"Kahve ister misin ? "
"Olur ..Ha ama az şekerli. "
"Tamam . "
Rüzgar mutfağa kahve almaya giderken ,bende rüzgar'ın odasındaki terasta bu muhteşem havanın keyfini çıkarıyordum . Evet rüzgar nişanlanalı tam 5 ay olmuştu .O günden sonra hayatımda tek değişen 'buse'nin hergün bizde' oluşuydu . Yani teyzemin . Doğru ben şu an neredeydim ?
R-Ü-Z-G-A-R 'ın odasında !!!
inanılması güç ama ben hala o beyaz kutuyu merek ediyordum .Beyaz kutu !! Zaman kaybetmeden odayı karıştırmaya başladım . Ben ..Onu bulacaktım ..Ki yanlış zaman ¡ Ani kapı açılışı ile yerimden şıçramıştım .
"Korkuttum mu ? "
"Bi-biraz"
"Buyrun hanım efendi az şekerli kahveniz ."
"Teşekkür ederim .. De baya hızlı çıktın sen. ."
"Kırk yılın birinde benden kahve istedin .. Tabi hızlı olurum ."
Kahvemden bir yudum alıp gözlerdimi kapattım . ..Kahve ,yalnız kalmak ve yıldızlar artık bana o kadar iyi geliyordu ki .. İyileşiyordum..Ama arkadaşlarıma göre ;resmen ağır çekimde koşuyordum ..
"İnsan sevdiğini açıkça dile getirmeli .Yaşayarak öğrenmeli ihaneti .. Öğrenmeli ki ikinci de yenik düşmemeli ..Düştüyse bile severek yeniden ayağa kalkmalı .Yani ..Her hatasını severek düzeltmeli .."
Rüzgar..Her seferinde beni zorluyordu .
"Bu da neydi ? "
"Sadece hatırlatma "
"Ne hatırlatması ? "
"Soru sormayı bırak yağmur ve dediğime kulak ver .. "
"İnsan sevdiğini açıkça dile getirmeli .Yaşayarak öğrenmeli ihaneti .. Öğrenmeli ki ikinci de yenik düşmemeli ..Düştüyse bile severek yeniden ayağa kalkmalı .Yani ..Her hatasını severek düzeltmeli .."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MANYAK KUZENİM (Düzenleniyor)
Novela JuvenilBir film olsa aklımdan geçenler... Kesinlikle "Rüzgar'ın Yolu " olurdu. O yolların sonu hep bana çıkardı. O benimdi! Ve benim olana kadar da savaşacaktım! Çünkü Yağmur olmak bunu gerektirirdi. İmkansızın peşinde koşmak, aptal gibi davranmak yada...
