Crown Series #1: The Dark Era of Diadem

Part 2: Chapter 57

Lucian is busy fighting with these unknown people, slashing their throat if it's needed, but most of the time, he's just tearing them where they can't move and where they will feel paralyzed. Lucian wants them alive they will not escape from his wrath. Aside from he's worried about everyone else, he's angry that they didn't even know that his house will be under attack by an unknown group.

He's mad at himself that he is deceived-- they are deceived! He can't accept that those people dare to deceive him. They must not belittle him because if he found out that they did. He will rip their heads off of their bodies.

Lucian saw Zeus fighting some thugs, he immediately went to him and help him defeat them. Napatingin si Zeus pero tinanguan lamang siya ni Lucian, dhil sa busy pa ito sa pakikipaglaban. Mabilis ang tibok ng kaniyang puso at hindi na siya makapag-intay na tanungin kung nasaan si Lacy.

"She's already at the safe place, Sir," maikling sagot nito. Nakaramdam naman si Lucian ng pagkapanatag nang marinig iyon. "Do you know who they are?" he asked right after limping the poor man.

"It's just a guess," Zeus said. Kaagad na napatingin si Lucian sa kaniya at kaagad na tinanong kung ano ang kaniyang ibig sabihin.

"I heard that their boss is part of the royal palace's factions. I still don't know what sector they belong to," inform sa kaniya ni Zeus. There are only five sectors in the royal palace, built by nobles, for the balance of the royal members, high-rank, nobles, middle class, and lower class, as the poorest of the poor.

If it's one of the heads of those factions, they should hide now. Because they will not be able to see the sun rises again in the morning. They should pray to all the saints they know because Lucian is no God. They can't forgive those people who did this.

"Make sure, after this, run an investigation those f*ckers." Tumango naman si Zeus. "King Lucius is also fetched by our knights, by now, he's probably at the safe place, together with the young lady. We made sure that everyone is safe first before fighting these bastards," sabi ni Zeus sabay saksak sa isang lalaking pasugod sa kaniya at walang kahirap-hirap at ka-amor-amor na tinanggal ang kaniyang espada na nakatarak sa katawan nito.

"But we shouldn't be contented with that their boss is still here. We don't know if he's still lurking around or watching us from afar." Tumango naman si Lucian sa sinabi nito at sinabing palikasin na ang lahat ng nasa loob ng bahay at dalhin na sa labas.

May tagong lagusan sa kwartong pinagdalhan sa mga taong inilikas nila, sa kwarto na iyon may sikretong pintuan na papalabas sa manor nila. Bago sila naghiwalay ng landas ni Zeus, nakarinig sila g sigawan at hiyawan sa malayong lugar.

Tatakbo na sana si Zeus nang pigilan siya ni Lucian at sinabing unahin ang mga taong nasa loob ng bahay, hindi nila dapat sayangin ang tsansa na meron sila at kahit isang segundo, dahil kahit nasa ligtas na lugar sila, maaari pa rin silang mahanap doon at magiging problema at delikado pa para sa kanila.

Walang nagawa si Zeus kundi ang sumunod, naka-ilang segundo palang ng takbo si Lucian ay biglang nagsiliparan ang mga maiitim na itsurang pana, kaagad niyang iniwasan iyon at patuloy na tumakbo. Nakarinig siya ng mga sigawan sa paligid at mga taong nagtatakbuhan.

"She's a monster!"

Sinusugatan niya pa rin ang mga taong nakikita niya na kalaban nila, sa pagtakbo niya sa direksyon ng entrance, kung saan tago ang isang hardin, mas lalong lumalakas at padami nang padami ang mga black spears na lumilipad at sumasayaw sa ere. Lumingon siya sa kaniyang paligid at hindi sa kalayuan, nakita niya si Pickett na nakikipagbuno sa iilang kalaban.

Tinawag niya ito sa pangalan niya. "His hghness, Pickett!" Lumingon ito sa kaniya, dahil doon ay hindi nito napansin ang isang lalaki na pasugod sa kaniyang likod, kaya naman kaagad na binato ni Lucian ang kaniyang sandata sa direksyon ni Pickett.

Pickett stunned with what Lucian did, but it's not deirectly at him, but to the guy at his back.

