشه؟
همونطور که نشسته بود وانمود کرد که داره فکر میکنه : میتونم یه کاری کنم که فقط امشب باشه . ولی گمون نکنم تو خوشت بیاد .
VOCÊ ESTÁ LENDO
نگون سار cyclamen
Fanfic[ کامل شده] مثل گلی که با تابستون و زمستون بسازه ، با گرما و سرمای زندگی ساختم تا فقط ناجیم رو ببینم. اما اون فقط یه پرتگاه عمیق بود . یه سیاهی مطلق که تمام امیدم رو محو کرد . و من دیگه نمیتونم به امید اینکه میشنوه ، شبها باهاش حرف بزنم... ~~~~~...
