Crown Series #1: The Dark Era of Diadem

Part 2: Chapter 120

The next morning, Lacy woke up alone in her room. Sunlight is entering her room through the window, the curtains are slightly open.

Masakit ang ulo niya dahil anong oras na rin siya nakatulog at nakatulugan na niya ang pag-iyak. Dahan-dahan siyang bumangon at lumingon sa paligid. The room is kinda messy.

Napahawak siya sa kaniyang sentido nang sumakit iyon nang bahagya. She tried on calling Glenda but she's not entering the room.

"Glenda!" nilakasan na niya ang boses niya pero wala pa ring pumapasok na Glenda o isa man lang sa mga maid.

Nagtataka man, hindi siya makapag-isip ng dahilan dahil sa sobrang sakit ng sentido.

Kaya naman kahit masama ang pakiramdam at mabigat ang katawan niya ay tumayo siya upang lumapit sa pinto.

She twist the door knob but to her surprised the door is not opening. She tried to pull it to but her efforts are useless. Kinatok niya ang pinto at sumigaw upang kunin ang atensyon sa labas ngunit tila walang nakakarinig sa kaniya.

"Open the door!" Kinalampag niya nang kinalampag pero walang bumubukas ng pinto.

"Fuck!" mura niya sabay sipa sa pinto.

They locked her up.

Pumunta siya sa balcony at hindi iyon nakasarado, kaya naman sa paglabas niya may iilan siyang nakitang palace staff, kaya naman sumigaw siya upang tawagin ang atensyon nila.

But the moment they land their eyes on her, they are quick to move, as if avoiding from talking or seeing her.

Kahit nagtataka siya ay mas lalong lumalala lang ang galit niya. Napaupo siya sa edge ng kama at nag-isip kung paano siya makakalabas. Mataas pa naman ang kwarto kung nasaan siya. Fourth floor. Hindi niya kayang talunin iyon.

Ilang sandali lang ay narinig niya ang pagbukas ng pinto, nang i-angat niya ang ulo niya, nakita niya si Butler Damian, may kasama itong dalawang gwardya.

Nilapag ni Damian ang tray sa ibabaw ng isang maliit na cabinet na naglalalaman ng pagkain.

"My lady," tawag ni Damian sa kaniya. Tumayo siya at mabilis na nilapitan ang butler, muntik pa siyang matumba dahil sa biglaang pagtayo niya.

"Damian," tawag niya rito.

Mabilis siyang naalalayan ni Damian at akmang iuupo siya sa may kama nito nang pigilan niya ito.

"What is happening? Why is my door locked? Who did that?" sunod-sunod niyang tanong.

The look on his face tells her that he's hesitating. Kaagad na bumundol ang kaba sa kaniyang dibdib at mahigpit na hinawakan ang magkabilang braso ni Damian.

"What's happening?" seryoso't mariin niyang tanong dito ngunit hindi nagsalita ang lalaki at napayuko na lamang.

She was about to ask him for more when someone interrupted them.

"Damian. You can leave now," sabi ng kararating lamang na si Pickett, suot-suot ang puting royal uniform nito.

Sukbit-sukkbit pa nito ang kaniyang espada sa kaniyang bewang. Lumuwag naman ang pagkakakapit ni Lacy kay Damian kaya napaatras ang lalaki at yumuko sa kaniya't nagpaalam bago umalis.

Now, both of them are just alone in this big room. Silence filled the room for a moment, she can't help but to feel anxious and embarassed. For Pete's sake! She just woke up! Baka magulo pa ang kaniyang buhok o 'di kaya'y mugto pa ang kaniyang mga mata, o baka may panis na laway pa siya.

The aura he's giving her is somehow intimidating, like the Pickett she first met. Cold and nonchalant but still has this soft spot for her. Seryosong seryoso ang itsura sa mukha nito, maayos ang pananamit, mahihiya ang gusot an dumapo sa kaniyang damit.