Napalingon si Pickett sa likod nito, kaya naman lumapit an si Lucian sa kaniya at tinignan siya ng masa. "You could've warned me," he said. Lucian just shrugged his shoulders.

"How did you get in here? By now, you should be in temple, rushing here," pagtatanong nito kay Lucian.

"A witch suddenly appeared and teleported us here." Tumango naman si Pickett sa sinabi niya. They both looked up and saw lots of black spears in the air, out of control and flying around. It looks like dancing in the air, it's fascinating to see it.

But it's also dangerous. They don't know what weapon is this and how much arroaws are flying around, they don't know if this is from the enemies that they fighting with, right now. It could be, there's a possibilty to that.

Lucian shielded both of them when an arrow is flying directly at them, but the special vibranium metal alloy shield, melts immediately as it touched the black arrow. It produces a smoke as it melts the shield. Lucian tried to touch it but he burns his finger, upon touching it.

Kaagad niyang nabitawan ang kalasag kaya naman bumagsak ito sa sahig at takang tinignan ang arrow na nasalag niya. Hindi siya makapaniwala na natunaw ang matibay na kalasag niya, kahit bala ng baril o pinakamatalim na espada, hindi kayang sirain iyon.

Ngayon lamang siya nakakita ng ganitong pana, mukha lang itong simpleng pana na kulay itim, pero delikado kung matatamaan ka, kaya naman naiintindihan na niya kung bakit sumisigaw nang sobra ang mga natamaan nito, na siyang nadaanan niya kanina. At ang likuran nia o ang parte ng katawan nila na natamaan ng itim na pana ay para bang napaso o naususnog, dahil ganoon pala ito.

Tumutunaw ng iba't ibang bagay o kung ano man na matamaan nito. Napatingin siya kay Pickett nang magsalita ito.

"Looks like it came from there." Pickett pointed his finger at the garden near the entrance. Lucian felt nervous as Pickett pointed his finger there.

Hindi niya alam kung ano ang nandoon. Pakiramdam niya nagkaroon ng bikig sa lalamunan niya at hindi siya makapgsalita. Ang alam na lamang niya ay tumakbo silang dalawa patungo roon.

Hindi nila alam kung ano ang naghihintay at ang sasalubong sa kanila sa sikretong hardin na iyon, panganib ba o isang bangungot.

Habang patakbo silang dalawa, marami ang nagtatakbuhan at nakasunod sa kanila ag mga itim na pana, na para bang alam kung sino ang pupuntiryahin nito. All they can do is to avoid the black spears or swing their swords to ward off those spears flying directly at them.

Mas mga nakabangga pa si Lucian na mga natamaan ng mga itim na pana, marami rin siyang nakitang mga katawan na siguradong knights niya at servants sa bahay nila. Wala na itong mga buhay, wala silang itim na pana na nakatarak sa katawan nila.

Kaya alam niyang sindaya itong patayin nang kung sinong demonyo man iyon. They didn't stop running, until the black spears suddenly disappered. Napatigil silang dalawa at saglit na pinagmasdan ang paligid, para bang dinaanan iyon ng delubyo, ag mga halaman ay sira-sira, may bahaging nasusunog, patay na mga katawan, sigaw ng mga taong nahihirapan.

Pakiramdam ni Lucian nasa impyerno siya dahil sa nangyayari ngayon. Hindi siya makapaniwala na ang dati lamang na ginagawa niyang pakikipaglaban sa ibang lugar ay nangyayari ngayon sa sarili niyang teritoryo-- sarili niyang bahay.

Ito ba ang parusa niya sa mga taog napatay niya?

Napalunok siya at pakiramdam niya kasalanan niya ang nangyayari, ito ba ang kabayaran sa kaniyang mga masamang ginawa simula nang maging knight siya at maging duke?

Sa kanilang papalapit sa hardin, patindi nang patindi ang tibok ng puso ni Lucian, natatakot siya dahil hindi siya mapanatag, nababalisa siya sa mga nangyayari. Ngunit walang maidudulot 'yon kung ganoon siya.

Dahil... nang makarating sila sa hardin... isang bangunot ang sumalubong sa kanilang mga mata, isang hindi inaasahan na pangyayari na siyang magpapabago ng takbo ng kani-kanilang buhay.