The Reality (MSF book2)

Chapter Thirty-Five

"The crowds and the volleyball community are now expecting for Alyssa Valdez to show up in the conference next Saturday, because of her first appearance on the tv last night. We know that the Phenom met an accident 3 years ago. And we also know that she has an amnesia."

"Phem, can you ask Justine Lazaro if where is her sister right now? Because almost of the people around your place are saying that they saw Denden and Alyssa outside Mall of Asia around 1 in the morning."

"Well Ted, i asked Justine about that before siya pumasok ng office niya and she said that she don't know about that news or murmurs coming from the people around. She also said that she was the host on the said party, that's why she lost track on her sister which is her personal artist."

"Thank you Phem. I think we're not able to tell all the details right now! Abangan nalang natin sa The Buzz ang balitang iyan."

Napahawak ako sa mukha ko ng mag off ang tv. Kanina pa ako nanunuod ng balita, kanina pa din ako palipat lipat pero halos pare-parehas lang naman ang sinasabi ng mga tao. Hindi ko nga alam kung anong itsura ko ngayon, kung ano bang nararamdmaan ko. Nakakagulat lang yung mga balita nila. Lahat nalang ng nasa tv mukha ko at mukha ni Dennise, isama mo pa si Myco at Justine. Ang big deal lang talaga nung ginawa ko. Tsk.

"What time did you sleep?" Antok na tanong ni Den at mas lalong nagtalukbong ito ng kumot.

"What time ba tayo nakarating dito kagabi?"

"Hmm. 1:30..."-Den

"So 2." Tipid kong sagot at nanatiling nakatingin sa ceiling. Naramdaman ko ang paa ni Den sa hita ko at idininagan pa niya ang kaliwang kamay niya sa katawan ko. Hinawakan ko iyon at pumikit nalang ulit.

"What's the news?"-Den

"Didn't you hear it?"

"Konti lang... Sinabi ko na sayo na huwag ka ng manood ng balita, kasi maboboring ka lang."-Den

"Ang interesting nga ng balita eh."

"Alam ko. It's all about last night's."-Den

Umupo ako at tumingin sakanya. Nagmulat ito ng mata at binigyan ako ng humiga-ka-ulit-look. Hindi ko siya sinunod at sumandal sa head board. Ano ba talaga ako? Ano ako dati? Bakit kilala nila ako? Ano ba yung tawag nila saakin, Phenom? Bagong salita yun ah? Saan naman kaya nila nakuha iyon, eh Alyssa Valdez lang naman ang pangalan ko. Simple lang yun.

"Dennise, can you tell me about my past?"

Hindi siya kumibo kaya nakaramdam ako ng lungkot. Kung noon hindi ko gustong balikan ang nakaraan ko, hindi ko gustong maalala at hindi ko na gustong pag-aksayahan pa ng oras, ngayon naman sobrang nalilito na ako. Marami na akong naipon na sandamakmak na tanong. Im interested about my past, but no one is brave to tell me about it. Gusto ko ngang pilitin si Dennise, pero hindi ko lang magawa kasi alam kong magkukusa siya. Alam kong magkwekwento siya.

"Can we have more sleep first? Mamaya na ako mag-umpisa. And this is my purpose naman eh, kaya tayo nandito. We're here because I want you to feel light." Nakapikit na sabi nito.

Nilibot ko nga ang paningin ko sa buong kwarto at hindi siya nagkakamali. Simula ng makarating kami dito kagabi, parang gumaan yung pakiramdam ko. Yung kaba, at takot nawala. Yung sakit na naramdaman ko kagabi nawala. Parang normal lang ulit.

"Who are you in my life?" Makabuluhan kong tanong kay Dennise ng makahiga na ako sa tabi niya. Inilapit ko ang mukha ko sa mukha niya at inihipan ang ilong niya.

"Argh! Alyssa!" Reklamo niya at nagtakip ng ilong. "Amoy panis na laway uy!"

"Dami mong arte! Humans nature!"