ရိေပၚမွ ေရွာင္းက်န့္ နိုးသြားမွာ
ေၾကာက္တာေၾကာင့္
ငိုခ်င္ေနေပမယ့္ မ်က္ရည္ေတြ
အတင္းထိန္းထားရသည္။
နဂိုကမွ ဝမ္းနည္းေနတဲ့ ေရွာင္းက်န့္ကို
သူ႕မ်က္ရည္ေတြ ထပ္မျမင္ေစခ်င္ေတာ့
သူ႕ေၾကာင့္ ထပ္မနာက်ငေစခ်င္ေတာ့ပါ။
ေရွာင္းက်န့္ လုံးဝအိပ္ေပ်ာ္သြားမွ
နိုးလာရင္စားဖို႔ တစ္ခုခုလုပ္ရန္ ေအာက္ကို
ဆင္းခဲ့ေတာ့သည္။
ရိေပၚ ေအာက္ကို ဆင္းလာေတာ့
ဧည့္ခန္းထဲမွာ ရီသံေတြ ဆူညံေနတာေၾကာင့္
ၿပဳံးမိသြားတယ္။ သူတို႔အိမ္မွာ
ဒီလို သာသာယာယာမရွိတာ ဘယ္ေလာက္
ၾကာေနၿပီလဲ။ ရိေပၚ အိမ္ကထြက္သြားကတည္းက
အိမ္မျပန္ျဖစ္တာ ေရွာင္းက်န့္ နဲ႕သူ
ေဝးေနတဲ့ ကာလတစ္ခုလုံးပဲ။
အလုပ္ေတြထဲပဲ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ႏွစ္ျပစ္လိုက္ကာ
အားခ်ိန္ပင္မရခဲ့။
ရိေပၚ ငိုထားတဲ့ မ်က္လုံးေတြက
ရဲေနတာေၾကာင့္ အကုန္လုံးက
စိုးရိမ္ေနတဲ့ပုံ။ အငယ္ေကာင္က
အလိုက္သိစြာ သားငယ္ကို မုန့္သြားစားၾကမယ္
ဆိုၿပီး ေခၚထုတ္သြားသည္။
ခ်င္းခ်င္းကေတာ့ ဘယ္အခ်ိန္က
ျပန္သြားသည္လည္း မသိ။
ခ်င္းခ်င္းက ေျပာရမယ္ဆိုရင္
သူေက်းဇူးတင္ရမယ့္ မိန္းကေလးပါ
ဒီလိုမ်ိဳးကိစၥကို ေတာ္ယုံနဲ႕ ေက်ေအးေပးဖို႔
ဆိုတာ သာမာန္ မိန္းကေလးဆို လုပ္နိုင္မွာ
မဟုတ္ဘူး။
" သား ထိုင္ပါအုံး ေရွာင္းက်န့္က
ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ ေျမးေလးေျပာေတာ့
ေနမေကာင္းျဖစ္ေနတာ ၾကာၿပီဆို "
ရိေပၚ ထပ္မံ က်ဆင္းလာတဲ့ မ်က္ရည္ေတြကို
လက္ခုံနဲ႕ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းသုတ္လိုက္မိတယ္။
ရိေပၚဆိုတာ အသက္အ႐ြယ္ ရလာၿပီး
ေနာက္ပိုင္း တစ္ခါမွသူတို႔ေရွ႕မွာ
ငိုဖူးတာမဟုတ္ေတာ့အားလုံးက
အံ့ၾသစြာၾကည့္ေနၾကသည္။
ရိေပၚလည္း မရွက္နိုင္ေတာ့ပါ
ေရွာင္းက်န့္ အေရွ႕သာ မ်က္ရည္ေတြ
ထိန္းနိုင္ရင္ ရၿပီ။
မားမားေတာင္ မ်က္လုံးေတြျပဴးၿပီး
စိတ္လႈပ္ရွားေနတာပဲ။
ရိေပၚ ေျပာဖို႔ ေတာ္ေတာ္ေတာင္
အားယူလိုက္ရတယ္။ ဒီကိစၥေတြကို သူ
စဥ္းစားဖို႔ေတာင္မရဲဘူး။ ေျပာမထြက္ဘူး
ဆိုတာ မဆန္းပါဘူး။
