Corona | Texting

🦇56🦇

Hellooo canlarmss 😻💗

Günün ikinci ybsinden selamlarr, kitabı artık olabildiğince hızlı bitirmeye çalışıyorum.

Bu bölüm garip bir bölüm oldu. Hem kısa yazdım. Bazı olaylar var, valla kitabın sonu nasıl olur bilmiyorum. Mutsuz mu yapsam, mutlu mu karar veremedim.

Ruh halime bağlı olarak değişecek galiba wpwöspöspdöd

Neyse size iyi okumalarr 🌺

~~~~~

Telefonumu açıp saate baktım, yaklaşık 10 dakikadır sessiz sessiz oturuyorduk. Bora hala konuşmamıştı. Kafamı omzundan kaldırıp yüzüne baktım.

"Neyin var senin, eğer bir şey söylemek istiyorsan şimdi söylemen daha iyi olur."

Gözlerini manzaradan alıp bana baktı, bakışları yorgundu. Halbuki buraya gelmeden önce gayet mutluydu. Kesinlikle bir şey vardı ve benden saklıyordu.

"Benden bir şey saklıyorsun Bora, bu hiç hoşuma gitmiyor."

Saçını karıştırıp burnunu çekti. "Temiz hava almaya ihtiyacım var, beş dakika dolaşıp geliyorum. Geldiğimde her şeyi anlatacağım, söz veriyorum."

Gitmesini istemesem de bir şey demedim. Umarım anlatırdı çünkü canımı sıkmaya başlamıştı.

Telefonumdan rastgele şarkı açmış manzara eşliğinde stresimi atıyordum. Zamanın ne çabuk geçtiğini anlamamıştım.

15 Dakika Sonra...

Bora hala gelmemişti ve korkmaya başlamıştım, bir şey mi olmuştu yoksa beni bırakıp gitmiş miydi ?

Tedirginlikle rehberden Bora'yı bulup aramıştım. Ama yine her zamanki cevap yoktu.

Aradığınız kişiye şu anda ulaşılamıyor.

Pes etmeyip tekrar aramıştım ama sonuç yine aynıydı. Acaba eve mi gitmişti, haber vermeden gideceğini sanmıyordum.

Bir anda bir şey demeden gitmez.

Korkum daha da artmaya başlayınca Zeynep'i aradım. Belki onun haberi vardır. Bira bekledikten sonra açmıştı. Arka plandan müzik sesleri geliyordu, galiba yine clube gitmişlerdi.

"Efendim kuzu ne oldu ?"

Sesten duyması için biraz sesli konuştum. "Bora yanında mı, nerede olduğuna dair bir bilgin var mı ?"

"Senin yanında değil miydi, birlikte gittiniz. Bilmiyorum nerede olduğunu, seninle sanıyordum."

Nereye gittin Bora ? Umarım sadece benim abartımdır.

"Tamam aşkım, size iyi eğlenceler." dedikten sonra hemen aramayı sonlandırdım. Yerimden kalkıp eşyalarımı topladım, burada yalnız durmaktansa belki ararsam bulurum. Bir yerde düşüp kalmış olabilir.

Etrafa dikkatli dikkatli bakıp 'Bora' diye sesleniyordum ama ses seda yoktu.

Nereye gitmişti bu çocuk ?

Eve nasıl gideceğimi de bilmiyordum ve hava da kararmıştı. Gittikçe korkum artıyordu.

Ana yola çıkana kadar Bora'yı aradım ama bulamamıştım. Motoru park ettiğimiz yerde duruyordu, acaba ben mi çok tedirgin olmuştum. Belki de geri gelecekti.

İçimden bir ses başka bir şeyin olduğunu söylüyordu.

Derin bir nefes alıp kendime gelmeye çalıştım, sakin olacaktım.