MANYAK KUZENİM (Düzenleniyor)

"HER ZAMAN BEN KAZANIRIM !"

 Aşık olduğunuz ,deli gibi sevdiğiniz ,herşeyiniz , Yada öyle sandığınız ... Şimdi ben neredeyim ? Hikayenin başı mı yoksa sonunda mıyım ? Benim için hep son kötü müydü ? Yenilen hep ben mi olmalıydım ? Hayır ! Bu sondu .. Yağmur artık yenilemezdi ! Eğer yenilirse bu sefer ölürdü ! Peki neden karşımdasın ? Neden Eskisinden daha derin bakıyorsun ?  Daha kötü bir halde olduğumu görmek için mi ?  Ben ..Ben sana güvenmiştim . Sen  güvenimi ,sevgimle alıp gittin yere götürdün .Şimdi sende  benim için eski bir defterden ibaretsin Ayaz GÜRSU !

"S-sen ?"

"Yağmur  canım ? "

"Merve lütfen götür beni buradan ."

"Hadi tatlım "

" Yağmur .."

"Defol ! Defol buradan ayaz !"

"Merve sen karışma !"

"Ne yüzsüz birisin ! Görmüyor musun seni görmek bile istemiyor !"

Haklıydı ! Aklıma gelen geçmiş ,gözümden bir damla düşmesine neden olmuştu .

"Yağmur beni bir dinle .."

Merveyle arkamıza dönmüş gidiyordum ki aniden kolumdan tutulup önüme döndürülmüştüm .Kafamı yukarı kaldırdığımda bütün okulun bizi izlediğini gördüm .Peki ya onun yüzüne bakmaya cesaretim varmıydı ? Ya onun ?

"Ne !Ne ! Ne ! Ne ayaz !"

Bağırmıştım .İlk defa ona bağırmıştım .Kolumda elini hissetmemle durdum .

" Böyle gidecek misin ? Onca yaşadıklarımızdan sonra !"

"Çek  ellerini onun üzerinden  !Dümbük !"

Rüzgar aniden gelip ayaz a yumruk atmıştı. Herkes bir ağızdan çığlık atıp onları ayırmaya çalıştı. Peki ben ? Öylece durmuş ölesiye kavga eden Rüzgar ve Ayaz a bakıyordum.

"Hadi gidelim Yağmur !"

"Hayır merve ! Eğer gidersem güçsüz olurum ."

"Böylece durup olanları mı izleyeceksin ?"

"Evet ."

Rüzgar ı tanımadığım gibi kendimi de tanımıyormuşum ! Ben nasıl bu kadar cesaretli olmuştum ?  O kadar dalıp gitmiştim ki ,kendime geldiğimde ikiside birbirinden ayrılmıştı.

"Bana bak adi.Eğer seni yağmur un etrafında görürsem ..Sikerim seni !"

 

"Sana ne oluyor lan !  Bu yağmur la benim aramda ."

"Senin ve benim aramda hiçbir şey olamaz ayaz. !"

"Bak yağmur  geçmişimiz yüzünden böyle konuşuyorsun ."

"Senin ve benim geçmişim diye birşey yok ! Kendi kendine senaryo yazma !"

Cevap vermesini beklemeden rüzgar ın yanına gittim .

"Hadi rüzgar eve gidelim ."

Elini dudağına bastırıp ,dik dik ayaz a bakıp;

"Tamam.!!"

"merve eşyalarım sende dursun !"

"Tamam sen hiç merak etme . "

Rüzgar ın kolunu omuzuma alıp okuldan çıktık .Artık ayaz a dair ne sevgi nede nefret besliyorum .Onun dayak yemesi yada ölmesi hiç umrumda değildi .Beni 2 yıl önce bu duruma rüzgar gelmemi sağladı .Ben onun sayesinde  bu kadar iyiyim .Rüzgar benim için kuzenden öte.Hatta ötenin ötesinde ..

"Arabanın anahtarı nerede rüzgar ?"

"Sağ arka cebimde"

Elimi arka cebine sokup anahtarı almaya yeltendim ama anahtar yoktu.

"Hıh işte orası kaşı kaşı yağmur ."

"Iyy iğrençsin .."

"Haha ne yapıyım kızım .!Hem ben senin için kavga ettim .Tabi kaşıycan ."

"Götünü mü kaşıtırsın !"

"Neyse ya hadi bin ."

Elimi eteğime sürüp arabaya bindim .

"Yada eve gitmesek mi ?"

"Patron sensin .!"

 

&&&

"Getire getire oyuncakçı ya mı getirdin bizi ?"

"Lan bi sus ! 1 saattir başımın etini yedin ."

"Hem ne yapacağız burada !"

 

"Yarın oya nın doğum günü ."

"O-oya kim ? "

"Hiç boş ver ."

ELine aldığı kocaman bebeğe bakıp

"Bu güzelmiş değil mi ?"

"Hımm Evet !"

Kasaya doğru ilerledik.Cebinden para çıkarmaya çalışırken ;

"Telefonu tutar mısın ?"

"Tabi ."

Rüzgar  kasaya girerken telefonu titreşti .Ekranı açtığımda yabancı bir numaradan mesaj gelmişti. 

"Her zaman ben kazanırım ! Unutma sadece ben !"

BU BÖLÜM PEK İYİ OLMADI AMA PAYLAŞMAK İSTEDİM :-) :-)