Blood&Vampire

•24•

Ben yine yemek yaparken yaktım birşeyler jahsushshshxhdh

Herneyse
Keyifli okumalar:)

•••

Seungmin karşısında iğrendiği adama bakıyordu. Herşeyi düzeltme amaçlı yaptığı şey şimdiden pişman olmasına yetmişti. Hyunjin ve San içeride ağır hasar almıştı. Jaehyun onlara ciddi şekilde zarar vermişti. Jeongin onun yüzünden başkasının elindeydi. Onlarca vampir onun yüzünden buradaydı. Felix, Jisung ve Jeongin'in aileleri onun yüzünden ölmüştü. En azından kendisi öyle düşünüyordu.

Minho, Changbin ve Hongjoong da Seungmin'in bu yaptığına şaşırmışlardı. Seungmin'e seslenmişler ve aldıkları cevapla şaşırmışlardı.

"Kesin sesinizi."

Felix arkadaşına o evden çıkarken engel olmaya çalışmıştı fakat nafileydi. Güçsüz bedeni tutamıyordu. Jisung ve Seonghwa da tutmaya çalışmış fakat başaramamıştı. Wooyoung ise üst katta hem ağlıyor hem de birşeyler yapmaya çalışıyordu. Gözünün önünde ki iki beden cansızca farklı yerlerde yatıyordu. San'ı öyle görmeye dayanamıyordu.

Chan Yugyeom'a doğru yürüyen bedeni süzüyordu. Bunun hayal olmasını umuyordu fakat öyle değildi. Gözlerinden yaş akarken yerinden bile kıpırdıyamıyordu. Kalbi çok kırılmıştı. Gözleri önünde sevdiği çocuk gidiyordu. Titrek bir nefes verip ağlamaklı sesiyle seslendi.

"Seungmin?"

Seungmin duyduğu sesle kendine lanet okudu. Dönüp gözlerine bakamadı bile, eğer baksaydı dayanamazdı biliyordu. Gözyaşlarını tutup Yugyeom'a daha hızlı ilerledi. Yanına gidince ona bakıp konuştu.

"Gidelim."

Yugyeom sırıtıp elini tuttuktan sonra uzaklaşmak için adım atarken, bakışlarını Namjoon ve Jungkook'a çevirip kafasını aşağı yukarı salladı.

Namjoon ve Jungkook onlar uzaklaşınca saldırmak için hareketlendi.

"Seungmin!"

Ormanın içindeyken duyduğu o yüksek ve acı dolu bağırış Chan'a aitti.

Yugyeom'a gelirken bilmediği tek şey, ne olursa olsun bu gece bir savaş olacağıydı.

-

Jeongin saçlarında hafif dokunuşlarla uyandı. Gözleri kapalıyken onun Hyunjin olduğunu düşünüp kafasını eline daha çok yaklaştırıp, kollarını bedene sardı.

Ancak bu kişi kiraz gibi kokmuyordu ve bedeni daha yapılıydı. Kaşlarını çatıp gözlerini açtı. Karşısında Hyunjin yerine Jaehyun'u görmeyi beklemediği için geriye doğru kaçtı.

"Neredeyim ben? Hyunjin nerede?"

"Burası artık bizim evimiz ve Hyunjin öldü."

Jeongin yutkunamadı. Gözlerinden yaşlar akmasına izin verdi. Jaehyun onu böyle görmeye dayanamıyordu. Yugyeom'un aksine Jaehyun, Jeongin'e takıntılı değildi, onu gerçekten seviyordu. Kendisini sevmesi için de herşeyi yapmıştı fakat Jeongin istememekte kararlıydı.

Oflayarak ellerini saçlarından geçirdi.

"Beni neden sevmiyorsun? Seni mutlu edebilmek için, beni sevmen için neredeyse herşeyi yaptım. Daha ne yapacağımı bilmiyorum. Sadece beni sevmeni istiyorum. Bana inan Jeongin, seni gerçekten seviyorum."