Şimdilik hepsiyle tanışmıştım. Bana en yakın Toby adında bir çocuk vardı. Çok komik hafif salak ve acaip kafadardı. En önemliside çok güçlüydü. Onunla birlikte bir göreve çıkmam söylendi. Her zaman ki gibi beyaz kapşonlumu, daha doğrusu Jeff in kapşonlusunu, üstüme geçirdim ama aklımdan Darkness çıkmıyordu. Bir türlü unutamıyordum. Bana arkamdan bıçağının kabzasıyla vururken attığı duygusuzca bakış aklımdan çıkmıyordu. Aşk konusunda en büyük hayal kırıklığımın ardından bu çıktı. Çok büyük bir üzüntülü düşünce yığınından sıyrılıp kendi ürettiğim ve eşi benzeri olmayan StormWolf u aldım.
Adam: TOBY!! Hadi!
Toby: *içerden* tamam tamam *saçlarını düzeltir ve gelir*
Adam: Sonunda, sanki sevgilinle buluşucan.
Toby: Tabikide hayıııır....Masky gelmiyor dimi?!
Adam: Hayır...neden ki?
Toby: Hiiiiç
Ceketimi aldım ve şehre doğru yola çıktık. Şehire girdiğimizde ikimiz ayrıldık ve görevimiz olan o çocuğu aradık. Olabileceği yerleri tahmin edebiliyordum nede olsa bir fotosu elimdeydi. Ve o anda üstünde olan kıyafetlerden nerelerde takılabileceğini tahmin edebilirdim. Hemen ilk sokaktan saptım çocuk karşımdaydı. Hemen yanında Cassie vardı. Aow! Bu iyi değildi. Bana baktı, şaşırdı, ve saldırdı. Evet biraz saldırgandı hep ama beni gördüğü gibi daldırması gerekmezdi. Savuşturmaya başladım. Çok kolaydı ona bir diz geçirdim. Dizleri üstüne çöktü. Hemen o anda aklıma onun gibi hırslı birinin bana çembe takacağı geldi. Birden zıpladım. Evet haklıydım yerde bana çembe takmaya çalışmıştı. Onun kafasının yanına indim ve ayağımla onun kafasını sabitledim.
Adam: Zalgo nun gerçeğini öğrendim....
Cassie: Farkındayım. Ve bu yüzden ihanet ettin değil mi?!
Adam: Evet...
Cassie: Sanırım Darkness seni yeterince etkileyememiş....
Birden başımdan aşağıya kaynar sular döküldü. Bir şey hissettim. Daha önce hissetmediğim bir şey. Bu çok fazlasıyla güçtü. Birden sağ ayağımla sbitlediğim kafasını öyle sert yere çarptımki asvalt kırıldı. O bayılmıştı yaklaşık 3 hafta komada kalacaktı. Bir dakika kendime engel olamıyordum. Birden reondaki yansımamı fark ettim. Sağ gözüm...kıpkırmızıydı. O gözümden bir çeşit güç akıyordu sanki vicuduma. Ama sonsuz bir güç. Artık bedenimin kontrolünü kaybettim. Birden kurtarmam gereken çocukla gözgöze geldim. Hayır...hayır bunu yapmamalıydım!
