Blood&Vampire

•43•

Uykum var keşke biri saçlarımla oynasa ne güzel olur

Geçen bölüm sorduğum soruya Yedam daha çok denmiş ama inkar edemiycem San'ı anımsatıyo çocuk

Keyifli okumalar:)

•••

Jeongin karnına giren sancıyı önce umursamamıştı fakat gittikçe kötüleşince birilerini çağırması gerektiğini anladı.

"Hyunjin!"

Evdekiler bu sesi duyunca endişelenirken Hyunjin bahçede olduğu için duymamıştı. Herkes odasına girdiğinde Jeongin konuştu.

"Çok fazla sancım var, dayanamıyorum."

"Suyu gelmiş!"

Yeonjun tam bağıracaktı ki Changbin onu susturdu.

"Sen konuşma Yeonjun, sen konuşunca herkesin beyni yanıyor. Soobin onu al ve götür. Felix bebeğim sen git ve dinlen. Seungmin? Seungmin nerde?"

"Aptallar! Öküzler! Koskoca karnımla adım bile atamıyorum ve hiçbiriniz beni umursamıyorsunuz. Birileri bana yardım etsin!"

Chan eşinin sesini duyunca aptallığından alnına vurup hemen merdivene gitti. Seungmin duvara yaslanmış, sanki karnı düşecekmiş gibi karnını alttan iki eliyle tutmuştu. Gözleri dolu, dudakları titriyordu.

"Seninle konuşmuyorum!"

Chan eşinin güzelliğiyle yanına gidip yüzünü avuçları arasına almış ve titreyen dudaklarına öpücükler bırakmıştı.

"Gel seni yatırayım."

Eşini yatağa bırakıp tekrar odaya gittiğinde Hyunjin'in endişeli halini görmüştü.

"Ben yapamam."

"Gerizekalı sen doğurtmazsan kim doğurtcak çocuğu. Hangimiz biliyoruz bunu."

"Ya ben eşimin karnını kesip, kendi bebeğimi nasıl çıkarayım?"

"Jisung'da nasıl yaptıysan, Jeongin'de de öyle yapacaksın."

"Hyunjin birşey yap!"

"Tamam bak, biz yanındayız."

Hyunjin tereddütle ve endişeyle iğneyi yapıp beklerken, ihtiyacı olan diğer malzemeleri de getirmiş ve ellerinin titremesini geçirmeye çalışmıştı. Derin nefes alıp verirken Jeongin'in acı dolu inlemesi ona hiç yardımcı olmuyordu.

Sonunda biraz da olsa sakinleştiğinde işini yapmaya başlamıştı. Jeongin'in yerine başka birini düşünüp işini bitirdiğinde derin nefes almıştı. Sadece dikiş atması gerekecekti.

Bebeğin ağlama sesleriyle ikisi de gülümsedi.

"Ben yıkayamam, zaten Hanse'yı yıkarken ödüm bokuma karıştı bir yeri kırılcak diye. Hayatta olmaz."

"Benim elim ağır. Ben hiç yapamam."

"Neyse ki ben yapabilirim."