TELL ME NO LIES ✓

Chapter 35

"Mama, matutulog na po kami." Saad ni Maisha.

Ngumiti ako at tumango.

"Sige, sleep na kayo ah. Susunod si Mama."

Hinatak na nito ang kapatid at pumunta sa kanilang silid dito sa Mansion nila Phoenix.

Napa ngiti ako ng makitang inaalalayan ni Maisha ang kapatid nito.

"Miles, can we talk?"

Nawala ang ngiti sa aking labi at lumingon sa nag salita.

Muka itong kinakabahan basi sa itsura nya, ngayun ko lang sya nakitang ganito. Dati napaka seryuso at palaging cold ang aura nya, I bet he's Changed.

Oo nga naman. Sa tagal na hindi kami nag kita marami talaga mag babago.

Pilit akong ngumiti sa kanya.
"Sure, tara sa Garden."

Well wala naman sina B at Phoenix dito may Family dinner sila kaya hindi ako maka balik sa hospital at bantayan ang mga bata. Hindi ko rin alam kong bakit nandito pa si Kyo at muka naring pagod sa pag lalaro sa mga bata. Nakaka tuwang isipin dahil naka laro nila ang tatay nila kahit hindi nila alam.

"You have something you are not telling me." He said.

Kinabahan ako bigla, marami ng pumapasok sa utak ko.
Baka alam nya na? wag naman sana. Hindi pa ako handa.

"A-ano naman yun?"

Hindi ko mapigilan' na ma utal dahil sa kabang naramdaman.

Sarkatisko syang tumawa."Oh, come on Miles! Tell me, and don't fucking ever Lie to me!"

Nagulat ako sa biglaan nitong pag sigaw, Umiigting ang kanyang mga panga at alam kong nag pipigil ito ng galit.

Tumulo ang butil ng aking luha sa unang pag kakataon.
"I-i... I'm sorry! Okay! I was scared, I was led by the fear that when you find out you have a child with me you will take it. Alam mo naman kong ano ka noon diba? napaka dilikado para sa mga bata kong ipaalam ko pa sa iyo! Kyo hindi mo alam kong pano ako nasaktan ng ikaw ay mag luko!" Humagolgol ako sa kanyang harapan habang sinasambit ang mga katagang iyun.

"I admit the sin I did to you, I was stupid at that time. But pinag sisihan ko na iyun, Miles. Ilang taon akong nag sisi dahil sa pag luko ko! ilang taon akong nag dusa dahil hindi kita kasama!" Ngayun ko nakikitaan ang kanyang mata na puno ng emosyon.

"Sorry! nakita kitang kasama si Katina at k-kung pano ka nyang paligayahin na hindi ko magawa!! and that night nakita mo ako, at may nang yare sa atin at BOOM! may na buo!" Tinignan ko sya." Hindi ko intensyon na ilayo sayo ang kambal pero..tangina! ilang beses kitang nakitang kasama si Katina! kaya naisip kong okay na kayo at mukang masaya ka naman at hindi mo na kailangan ang Anak mo!"

"Katina and I never had any relationship Yes, I had sex with her, but until then, I didn't feel anything. Nong umalis ka labis akong nasaktan, I gave you space because you need it, right? but I didn't say I didn't love you! Ilan taon ka nawala Miles! but I still love you! and especially I don't love katina because it's just you..no one else! so tell me even though I already know the truth. tell me if they are my children?" He said.

Wala na akong nagawa kahit pag pilitan ko pa, at alam ko naman na sincere sya.

Dahan dahan akong tumango, nakita ko ang saya sa kanyang mata at hindi ko akalain na yakapin ako nito.

"Fuck!"Saad nya habang naka yakap parin sakin. "Thank you! I still fucking love you!"

I love you too...

Mahal parin kita at mas lalao kitang mamahalin sa susunod na araw at taon na lilipas...

A/N: Owemjii! hehe weyttt! epilogue is coming mga mareyyy!! excited na ba you! ako oo Hahaha kinikilig ako putik.

Thank you so much for your all support. My lovely readers, silent reader and followers. I love you so much rin! mwah!>33

[Grabe, OA ko ah HAHAHA]

Na enjoy nyo ba? kung ganon wag kalimutang mag comment at mag vote para sa susunod na Chapter.

p/s comment your thought about this story.

And please help me to promote my story by recommending in FB, tiktok, any social media. I highly Appreciate it! Thank you.

++Don't forget to vote, comment, and share (●♡∀♡)++

#pinkiyvery_stories