Bölüm Şarkısı: Pink-Just Give Me A Reason ft.Nate Ruess.
O'nun gözlerinde aşk vardı...Ellerinde hayat,kokusunda dünyaları barındırıyordu.Gülüşü nefesim oluyordu.Bakışı ömürlere bedeldi.Ben ona çok aşıktım.Ben ona aittim .Rüzgar bana ne yapmıştı böyle? İçimde sessiz fırtınalar koparır,o fırtınalarla kitap bile yazabilirdim.Hatta eli,elimde olduğunda kalp krizinden de ölebilirdim.Belki şu an elimden tutmuş,beraber iki aşık gibiydik,belki bu gün ölmemiştim ama bir gün kesin ölecektim.
"Daha yürüyecek miyiz?"
"Az kaldı."
Elimi bırakıp, pantolonunun cebine sokup sigara paketini çıkarmıştı.İçinden bir tane sigara alıp, paketi yerine koyarken olduğum yerde durup kendisi ise bir kaç adım ilerlemişti.Yanın da olmadıģımı fark edip arkasını dönmüştü.
"O iğrenç şeyi içmeyeceksin değil mi?"
Sanırım bu sorumu beklemiyordu .Kaşları çatılmış, dudağımdaki lanet şeyi, işaret ve orta parmağının arasına almıştı.
"İçeceğim de...ne oldu ki?"
Gözlerimi devirmiştim.Bu çocuk gerçekten AEB'di. Aptal olduğu buradan belliydi.İnsan sağlığına zarar verdiğini bile bile o şeyi neden içer ki? Sigara küçükte olsa benim olana zarar veremezdi.Hele ki Rüzgar'a hiç!
"Onu içme!"
"Neden?"
Aramızdaki mesafeyi kapatıp, sağ yanağını okşamıştım.
"Sana küçük bir sigaranın bile zarar vermesini istemiyorum." Gülümsemişti.
"Bir filme izlemiştim.İsmini hatırlamıyorum .Oğlan sigarayı dudaklarının arasına koyuyor ve senin gibi gözlerini deviren kıza dönüp, aynen şu cevabı veriyordu : "Yakmadığın sürece öldürmüyor." Bende aynen onun gibi yapıyorum.Sigara alıyorum ama içmiyorum. Ha önceden günde iki paket içerdim.Şimdi hiç içmiyorum.Şimdi sen neden diye de soracaksın hemen açıklayayım...çünkü yanımdasın."
Gülümsemiştim.Tekrar,tekrar ve tekrar.
"Seni,senden daha çok seviyorum Yağmur."
"Seni, senden daha çok seviyorum Rüzgar ."
İkimizde gülümsemiştik.Sonunda romantik anımızı yarıda kesip tekrar yürümeye başlamıştık .Beş dakika daha yürüdükten sonra Rüzgar başıyla bir yeri işaret etmişti.
"İşte geldik!"
Başımı işaret ettiği yöne çevirdiğimde ...sanırım hayal kırıklığına uğramıştım.
"Sen ciddi misin? Benim olmanı istediğim yer derken deniz kenarını mı kastettin ?"
"Evet."
Derin bir nefes almıştım.Dalga mı geçiyor bu manyak benimle? Deniz kenarında öylece onunla mı olacaktım ? Aptal.Ben buna boşuna aptal demiyorum. Özürlü!
"Bak tekrar soruyorum Rüzgar.Sen ciddi misin ?"
"Evet.Hadi gel inelim"
Kaldırımın ilerisindeki merdivenden inip deniz kıyısına ulaşmıştık.
"Ayaklarını suya sokmak istemez misin?"
"Yok suya değilde başka bir yerine sokmak isterdim Rüzgar!"
Küçük bir kahkaha atıp,biraz önceki sigarayı eliyle buruşturup yere atmıştı.Küresel ısınma bunun gibi hödükler yüzüne oluşuyor! Aptal ve hödüklerin başkanı!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MANYAK KUZENİM (Düzenleniyor)
Novela JuvenilBir film olsa aklımdan geçenler... Kesinlikle "Rüzgar'ın Yolu " olurdu. O yolların sonu hep bana çıkardı. O benimdi! Ve benim olana kadar da savaşacaktım! Çünkü Yağmur olmak bunu gerektirirdi. İmkansızın peşinde koşmak, aptal gibi davranmak yada...