ဒီေန႕က ေဆးစသြင္းရမယ့္ေန႕။
သားကို ရိေပၚေက်ာင္းပို႔ၿပီးတာနဲ႕
ျပန္လာကာေရွာင္းက်န႔္အတြက္
လိုအပ္တဲ့ ပစၥည္းေတြ ထမင္းဟင္းေတြ ထည့္ကာ
ေဆး႐ုံသြားဖို႔ ျပင္ရတယ္။
ေရွာင္းက်န႔္ကို အျပင္စာေတြေကြၽးလို႔
မျဖစ္ဘူး။
မေန႕က သူဝယ္ေပးထားတဲ့
အျဖဴေရာင္ ခ်ည္သားလက္ရွည္ေလးနဲ႕
အညိုေရာင္ ခ်ည္သားေဘာင္ဘီအပြ
ေလးကို ဝတ္ထားတဲ့ ေရွာင္းက်န႔္က
ခ်စ္စရာေကာင္းတာထက္ကို ပိုေနေတာ့သည္။
" သြားၾကစို႔ေလ "
" အင္း "
ကားေမာင္းေနရင္း ေပါင္ေပၚတင္
ထားတဲ့ လက္ေလးတစ္ဖက္ကို
ဆုပ္ကိုင္မိေတာ့ သူ႕ကို ၾကည့္ကာ
ၿပဳံးျပလာတယ္။
သူအဆင္ေျပပါတယ္ေပါ့ေလ။
ဒါေပမယ့္ ေရွာင္းက်န႔္ အဆင္မေျပ
ျဖစ္ေနတာ ရိေပၚသိတာေပါ့။
ဒီလူသားေလးက ဘယ္ေတာ့မ်ားမွ
သူ႕ခံစားခ်က္ေတြကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း
ေျပာျပမည္နည္း။
ရိေပၚ ႀကိဳးစားမွာပါ သူ႕အေပၚ ေရွာင္းက်န႔္
စိတ္လြတ္လက္လြတ္နဲ႕ ထိန္းခ်ဳပ္ထားတာေတြ
မရွိတဲ့အထိ ဆက္ဆံလာေအာင္ ရိေပၚ
ႀကိဳးစားမွာပါ။
" Mr. Sean 305 အခန္းထဲမွာ
ခဏ ေစာင့္ေပးပါေနာ္ ကြၽန္မတို႔ ေဆးသြင္းဖို႔
လာခဲ့ပါ့မယ္။ "
" ဟုတ္ကဲ့ "
ေသြးအေျဖေတြက အားလုံး
ေကာင္းတာေၾကာင့္ ေဆးသြင္းဖို႔
ေရွာင္းက်န႔္က အဆင္သင့္ျဖစ္
ေနခဲ့တယ္။
ေဆးမသြင္းခင္ကတည္းက
ပ်ိဳ႕အန္တာေတြျဖစ္ေနတဲ့ေရွာင္းက်န႔္က
ေဆးသြင္းရမွာ နည္းနည္း ေၾကာက္ေနတာကို
ရိေပၚသိပါတယ္။
သူလည္း စားသမွ်အန္ေနတာေတြကို
စိတ္ရႈပ္ေနမွာေပါ့။ ဒီၾကားထဲ
သားသိမွာ စိုးရိမ္တာေၾကာင့္
ေဝဒနါေတြကို ခ်ဳပ္တီးထားရတဲ့
အခ်ိန္ေတြကလည္းရွိေနတာကိုး။
ကုတင္ေပၚ လွဲေနတဲ့ ေရွာင္းက်န႔္
လက္ကို ကိုင္ၾကည့္လိုက္ေတာ့
ေအးစက္ေနသည္။
ေနဖူးေပၚက ဆံပင္ေလးေတြကို
သပ္တင္ေပးၿပီး ေရွာင္းက်န႔္
လက္ကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႕ ႏြေးသြားေအာင္
ဆုပ္ကိုင္ထားေပးလိုက္တယ္။
