"Sevmeseydin!" diye yenilediğinde, vicdansızdı. Merhametsizdi. "Keşke!" Diye bu kez ben titreyen sesimi yükselttim. Keşke sevmeseydim, keşke gözlerim onu bir kez bile görmeseydi. Keşke ama keşke... içime oturan sancıdan aldığım hırsla kolumu çektiği...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hoş geldiniz... Umarım beğenirsiniz... Okuduğunuz için çok teşekkür ederim.
Kıraç, Oysa Bir Umuttu
"7.HÜZÜN"
"Nigâh!" Diye evin içinde bağıran Dilem'in sesi, öğürtülerime karışırken, boğazımdaki safra tadı daha da midemi allak bullak ediyordu. "Aç şu kapıyı!"
"Git." Diye inlediğimde, kapalı banyonun kapısına öfkeyle tekme atışının sesi evde yankılandı. "Oldu geri zekalı!"
Genzimi yakamaya devam eden safra tadıyla gözlerimi kapattım, sağ gözümün nemini elimin tersiyle sildim.
Ruhum kurumak üzereydi, içindeki bütün kırıklardan kurtulmak istiyor muş gibi geliyordu. Ama tercih ettiği yol çok sevdiğim bir şekil değildi...
Geceden beri bu haldeydim, uyumak şöyle dursun; dönen başım ve bulanan midemle gözlerimi bile dinlendirememiştim. Gurursuzdum gerçekten. Beni yakıp yıkan insanları benim de yıkmam lazımken ben aptal gibi kendi kendimi çürütüyordum.
Bitmişsin sen!
Öfkesi bir anıdan çok koca bir yıkım olup üzerime çökerken gerçekten de bitmiştim. Kendi kendimi bitirmiş, kendi kendimden vazgeçmiştim. Ve gerçeği en ağır şekilde yüzüme vuran adam sonrasında vicdanına dayanamamış gibi gelip sarmıştı çevremi, o sıcaklığı tenimde hissedişim bir kez daha genzime yükselen safra olurken. Tahriş olan boğazımın yanmasından dolayı hıçkırdım.
Kusmaktan gerçek anlamda nefret ediyordum ama vücudum hissettiği baskıya bu şekilde karşı koyuyor oluşu, benim işime yaramaktan çok psikolojimin yanında vücudumun da sendelemesini sağlıyordu.
"Sen bu haldeyken ben gideyim, öyle mi?" Diye kendi kendine sorarken, "Kızım yolarım seni! Bir de hıçkırıyor."
Söylediklerine bir karşılık vermezken, dizlerimi yasladığım yerden kaldırarak doğruldum.
Beyaz fayanslı duvardan destek alarak ayağa kalktığımda, yanımda duran lavaboya geçerek suyu açtım. Buz gibi su tenimi hissizleştirirken avuçlarıma doldurduğum suyu yüzüme çarptım.
Tenimi sıyırıp geçen su, tutunduğu yeri kemiğine kadar dondururken, bunu bir kez daha yaparak ağzımın içini temizledim.
Bu halden çabucak kurtulmalıydım.
Yüzümde kalan su damlalarını kurulamadan kapıya ilerledim.
Açtığım kapının arkasında duvara yaslanmış Dilemin bedeni, ayağını hırsla ama daha çok beni ezmek istercesine yere vururken, duyduğu sesle bakışlarını süratle benden yana çevirerek öfkeyle soluklandı. "Sen hangi cins bir salaksın? Hayır, söyle ona göre hakaret edeceğim."
