My Greatest Downfall (Us Against The Fate Series #2)

CHAPTER 32

5 years had passed and I can say... Everything seems to fall in their designated places.

"Susunduin ka ni Grey?". Mabilis akong tumango sa tanong ni Syl, kakalanding lang ng eroplano.

 Tumigil kami sa Japan ng isang araw kaya halos dalawang araw din ako wala dito sa Manila, napagusapan namin ni Grey na bisitahin si Cassandra sa ospital ngayong araw.

"Oo, pupunta kami kay Cassandra sa ospital". Wika ko.

Tumingin ako sa gawi ni Syl at nakita itong nakatingin sa phone niya, she's talking with her husband. After those years, Syl improved a lot and the decision she made... It was the best for her and Sevyn.

Nauna na akong lumabas dahil susunduin din naman siya ng asawa niya, bumungad ka agad sa akin ang mukha ni Grey. Kahit araw-araw kaming nagkikita, parang unang beses pa din talaga. I am still excited and always looking forward on seeing him.

He is wearing his white dress shirt with his black pants; his hair is pushed back that's why you can see his whole stunning face. His features really improved a lot, he is manlier now.

Nang makita niya ako sa harapan niya, he opened his arms widely with a smile on his face. 2 days without him? Geez, paano ako nakasurvive? Joke!

Mabilis akong naglakad papunta sa kaniya at nang makarating sa harapan nito ay niyakap namin ang isa't isa ng mahigpit, I miss him.

"Now, I feel better". I heard him whisper, hinigpitan ko ang yakap ko sa kaniya. 

His scent still drives me crazy throughout these years, "Bakit naman? Masama ba pakiramdam mo?". I whispered.

I felt him kiss the top of my head which made me raised my head to look at him, he is wearing his signature smile. 

My favorite, "No, I just missed you so much that's why I couldn't sleep properly". He stated.

Bumitaw ako sa pagkakayakap namin pero inabot ko ang mga kamay niya, "I missed you too, so much pero diba we promised each other?".

Tumango siya, "To understand each other's call of duty". Sabay naming sabi, ngumiti ako ng matamis sa kaniya at tumingkayad. 

I place a simple kiss on his cheeks, hindi ko siya maaabot kung hindi ako titingkayad dahil matangkad nga siya.

"Let's go to Cassandra?". Kaagad akong tumango at pumasok na kami sa kotse niya, inilagay niya yung maleta ko sa compartment at sumakay na din sa driver's seat.

He is holding my hand while driving, his favorite thing to do as he drives.

"How's the company, love?". Tanong ko habang hinihimas ang kamay niya na hawak ko, mas malaki ang palad niya sa akin. Higante ba siya o ano? Joke!

"So far, everything is doing great, love. Simula nung natanggal sa posisyon yung matandang 'yun sa boards at mga kasama niya, umayos na ang takbo ng kompanya". Sagot niya.

I've witnessed his company's state throughout these years and I can say, he is really good at managing it. Sobrang hands-on niya duon, hindi na din siya masyadong strikto sa mga empleyado niya pero kapag nagkamali ka. Expect to see the beast in suit.

"Good to know, love. Kamusta na kaya si Cassandra?". Ilang buwan na din kaming hindi nagkikita nun, sobrang busy kasi ng schedule niya pati schedule ko. Si Abigail naman ay nakita ko noong isang linggo sa grocery store, busy din siya kasi madaming project na naka-assign sa kaniya.