Nandito kami ni Riss ngayon sa puntod ng Papa ko. Ang hangin ngunit mainit naman ang panahon.
"Nasabi ko na ba sayo na nabisita kona din si Papa dito a day before our wedding in the yacht" pagkukuwento niya sakin habang payapa kaming nakaupo.
"Talaga?" Kunot nuong pagtatanong ko sa kaniya. Tumango naman siya.
"I am asking blessings to marry you" seryosong sabi niya sakin.Saka siya nagkuwento kung pano niya niligawan si Papa dito. Natawa pa ako sa paulit ulit daw na pagpatay ng kandila.
For me that was just so sweet.
Saglit na dumaan ang katahimikan sa amin.
"D-id you regret it?" Pagtatanong niya sakin at kalmado ko naman siyang nilingon.
"Ang alin?" pagtatanong ko pabalik.
"Coming with me in the yacht that time? Marrying me?" seryosong pagtatanong niya at natahimik naman ako."I didn't but I admit I hoped na sana wala tayo don sa mga oras na yon. That was so painful for me to remember" mahabang paliwanag ko sa kaniya. Iniingatan siyang masaktan sa mga salita ko.
"I understand, I was being impulsive that time" pabuntong hininga na sagot niya sakin.
Pinamayanihan kami ulit ng katahimikan.
"Tell me one of your deepest secret" basag ko sa katahimikan. Habang nakatingin sa lapida ni Papa.
"I never stopped loving you" panimula niya at malamlam na tinignan ko naman siya sa tabi ko. Nagkatitigan kami.
"But I admit I wish I did" that was a blow.
Nang makita niya ang reaksyon ko kinuha niya yong kamay ko na ngayo'y nanlamig.
"Im sorry, that was before" bulong niya sakin. Naintindihan ko yon kasi ako din naman.I still remember how I beg God to unlove him.
But still, Just look...we just cant. Maybe the problem of us is we are too in love. We give it all and we're left with nothing.
"I don't have regrets" sabay naming sabi. Nagkagulatan pa.
"I never will"
"I don't have to" sabay naming sabi saka napangiti sa isat isa."I am so happy with you" ani niya sakin sabay madiin na halik sa buhok ko.
"Me too" sagot ko din sa kaniya saka kinuha ang kamay niya at pinagkasya sa kamay ko."Im the broken pieces and you're my missing piece" nakangiting sabi ko sa kaniya.
"And we're an art" dagdag niya saka ko sinandal ang katawan ko sa kaniya at nilagay ang ulo sa balikat niya.
-
"Finally dude. Finally. Gwapo mo ngayon ah" sabay tapik ni Luhan sa balikat ko.
"Oo alam ko pero hindi kapa din magiging best man ko" singhal ko sa kaniya saka ngumiti."Sige nalang. Para magka love life naman yang Jeremy boy natin"nakasimangot na sagot niya sakin.
"Sus ikaw nga tinatawag na love pero mahal ka ba?" Pangaasar ko kaya sinimangotan niya ako at nag walk out.Natatawa nalang akong inayos ang suit ko dito sa harap ng simbahan at hinihintay na pumasok si Ferrielle.
Mary Ferrielle Arellano Velleza.
Nakangiting sambit ko sa isip ko. Kinikilig parin ako sa tuwing maiisip yon.
"Riss nandyan na daw sila umayos kana" bulong sakin ni Jeremy sa tabi ko. Parang ulol naman akong nakangiti at saka nagsimula ang ceremonyas.
BINABASA MO ANG
It Started On Screen
RomanceYou knew I was broken, yet you broke me more I'm a wall that you cracked I knew I was wrong, but you don't have to hurt me like that We knew we're happy We knew we're hurt Mistakes and tears are our pages, and pain is the ink of our book Will we e...