Part 2: Chapter 88

290 16 1
                                    

Pagkalabas ko ng dressing room ko ay naabutan ko si Pickett na nakahiga sa kama ko. Napataas ang kilay ko at napailing na lang.

Kapal ng mukha, feel at home kahit hindi naman welcome.

Kaagad ko siyang nilapitan at tinapik ang binti.

"If you are going to sleep, just go home."

Kaagad na dumilat ang mata niya at para bang nagising pati ang kaluluwa.

"Who's sleepy? I am not," he said then yawn.

I sarcastically chuckled at him, "Yeah, lie all you want when it's already obvious," sarkastiko kong saad.

Pero umiling lamang siya sa akin bago umupo nang ilang sandali at tumayo.

"Are you all set?" malumanay na tanong niya.

I spread my both arms and lift my shoulders a bit, "As you can see."

Pero tumitig pa siya sa akin na para bang may hinahanap pa siya. Kaya naman tumingin pa ako sa sarili pero wala naman akong napansin na mali o kulang.

Tumayo siya at nilapitan ang paperbag a kinuha ang hood na katulad ng suot-suot niya.

"I am not wearing that," apila ko sa kaniya.

"It's cold outside, plus like I said earlier. We can't risk if someone identify us lurking around," sabi niya at pinagpag pa ang hood.

Sino ba kasing nagpakana na umalis ngayong oras?

Inirapan ko na lang siya at kukunin na sana kaso inilayo niya at ini-spread ito. Pabutones kasi ito at may hood sa likuran. Malaki ito sa akin pagkasukat ko kaya hindi ko na sana susuotin kaso alam ko naman kahit ayaw ko ipipilit pa rin nitong lalaking ito.

"Here," paanyaya niya. Kaya naman wala na akong nagawa kundi tumalikod at hinayaan siyang isuksok ang magkabilang braso ko sa damit.

Ako na ang nagbutones at nang maayos ko na ang gusot, humarap ako sa life-sized mirror. As expected, malaki nga.

Kaya naman si Pickett na ang nagtupi ng sobra sa magkabilang braso at nang matapos siya ay pumunta siya sa likuran ko at hinawakan ang dalawa kong balikat.

"There we go," satisfied na sambit niya sabay ngiti.

"Let's go," anyaya niya at dumiretso sa balkonahe.

Napaamang ako sa kaniya, "We're not using the veranda to go down," I said.

He shrugged his shoulders, "It's the only option we have," simpleng saad niya.

"I don't even know how to get down," mahinang reklamo ko. Sumilip pa ako sa pinto at nagbabakasakali na pwede roon.

"You have guards there," paalala niya sa akin nang makita niyang tumingin ako sa pinto.

"I know," naiinis na saad ko bago lumapit sa kaniya.

"Hold onto my neck."

I looked at him up and down, "More like I could strangle your neck." But he just 'tsked' at me.

Binuhat niya ulit ako pero pa-bridal style na. Mabilis akong kumapit sa leeg niya at pumikit nang mariin.

"Hold on tight, you might fall," paalala niya.

"Try it and you'll see the hell," banta ko rito.

"Don't worry. I'll catch you," huling sabi niya bago ko maramdaman ang malamig at mabilis na hangin na dumapo sa aking balat.

I suppressed my scream but almost shrieked because of the surprise jump he did.

Hindi man lang nagbilang o nagsabi! bigla na lang tumalon nang basta-basta, walang pasabi!

Crown Series #1: The Dark Era of DiademTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon