Crown Series #1: The Dark Era of Diadem

Part 2: Chapter 97

It is required for the reginas to live in the palace a day before the competition starts. Kaya naman ngayong araw ay nag-aalsabalutan siya ng iilang gamit na kailangan niya at doon muna siya maninirahan pansamantala, babalik din naman siya sa kanilang bahay once matapos na ang paligsahan, matalo o manalo man.

Dahil sa tamang panahon pa ang pag-reign sa mananalo at the same time, kasabay nito ang kasalan. Unless mamatay ang kasalukuyang hari, kaagad na itatalaga ang crown prince biling isang hari at sa pagitan ng isang buwan matapos itong italaga, saka magaganap ang kasalan.

Anyway, ngayong araw ay nag-aayos na siya ng mga gamit na kailangan niya, nagdala rin siya ng iilang damit, pero hindi rin naman kailangan dahil may sarili siyang wardrobe roon, pero nagdala na rin siya para in case.

"Young lady! I am going to miss you!" palahaw na iyak ni Glenna habang inaayos ang mga gamit ko.

Napatawa naman ako nang makita itong may luha sa kaniyang mga mata.

"It's just temporary, Glenna. Besides, I will visit here every weekend. Beside you are with your twin sister," aniya ko rito. Pero napapadyak siya ng kaniyang paa na siyang nagpahalakhak sa akin.

"My lady, don't laugh at me!" tila inis na mutawi niya. "I'm already weary seeing her face."

Napaasik naman si Glenda sa kaniya at sinamaan ng tingin ang kakambal, "You thick face! To remind you, we're look alike, what more I am?" ganting saad nito.

Bago pa man makasagot si Glenna, kaagad na kinurot ni Aziz ang tagiliran ng dalawa na siyang bahagyang nagpahiyaw sa kambal.

"Aww!"

"Miss Aziz!"

"You two chose to argue in front of the mistress, don't you two have any decency in your body?" pangaral niya rito sa dalawa.

Nagsisihan pa ang dalawa pero kalaunan ay nagngitian din silang dalawa at natawa. Napangisi na lamang ako sa dalawa at tinignan si Aziz na umililing-iling.

"But it's unfair that you made Aziz your lady-in-waiting, my lady. Aziz will be with you all the time," nakangusong saad ni Glenna na siyang nagpatawa sa akin nang mahina.

"Aziz knows our lady well, unlike us," sagot ng kambal niya na siyang tinanguan ko.

After lots of teasing and bonding with my maids, ang mga gamit ko ay nakaayos na at aalis na lamang ako bukas. Well, I'm going to miss my home for my 19 years. Mahihirapan akong mag-adjust pero ganoon talaga, babalik din naman ako rito.  Baka matagalan nga lang, pero like as I've said earlier, bibisita ako.

Dumating panibagong araw at ngayon ay isinasakay na ang mga gamit na dadalhin ko sa isang karwahe, katabi ko ang aking ama at pareho kaming nakatingin sa aking mga gamit na isinasakay sa karwahe. Iba pa ang karwaheng sasakyan ko papunta sa palasyo.

"Will you be okay there?" he asked.

Ngumiti naman ako sa kaniya at tumango, "Of course. Don't worry I can handle myself. Remember when I was in grandfather's house? Those four years..."

Nakita ko siyang tumango at tumingin sa aking gawi. Ngumisi ako bago siya tignan din. "I didn't waste those 4 years. I learned a lot of things whether it's about the history, businesses, or even physical combat. And now I mastered one of my skills, archery."

"I know. I'm just worried since you're gonna be away from me," nakakunoot ang noo na saad niya. Napangiti naman ako roon at bahagyang bumingisngis.

"I will still see you in the palace! I'll make sure to visit you once or twice a week," pag-aassure ko rito.

Matagal niya akong tinitigan bago hilahin sa isang mainit na yakap. "I know you've been strong for these past years and I admit I was not there most of the time. I know how brave you are but you can also depend on me."