ေရွာင္းက်န့္က မနက္မိုးလင္းလို႔
ႏွိုးလာေတာ့ ေဘေးကနေ သူ႕ကို
မ်က္ႏွာမူလို႔ အိပ္ေနတဲ့ သားနဲ႕
ရိေပၚ့ကိုၾကည့္ၿပီးၿပဳံးလိုက္မိတယ္။
အိပ္ေပ်ာ္ေနတာေတာင္ တစ္ပုံစံထဲ
ျဖစ္ေနတာေတာ့ ၾသခ်ရေလာက္ပါတယ္။
အိပ္ေနရင္ သားရဲ႕ အက်င့္အတိုင္းပဲ
လက္သီးေလးေတြ တင္းတင္းဆုပ္လို႔
ေခြၽးေတြမ်ားပ်ံေနမလားဆိုၿပီး
လက္ဖဝါးႏွစ္ဖက္ကို ျဖန့္ကာ အနမ္း
ေပးမိတယ္။ၿပီးေတာ့ ေဖာင္းကားေနတဲ့
ပါးေလးကိုလည္း အသာအယာ အနမ္းေလး
ေပးလိုက္တယ္။
မ်က္ေတာင္ တိုတိုစိတ္စိတ္ကေလးေတြနဲ႕
တအားခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ ႏွစ္ေယာက္
အဝ ထိုင္ၾကည့္ေနမိသည္။
ျဖဴေဖြးေနတဲ့ ပါးေလးေတြ ႏွစ္ေယာက္လုံး
မွာ ခပ္ေဖာင္းေဖာင္း ။ ခပ္စူစူေလး
ျဖစ္ေနတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းရဲရဲေလးေတြ။
မနိုးေသးတဲ့ ႏွစ္ေယာက္ကို မႏွိုးေတာ့ပဲ
ထားလိုက္ၿပီးေတာ့ ေရွာင္းက်န့္က
အရင္ ေရခ်ိဳးခန္းဝင္ၿပီး သြားတိုက္မ်က္ႏွာ
သစ္ကာအရင္တုန္းကလို အိမ္ေရွ႕ကေရကန္ေလးမွာ
သစ္႐ြက္ေျခာက္ေတြ ဖယ္ရတယ္။
ဒီအိမ္ေလးကို ရိေပၚဝယ္ေပးထားတဲ့
အတြက္ ေရွာင္းက်န့္က ေျပာမျပတတ္ေအာင္
ဝမ္းသာေနမိတာ။
ဒီအိမ္ေလးက သူ႕အတြက္ အဓိပ္ပါယ်တွေ
အမ်ားႀကီးရွိတဲ့ အိမ္ေလးပါ။
ပါးပါး၊ မားမားနဲ႕ အတူတူေနခဲ့တဲ့အိမ္ေလး
ၿပီးေတာ့ ရိေပၚနဲ႕ပါ အတူတူအခ်ိန္ေတြ
ကုန္ဆုံးခဲ့တဲ့ အိမ္ကေလးျဖစ္တယ္။
သူထြက္သြားဖို႔လုပ္တုန္းက ဒီအိမ္ေလးကို
မေရာင္းခဲ့ခ်င္ေပမယ့္ သူ႕မွာ ပိုက္ဆံ
လိုေနတဲ့အတြက္ေရာင္းခဲ့ရတယ္။
ေနာက္ၿပီးေတာ့ သူ ဒီနိုင္ငံကို ဘယ္ေတာ့မွ
ျပန္မလာေတာ့ဘူးလို႔ ေတြးထားတာေၾကာင့္
လည္းပါ ပါတယ္။
" အသက္~ "
ေနာက္ကေန အိပ္ခ်င္မူးတူးအသံနဲ႕
သူ႕ကို ေခၚကာ ခါးတစ္ဝွိုက္ကေနဖက္လိုက္
တာေၾကာင့္ အေတြးလြန္ေနတဲ့ ေရွာင္းက်န့္
က ဆက္ကနဲ႕ တုန္သြားေတာ့တယ္။
" လန့္သြားတာလား "
" အင္း အေတြးလြန္ေနလို႔
