TELL ME NO LIES ✓

chapter 4

Miles pov.

Na mumoblema kami ngayun sa Pamilya ng pasyente dahil sa kakulangan ng Dugo para sa anak. Baka hindi makayanan ng pasyente at mag 50/50 sya dito sa hospital pero na operahan naman at successful kaso kulang ng dugo at naubusan na pala kami ng stuck ng AB- na dugo kaya namublema kami ngayun.

Wala yung Tatay ng bata at puro O+ yung mga dugo ng Pamilya.

"Doc, sa'n po tayo makakuha ng Dugo? wala po yung tatay ng Anak ko." Umiiyak na nanay ng pasyente.

"Madam, Sorry but kailangan na talaga namin ng dugo as soon as possible. Kung hindi po maagapan ang anak mo, baka masawi ito at yun ang ikinalungkot namin. Mag desisyon na po kayo hanggang maaga pa. Nasa'yo po ang pag asa ng Anak mo, Madam." Sabi ko.

Napa hilamos nalang ito at umiyak habang dinadaluhan naman sya ng panganay nyang anak. Hindi ako sigurado pero tingin ko hindi sila okay ng asawa nya. Hindi sa nang hihimasok ako sa buhay ng iba pero, kailangan nya na talaga ang ama ng bata kasi kawawa kung mamatay lang ito.

Iniwan ko nlang muna sila at sinabi na babalikan ko nalang sila o pupunta nalang sila sa office ko kapag meron ng mag ooffer ng dugo. Nag post narin kami sa website namin at na ngangailangan kami ng dugo.

Ngayon alas 4 na ng hapon at uwian na namin mamaya. Break time ko ngayon Hindi parin Ako maka move on sa nang yare sa pasyente ko.

Hindi ko akalain na hindi nya talaga pasiputin yung ama para sa dugo na kailangan ng Anak nya. Wala rin kaming nakuha na mag donate ng dugo. Nagalit ako sa pamilya ng pasyente ko dahil sa kapabayaan nila, parang mas ginusto nalang nilang patayin yung anak nya kisa makipag usap sa tatay ng anak nya para humingi ng dugo. Ganon naba sila ka salbahi? Pano nila natiis yung anak nila na nag titiis rin sa sakit at nilalabanan ang dinadaramdam? Kaya nalungkot talaga kami ng mawala sya. Napaka bibo pa naman' na bata yun.

Hindi ko nama layan na may naka bunggo pala ako.

"Hey, Sorry kid. Nasaktan ka ba? Sorry talaga." Nag alalang ani ko at sinipat ang kabuuan nya if nasugatan sya sa pag ka dapa.

And thank god wala naman, nako lagot ako sa parents nito.

"Kid, bakit mag isa kalang nasa'n ang kasama mo?" Nilibot ko ng paningin ko, baka sakaling hinahanap sya o may kasama sya. Pero wala naman kaya tinignan ko sya uli. Parang pamilyar? nakita ko naba itong gwapong bata na kasama ko ngayun?

He was about to talk when suddenly someone appear.

"He was with me." Masyadong cold ang pag ka bigkas nito.

Namunukhaan ko sya! Ito yung naging pasyente ko nong nakaraan na bwan!

Hanep! Miles, naalala mo pa? tagal na nun!

"Cholo, come here." Tawag nya sa Batang lalaki na kasama ko.

So, cholo pangalan nya? kawaii.

"Cholo let's go!" Pag aaya nya na sa bata.

Ngumiti naman sakin si Cholo at kinawayan ako. Kunaway naman ako pabalika't ngumiti rin.

"Bye, Miss Ganda." Paalam ni Cholo at kinawayan pa ako uli. Nang makasakay na sila sa kanilang LAMBORGHINI?!

Woah! sosyal! pala sila!

Bumalik nalang ako sa office para kunin yung natira sa mga gamit ko. Nang biglang pumasok si Phoebe.
"Alam mo bhe yung balita ikakasal na raw si Janena at James! Sana all nalang talaga."
Sabi nya tila kinikilig.

Tumango ako. Well Janena and Jame our greatest friend. Kaso wala sila rito ngayun nasa Greece at nag babakasyon balita ko do'n narin sila mag stay for good at happy ako sa kanila dahil kakasal na sila balita ko rin may anak na sila e.

A/N: Hi!>33

Na enjoy nyo ba? kung ganon wag kalimutang mag comment at mag vote para sa susunod na Chapter.

p/s comment your thought about this story.

And please help me to promote my story by recommending in FB, tiktok, any social media. I highly Appreciate it! Thank you.

++Don't forget to vote, comment, and share (●♡∀♡)++

#pinkiyvery_stories
#TMNL