Corona | Texting

🦇30🦇

Yeni bölümden helloooo...

Önceki attığım bölümü okumayı unutmayınn.

Bu bölüm biraz tatlış bir bölüm... Yazarken sırıtıp durdum. Malım çünkü ıwjnskwnnejd

Bu arada elyaastaha aşkmın yazmış olduğu 'Piyan' adlı textinge hepinizi bekliyoruzz ayolll. Gerçekten çok güzel yazıyor, bir şans verin derim.

Neysee pek fazla söyleyecek söz bulamadım.

İyi Okumalar 🌼💛

°°°°°

Markete Nutella almaya gidiyordum.

Evdeki çoktan bitmişti ve ben nutellasız yaşayamazdım. Giydiğim gri ceketin ceplerine ellerimi sokup temiz havayı içime çeke çeke markete ulaştım. Kapısını iterek açtığımda gözlerim direk fildır fıldır nutellayı aramaya koyuldu.

Parlayan,ışık saçan nutellaları gördüğümde ayaklarım tıpış tıpış oraya yöneldi. Dilimle üst dudağımı yalarken orta boydaki nutellayı elime aldım. Onu çocuğummuş gibi kucağıma koymuş sımsıkı sarmalamıştım.

Ama bu mutluluk kısa sürdü.

Marketin girişinden gelen tanıdık birini görmemle Nutella reyonunun arkasına saklanmıştım.

Topuz yaptığım saçım, hello kittyli
pijamalarım ile çok çocuksu gözüküyordum. Hep annemin saçma
sapan aldığı pijamalar işte... Bir de giy
diye tutturmaz mı...

Oflayarak gözlerimi kapattım. Bence gitmiştir. Doğrulamak amacıyla reyondan başımı çıkarmıştım.  Ortalıkta gözükmüyordu, derin bir nefes verdim ve arkamı döndüm.

Bora tam karşımda olunca büyük bir
çığlık atıp elimdeki cam Nutellayı yere düşürmüştüm.

Kulaklarını kapatmış ve yüzünü buruşturmuş halde bana bakıyordu. Kıvırcık saçları dağılmıştı ama bu daha tatlı görünmesini sağlıyordu. Şu an elimi saçına daldırıp karıştırmamak için kendimi zor tutuyordum. Kapattığı kulaklarını açtı ve bana kısık gözleriyle güldü.

İşaret parmağını yüzüme doğrulttu ve daha da gülmeye başladı.

"Ne var be! Niye gülüyorsun?"

Soruma cevap vermeyip gülmeye devam etti.

Omzuna sertçe yumruk attım.

"Gülmesene lan!"

Gülmeyi kesti ve ağzı açık vurduğum
yeri tuttu. "Öküz müsün nesin kızım?"

Omzumu silktim ve yerdeki nutellayı baktım. Cam olduğu için anında kırılmış her yer çikolata olmuştu. Sinirden gözlerimi kapattım ve tekrar Bora'ya döndüm. Beklemediği bir anda ona vurmaya başladım, bir yandan da sinirimi kusuyordum.

"Senin yüzünden nutellayı kırdım, şimdi bunun da parasını ödemek zorunda kalacağım. Niye korkutuyorsun beni beyinsiz !"

O ise aynı tepkileri veriyordu.

"Of vurmasana lan! Ah acıdı! Kesin orası morardı. Lan bu çok acıdı. Ahh saçımı bırak!"

Ellerimi tuttuğu için vurmayı kesmiştim. Kaşlarım çatık ona bakıyordum. Bileklerimden tutmasına rağmen içim kıpır kıpır olmuştu. Böyle duygular yaşamayalı ne kadar zaman geçmişti ?

Aramızda kısa bir mesafe olduğu için nedense nefesimi tutmuştum. Yavaşça bileklerimi bıraktığı anda konuştu.

"Yüzünün her yeri çikolata olmuş ama farkında bile değilsin."