TELL ME NO LIES ✓

Chapter 31

Na loka talaga ako ngayun. Palabas ako ngayun ng bahay nila Phoebe at alam nyo ba?
Gigil na gigil ako sa soon to be-Husband nya. Pano ba naman, iniisis ako kay Kyo dahil inlove pa raw ako don? Ako ma iinlove pa don?!

Nag usap kasi kami kanina may sinabi rin sya tungkol kay Kyo iba Good yung iba naman Bad! at sabi nya may party raw na gaganapin sa TK Company Invited sila at isasama daw nila ang kambal. Nag oo nalang ako dahil wala naman mag babantay sa kambal kaya sila muna ang bahala. Para narin ma bantayan ko si Che Che.

Palabas na ako ng village ng may nakita akong Familiar na bulto ng tao papasok sa Village. Naka shade ito pero malalaman mong sya ito–Si Kyo.

Napatigil ako at napa hawak sa dibdib kong bigla nalang bumilis. Parang may nag kakarira sa loob ng aking puso sa sobrang bilis yung tipong di ma pipigilan.

Bakit ganon kalaki parin ang epikto nya sakin? sa loob ng 6 yrs 'di ko ma itatangi na maraming nag bago sa kanya, Mas naging masculado ang pangangatawan nya, mas tumaas ito lalo siguro mga 6.7 Nong huli ko sya nakita 6.4 e. Pinag masadan ko sya 'di nya ako na kita naka side view kasi sya.

May hinihintay sya dito? siguro ang girlfriend, kung meron man.
Pero bakit ang sakit isipin na may kasintahan na ito? at 'di ako? Hays, inlove parin talaga ako sa lalaking to, kanina tinatangi ko pero ng makita ko sya uli bigla nag iba ang ihip ng hangin. Sobrang na miss ko sya at oo mahal ko pa sya, pero malabo na siguro yun.

Nag patuloy nalang ako sa pag lakad hanggang sa maka labas ako sa village. Pumara ako ng taxi papunta sa Hospital.

"MG!" Tawag agad sakin ni JJ pag ka pasok ko sa loob ng room nila. Narito rin pala sya.

Ngumiti ako at tumango bago na tuon sa pasyenting nasa hospital bed.

"Kamusta na sya?" Tanong ko habang 'di pinuputol ang tingin.

"Ayun walang pinagbago si Che at sabi kanina ng Doctor dapat na tayong mag madali sa pag hahanap ng donor ni Che dahil mas lumalala na raw ito habang tumatagal at sabi pa na may possible naman na magamot si Che at 'di na kailangan ng Donor. Kaso malaki laki raw nag gagastuhin natin MG."Bakas ang pag alala ni JJ habang nag k-kwento sa sinabi ng doctor kanina.

Unti unti narin' pumapatak ang mga luha' na kanina ko pa pinipigilan. Umupo ako sa tabi ng kapatid ko at hinawakan ang kamay nya.

Naawa ako sa kapatid ko, at parang ang sama ko naring ate dahil di ko sya magagamot. Yung ate nyang doctor 'di sya magagamot, nakaka tawa right?
yung may ate kang doctor pero dika ma gamot gamot.

Natatakot ako e, diko pa kaya.. pano..p-pano kapag 'di nag tagumpay ang operation? pano kapag 'di na sya–Napa hagulgul ako sa tabi ng kapatid ko, hindi ko kayang mawalay sa aking kapatid.

"A-ate?"

Kahit na nginginig ako ay nagawa ko paring tignan ang tumawag sakin. Lumaki ang mga mata ko at labis na kasiyahan kasi gising na sya.

"G-gising kana? Wait tatawagin ko lang sina Papa." Akmang tatayo ako ng hilain nya ang laylayan ng damit ko.

"A-ate, m-miss na kita. B-bakit ka u-umiiyak?" Kahit na hihirapan ito nagawa parin nya mag salita.

Pilit king 'di ma iyak sa harap ng kapatid ko, pero 'di ko kaya.

Pinunasan ko ang ilan sa tulong luha ko.

"I-i miss you, too. Wala na iyak lang ako diba kasi na gising kana?" Pilit akong tumawa kahit sa loob looban ko gusto ng bumiyak ng puso ko.

"W-wag kanang umiyak ate...B-big kana diba?" Pinunasan nito ang tumulong luha.

"Opo..di na ako iiyak haha." Aniko.

thank god! che is now awake.

Che, lumaban ka muna ah..hahanap rin tayo ng magaling na magaling na doctor. pa ngako ni ate yan.

A/N: Hi, po! next POV ay kay Kyo at bunos nalang po yun ehehe para.

Na enjoy nyo ba? kung ganon wag kalimutang mag comment at mag vote para sa susunod na Chapter.

p/s comment your thought about this story.

And please help me to promote my story by recommending in FB, tiktok, any social media. I highly Appreciate it! Thank you.

++Don't forget to vote, comment, and share (●♡∀♡)++

#pinkiyvery_stories