Acımasız Mafya Jimin

bölüm 41

Sugayla içeriye girdiğimizde Suganın odası aşağıda olduğu için hemen odasına geçmişti.

Merdivenleri çıkıp sebepsizce jimini düşündüm,onun da bir sevdiği var mıydı acaba? Bunları neden düşünüyorum onu da anlamıyorum. İkinci kata geldiğimde parmak uçlarımla yürüdüm. Koridordan hafif sesler gelince olduğum yerde kaldım. Beynimin içi gitme diyor kalbim git diyor,tabiki de kalbimi dinleyip gitmeyeceğim ama ben meraklı bir insandım eğer gitmesem bir ay düşünürdüm hem benim odam da oradaydı jiminin ki de oradaydı birşey olursa jimine seslendirdim. Jiminde hemen gelirdi değil mi lisa. Yani gelirdi herhalde.

Biraz daha yaklaştığımda sesler netleşmeye başladı,bu ses joon seonun ağlama sesiydi ve jiminin odasından geliyordu. Jiminin odasının önüne gelip kapıyı iki defa tıklattım,bebeğin sesi daha çok gelince jiminin gir demesini beklemeden içeriye girdim.

İçeriye girdiğimde hiç beklemediğim bir görüntüyle karşılaştım. Jiminin kucağında bebek ağlıyor jimin de gözlerini kapatmış başını da bebeğin omzuna koymuş diğer eliyle de sırtını sıvazlıyordu. Gülsem mi gülümsem mi diye geçirmedim değil içimden. İçeriye tam girdiğimde jiminin gözleri hala kapalıydı.

"Jimin" diye sessizce söylediğimde jimin gözlerini açtı,beni burda beklemediği için şaşkındı. Daha çok yaklaşıp jiminin yanına gittim,bebek hala ağlıyordu.

"Ne oldu neden hala uyumadın?"

"Uykum yoktu bende biraz dolaştım sonra bebeğin sesi gelince de bende geldim...bebeği versene." Diyince jimin önce bebeğe bakıp sonra yavaşça elime verdi bebeği. Bebeğin başını omzuma koyup yavaşça sırtını sıvazladım. Ayakta yatmak üzere olan jimine bakıp yatağı işaret ettim

"Sen uyu istiyorsan ben bakarım uykum da yok."Diyince jimin sanki bunu bekliyormuş gibi hemen yatağa fırladı,bu yaptığına gülüp bebeği de alıp odadan çıktım. Bu akşam uyuyabilecek miyim acaba yada ilk ben mi yoksa bebek mi uyuyacak çünkü joon seo gerçekten de çok huysuzdu.

Kimseyi uyandırmamak için kendi odama gitmek istedim ama vazgeçtim,merdivenlerden aşağı yavaş yavaş indim. Sadece Suga ve jhope  bu katta yatıyordu.
Bebeği  uyutup kendimde uyuyabilirdim.

Bebek başını kaldırıp yüzüme bir süre bakınca güldüm

"Öyle bakma bebekte olsa utanıyorum."Evet saçma gelebilir ama ben bunu bebeğe söyledim. Bebek başını göğsüme koyup ağladığı için kesik kesik nefesler verdi korkmalımıydım onuda hiç bilmiyordum.

İki saat  sonra

"Hadi ama lütfen uyu artık niye  böyle yapıyorsun....çok geç oldu hadi uyu güzel bebek." Diyerek hala başını göğsümden çekmeyen bebeğe  söyledim. Gözlerim kapanmak için direnirken ağzım esnemekten ağrımıştı.

Sonunda pes edip bebekle birlikte kendimi koltuğa attım,bebek falan şuan aklımda yoktu aklımda olan sadece kapanmaya çalışan gözlerimin bir an önce kapanmasıydı.

Jiminden

Uykumun en güzel yerinde telefonumun sesini duymamla lanet üstüne lanet ederek gözlerimi açtım. Oysa lisa bebeği aldığında rahatça uyuyacağımı düşünmüştüm ama lanet olasıca telefonum buna izin vermemişti.

Yataktan kalkıp gece lambasını açtım,telefonu komidinin üstünden alıp kim olduğuna baktım. Yabancı numara arıyordu kaşlarımı çatıp

"Junkook eğer sensen ve bana oyun oynuyorsan bu sefer seni çok pis döverim." Diyip daha fazla beklemeden telefonu açtım. Kulağıma götürüp karşı tarafın konuşmasını bekledim.

-jimin

Bu ses bu ses o kadar çok tanıdık bir sesti ki hemen kim olduğunu anlamıştım. Cevap vermedim yine konuştu

-jimin sen misin lütfen cevap ver bana.

Sesi kötü geliyrodu yoksa duymuş muydu ama ben ona daha söylemedim ki nerden duyacak.

-jimin konuşur musun lütfen cevap ver.

Hıçkırık sesi duyduğumda sonunda cevap vermeye karar verdim

"Soo bin."diye fısıldadım. Sesimi duyduğunda önce hıçkırıkları kesildi sonra daha çok ağlamaya başladı.

"Jimin duyduklarım doğru değil de bana yanlış duydun de lütfen bana yanlış duyduğumu söyle." Diyerek hıçkırıklarının arsında konuştu. Ne diyecektim ki şimdi ona gece saat dörde geliyordu ve beni şimdi arıyordu oysa ben onu sabah aramayı düşünüyordum yani ben konuşmayacaktım ama neyse.

"Duydukların doğru Soo bin."

"Nasıl olur ya nasıl doğru olur BEN ONLARI SANA EMANET ETMİŞTİM SEN NE DEDİĞİNİN FARKINDA MISIN BENİM ABİMLE YENGEM ÖLEMEZ ONLAR BENİM BU HAYATTAKİ TEK AİLEM BANA ONLARIN ÖLMEDİĞİNİ SÖYLE LÜTFEN." bağırarak konuşunca telefonu biraz kulağımdan çektim. Ne diyecektim ne denilir ki.

"Bak Soo bin sakın ol joon seo var b-bbe...."

"SEN YOKSUN YOKSUN SEN ABİMLE YENGEM DE SENİN GİBİ BENİ BIRAKIP GİTTİLER SENİN GİBİ BENİ BIRAKTILAR BEN YAPAYANLIZ KALDIM NE YAPACAĞIM ŞİMDİ  KİMSEM KALMADI BENİM,BEN NE YAPACAĞIM." Of hiç anlamayacaktı gerçekleri.

Buraya kadar gelmişken bir yorum ve oy atarmisin lütfen.