My Greatest Downfall (Us Against The Fate Series #2)

CHAPTER 25

"So? Kamusta naman siya?". Tanong ni Abigail sa akin habang nakaupo kami sa sahig habang umiinom, lasinggera na 'tong kasama ko eh. Sensya na.

I simply shrugged my shoulders and chugged on my shot glass, "He is way better now". Maikli kong sagot.

After that night, hindi na muli akong nakabisita pa. Isang linggo na din dahil masyado kaming maraming flight ngayon.

"You think he's way better without you?". 

My gaze landed on Abigail's direction, todo ngisi naman ang lokaret pero napaisip nga ako duon. Is he way better without me? Sadly, yes.

He is way more successful; his company is unbeatable. He is more famous now because of the result of his hard work kaya oo, mas mabuti siya noong wala ako.

"Hey! I was just kidding, hindi ka naman mabiro eh". Naputol ang pagiisip ko nang nagsalita si Abigail, she's smiling awkwardly. 

I simply shook my head and smile, "Totoo naman, he became better without me".

Ngayon ay nagdadalawang isip nanaman ako sa mga planong nabuo sa isipan ko, should I interfere and come back? Or should I just let him be?

"Hindi mo lang alam...". Nilingon ko si Abi habang nakakunot ang noo ko, what is she pertaining to?

"Yung mata niya? It became ruthless, the cold hard beast is seen on those pair of black eyes. Ikaw ang matagal niyang nakasama kaysa sa akin kaya alam kong napapansin mo din iyon kada nakatingin ka sa mga matang iyon".

She's right, his eyes scream clinginess and playfulness before but now... It's so cold like winter and it's way more intimidating than before.

Abigail looked at my eyes as she continues her words, "His actions? Noon kada bumibisita siya sa iyo sa unit natin ay sobrang mararamdaman mo yung genuineness niya but now... It seems like he is just trying to act tough, nawala na kasi yung kalakasan niya".

Natigilan ako sa huli niyang sinabi, am I his strength? Hindi na ako magpapakamanhid, alam ko naman eh. Alam kong minsan niya akong naging kalakasan pero... ako pa din ba?

My thoughts were cut off when Abigail flicked my forehead, ang sakit ah! "Alam mo ang seryoso mo, ang hirap banggitin ni Grey sayo ah". Natatawa niyang puna.

I smiled at her sarcastically and sip on my shot glass nang may naisip ako, tumingin ako kay Abigail. 

"Pwede bang mag-apply ng taga-hatid sayo? Pwede ding taga-sundo". Biro ko dito.

Patola talaga siya at binatukan naman ako, nakakadalawa ka na ah! Pag ako talaga nagkabukol sa kalokohan nito, tsk. 

"Ginamit pa nga ako para sa lovelife niya amp, humanap ka ng impleyado dun na seservice-an mo". Singhal niya.

Binato ko siya ng chichirya at tumawa, makahanap nga ng iba. 

Ayaw makisama ng lokaret eh, "Ikaw nga ang daan ko eh, dali na". Pangungulit ko dito pero syempre joke lang, pwede ding hindi. Hihi.

Pasimple lang niya akong siniko at uminom na sa baso niya, "Shoo! Huwag ako ang kulitin mo sa bagay na 'yan, lovelife mo 'yan eh. Maawa naman kayo sa single". 

Napa- hagikgik na lamang ako sa narinig, hanapan ko kaya 'to ng makakasabay sa ka-alien-an niya?

Joke lang pala, she told me once that she's starting to build herself up and she needs no man for now to heal because she's slowly loving herself.