Jungkook küçük el valizinden tişörtünü ve pijamasını çıkarttığında "Burada giyin, ben de yatağını yapıyorum oğlum." demişti Haneul'ın annesi. Jungkook ise duraksamıştı ona doğru bakıp.
Uzun zamandır kimse ona oğlum dememişti çünkü.
Haneul dona kalan Jungkook'a bakıp "Jungkook?" dediğinde gözlerini Haneul'a çevirmişti Jungkook. Haneul'ın annesi ise yavaş adımlarla odadan çıkmıştı.
"İyi misin?"
Jungkook'un yanına gelen Haneul elini Jungkook'un koluna koyduğunda "Uzun zamandır kimse bana oğlum dememişti" demişti Jungkook mahçupça gülümseyip. Haneul da "Annem seni gerçekten seviyor" demişti gülümseyerek.
Haneul'a sarılan Jungkook "Annemin mezarını ziyaret etmek istiyorum" dediğinde olumlu anlamda kafa sallamıştı Haneul. Jungkook da "Gelirdin değil mi?" diye sormuştu.
"Olur... Yani annem bir şey demezse."
Jungkook Haneul'ın boynuna küçük bir öpücük kondurduğunda hafifçe geri çekilip "Onu seninle tanıştıracağım" demişti dolu gözleriyle. Haneul da olumlumlu anlamda kafa sallamıştı.
"Hadi sen giyin. Ben de anneme yardım edeyim senin yatağın için."
"Seninle yatmak isterdim ama... Olsun"
Haneul odadan çıkmak üzereyken duraksamış ve "Babamı sevdin mi?" diye sormuştu tekrar arkasına dönüp. Jungkook da olumlu anlamda kafa sallayıp "Biraz fazla ciddiydi ama sevdim" demişti.
"İlk defa erkek arkadaşımla tanışıyor da. Yani... Cinsiyeti erkek olan arkadaş. Hyun Woo'yla bile tanışmadı henüz."
Jungkook fısıldayarak "Sevgilin olarak da tanışırım onunla" dediğinde gülümsemiş ve olumlu anlamda kafa sallamıştı Haneul. Ardından da üstünü değiştirmesi için hızlıca odadan çıkmıştı.
Annesine yardım etmek için oturma odasına geçen Haneul koltuğun üstündeki yastıkları almış ve annesinin serdiği çarşafın üstüne yerleştirmişti.
Katlanmış yorganı yatağın üstüne bırakan annesi "Neden dona kaldı öyle?" diye sorduğunda yorganı açan Haneul "Uzun zamandır kimse oğlum dememiş ona... Duygulanmış sanırım" demişti. Ardından da yorganı güzelce serip "İşte hazırladık" demişti.
"Doktor olmak istiyordu değil mi? Yanlış bilmiyorum"
"Evet, yani bana öyle söylemişti. Doktor dedi."
Haneul'ın annesi olumlu anlamda kafa salladığında üstünü değiştiren Jungkook oturma odasına girmiş ve "Teşekkürler" diyerek el valizini kenara bırakmıştı.
"İyi uykular oğlum. Rahat rahat yat. Senin için yatağın altına yorgan da serdim. Yumuşacık oldu"
Haneul kaşlarını havalandırıp "Cidden mi?" dediğinde "Hadi iyi geceler." demişti Haneul'ın annesi kapıya yönelip. Jungkook da "iyi geceler efendim" demişti ona karşılık olarak.
Odadan çıkan Haneul'ın annesi kendi yatak odasına geçtiğinde "Vay be... Yorgan sermiş altına" demişti Haneul çarşafı kaldırıp altındaki yoragana bakarak. Jungkook da Haneul'a arkadan sarılmış ve "Aslında ikimiz sığarız buraya" demişti.
"Şşt, annem görecek"
"O kendi odasına girdi bile"
Haneul gülümseyip ellerini belindeki Jungkook'un kollarına sardığında "Yine de olmaz. İyi geceler" demiş ve onun kollarını birbirinden ayırmıştı.
Jungkook odanın kapısına yaklaşan Haneul'a "İyi geceler öpücüğü yok mu?" diye sorduğunda duraksayan Haneul gülümseyerek gözlerini devirmiş ve arkasına dönüp hızlı adımlarla Jungkook'un yanına gelmişti. Ardından da yanağına küçük bir öpücük kondurup odadan çıkmıştı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bunny ✵ JJK ✓
Fanfic[Tamamlandı] Ağzını elleri ile kapatıp sırtını kapalı kapıya deydiren Haneul'ın başından aşağı soğuk sular dökülmüştü resmen. Elleri titriyor ve bacaklarını hissetmiyordu. Kelimenin tam anlamıyla dona kalmış bir şekilde ona doğru bakan maskeli seri...