First and Last

Chapter 3

Ang kabang nararamdaman ko kanina ay lalong nadadagan ng bitiwan ni Arrow ang mga salitang iyon habang siya ay matiim na pinagmamasdan ang reaksiyon ko at tuwang-tuwa sa kanyang nakikita. Bakas rin sa mukha ni Lolo ang gulat bagama’t si Mr. Cruz ay nagsisimula ng maaliw sa nangyayari.

“Breakfast Date? Have you met Mr. Dela Vega before, Elle?” Baling ni Lolo sa akin makaraan ang ilang segundo. Napunta ang atensyon ko kay Lolo na bagama’t prenteng nakaupo ay mahihimigan ng kuryosidad ang kanyang boses.

“Yes, Lolo. I met him a couple of days ago at my house.” Sa lahat ng pagkakataon ay ayokong nagsisinungaling kila Lolo at Abuela o kaya naman ay ang magtago sa kanila ng mga bagay-bagay. Mula pagkabata ay palagi nila akong sinasabihan na wag gagawin ang bagay na iyon dahil hindi magandang tignan na naglilihim ka sa sarili mong pamilya. Bakit pa ba natin itatago ang mga bagay kung sa una pa lang naman ay nararapat na bigyan iyon ng pagkaunawa? Iyan din ang isa sa nakikita kong dahilan kung bakit napakaraming nasisirang relasyon. Kawalan ng tiwala.

“He needs help that time, Lo at nagkataon naman na ang bahay ko ang napasukan niya para makaiwas sa mga fans.” Yup. I did my research on him ng gabing mismong natulog siya sa aking bahay. Hindi ako nahirapan na hanapin siya sa social media. Kabi-kabila ang mga post at articles niya duon. Napakarami ring fanbase account kaya hindi na ako magtataka kung bakit ganoon na lang siya umasta ng gabing iyon. Marahil ay inakala niya na lahat ng kababaihan ay kilala siya.

“That’s right, Sr. Cilla. Malugod akong tinanggap ng apo niyo at pinatuloy ng maluwag.” Si Arrow kasabay ng nang-uuyam na tono pero mukhang hindi iyon napansin ni Lolo. Alam naman niya kung anong nangyare ng gabing iyon. Tumuloy lang siya ng sapilitan. Wala akong choice.

“And about the breakfast date, Lo, nagkataon lang. Hindi naman talaga date yun.” Marahil ay nahimigan nila ang bahagyang pagka-irita ng tono ng aking boses pero hindi ko na pinansin iyon. Arrow chuckled on my voice tone. 

“It’s no big deal, hija.” Si Lolo. They begun discussing the project for his ideal house while me, I stuck on the corner of the table silently listening to their talks. Paminsan-minsan nakkikisali sa usapan nila na nalilihis sa topic at nakakabalik rin. I guess it a boy thing na sila lang ang nakakaunawa.

“Magbalik tayo, hijo. What house style you want? European? American Style?”

“I want a modern house, Sr. Cilla. Capable lang to handle a family.”

“Oh? You want to settle na, hijo?” si Lolo na naging interesante bigla.

“Its not like that, Sr. I preparing for…let’s say future.” Arrow chuckled.

“Its good, hijo. Si Elle nga kung maari pinag-papamilya na namin hangga’t maaga. Hindi na rin kami pabata ng Abuela niya kaya naman gusto pa namin na maabutan ang magiging apo namin sa kanya.” Lolo giggled sa paraang pabiro bagama’t mahihimigan ang katotohanan sa kanyang boses.

“I’m not into hurry naman, Lolo. Besides, hindi ko pa priority ang bagay na yan.” I’m happy with my life. Hindi ko kailangan ng batong ipupukpok sa ulo ko.

“Its not bad to expect a grandchild, Sr. Besides, that’s what I want…A woman who have plans and not a girl for, you know…small-minded.” Arrow sipped his tea after he answered my Lolo.

“No one is asking.” Kanina pa ako naiirita sa kanya.

“Elle!” si Lolo na nagulat sa akin while Arrow just give me his remarkable smirk.

“Its okay, Sr. Cilla. No big deal.” He smiled at my Lolo like he’s giving him an assurance that everything is fine while si Mr. Cruz ay tahimik na sumisimsim sa kanyang tsaa.