႐ုတ္တရက္ ဆန္စြာ လက္မွတ္ထိုးရတယ္လို႔
ထင္ထားေပမယ့္ ရိေပၚက ဘယ္ကတည္းက
စီစဥ္ထားသည္မသိ အားလုံးက အစီစဥ္တက်
အသိသက္ေသမ်ားကေတာ့ ေရွာင္းက်န့္ရဲ႕
Company က စည္းကမ္းတင္းက်ပ္
လြန္းတဲ့ Manager ႀကီးေတာင္ပါေသးတယ္။
႒ာနထဲမွာ ရွိတဲ့ ၈ေယာက္လုံးက သူတို႔
ႏွစ္ေယာက္ကို လိုက္ ဂုဏ္ျပဳေပးတယ္။
ေရွာင္းက်န့္ကေတာ့ ေပ်ာ္လြန္းလို႔
ငိုခ်င္ေနတာကို မနည္းထိန္းခ်ဳပ္ေနရတယ္။
သားကိုေတာ့ အသိမေပးေတာ့ပဲ
ေက်ာင္းကို ညေနမွ ခြင့္တိုင္ဖို႔လုပ္ရင္းနဲ႕
ႏွစ္ေယာက္သား သြားဖို႔ စီစဥ္ထားတယ္။
႒ာနထဲက လူေတြကို ေန႕လည္စာ
လိုက္ေကြၽးေတာ့လည္း Hotel တစ္ခုမွာ
Booking ကအစ လုပ္ထားၿပီးသား။
ေရွာင္းက်န့္ အေပၚဂ႐ုစိုက္မႈေတြအထင္းသား
ျမင္ေနရတဲ့ ႒ာနကလူေတြကေတာ့
ေရွာင္းက်န့္ကို ဂုဏ္ျပဳေပးၾကတယ္။
႐ြန္ကဆိုရင္ သူ႕အတြက္ဝမ္းသာလို႔ဆိုၿပီး
ဂုဏ္ျပဳစကားေတြ အမ်ားႀကီး ေျပာၿပီး
ငိုေတာင္ ငိုေနေသးတယ္။
ေရွာင္းက်န့္လည္း ငိုမိပါေသးတယ္။
ကိုယ့္အခက္အခဲေတြအားလုံးရင္ဖြင့္ေဖာ္ေလးက
ငိုေတာ့ ထိန္မထားနိုင္ဘူး။
ရိေပၚကေတာ့ ေရွာင္းက်န့္ ပုခုံးကိုဖက္လို႔
က်သမွ်မ်က္ရည္ အသာယာ သုတ္ေပးတယ္။
" နင့္အတြက္ ေပ်ာ္စရာအခ်ိန္ေတြ
ေရာက္လာၿပီ ေရွာင္းက်န့္ တစ္ဆုံးေပ်ာ္ျပစ္လိုက္! "
" ငါ့အနားအၿမဲရွိေနေပးခဲ့တဲ့အတြက္
ေက်းဇူး ႐ြန္ "
" You're Welcome! "
အရင္က ေရွာင္းက်န့္ကို စိတ္ရႈပ္စရာလို႔
ျမင္ေနတဲ့ ေကာင္ေလးက အခု
သူ႕အတြက္ လိုအပ္ခ်က္ဆိုတာ မရွိရေအာင္
ျဖည့္ဆည္းေပးေနျပန္ေတာ့ ေရွာင္းက်န့္မွာ
မယုံနိုင္ျဖစ္ေနရေသးတယ္။
တ႐ုတ္ကိုျပန္မယ့္ Flight က
မနက္ျဖန္ မနက္ျဖစ္တာေၾကာင့္
ရိေပၚကေတာ့ သူနားဖို႔ကိုေလာေနေတာ့သည္။
အခုက သူလည္းအရမ္းႀကီး ပင္ပန္းေနတာ
မဟုတ္ပါဘူး။
