Chapter 6

6 0 2
                                    

Natapos ang buong maghapon ko ng nasa office lang. I read bunch of files and review some blueprints before signing it. Hanggang ngayon ay inaalala ko pa rin ang problema ng team tungkol sa budget.

Napagdesisyunan rin ng grupo na sila na rin ang bahala sa paghahanap ng dahilan kung bakit nangyari ang ganoon. Mr. Cruz return to site after the meeting para ipagpatuloy ang proyekto at kamustahin ang nangyayari. 

Speaking of Arrow, umalis rin siya pagkatapos ng ilang minuto dahil sa tawag ng manager niya. He said that he needs to practice his cover songs dahil mukhang mapapaaga yata ang nalalapit nilang concert. And no, walang nangyaring luhuran kanina. As usual, simula ng pabalikin ko siya sa bahay ko ay walang araw siyang nang-aasar.

I am on my way para umuwi. I drive my Montero car paalis ng kumpanya. Kapag ganitong oras ng uwian ay sadyang traffic talaga kaya minsan ay inaabot ako ng isa hanggang dalawang oras sa daan. I open my car radio to hear some music. Sakto naman na kakasimula lang ng kanta.

I’ve been reading books of old

The legends, and the myths

Achilles and his gold

Hercules and his gifts

Spiderman’s control

And Batman with his fists

And clearly I don’t’ see myself upon the list

My attention suddenly focuses on the song. Mukhang kalalabas lang ng kantang ito o sadyang dati pa, hindi lang ako gaanong nakikinig sa mga Radio at Spotify. Karamihan sa playlist ko ay kanta ng Air Supply at Westlife band. 

The voice…it seems familiar pero hindi ko din matanto kung bago o narinig ko na ang ganoong tono dati pa. 

She said, where’d you wanna go?

How much you wanna risk? 

I’m not looking for somebody

With some superhuman gifts

Some superhero

Some fairytale bliss

Just something I can turn to

Somebody I can miss


The music is so good. Ang sarap pakinggan…


I want something just like this

Doo-doo, Doo-doo

Doo-doo-doo

Doo-doo, Doo-doo

I want something just like this

Doo-doo, Doo-doo

Doo-doo-doo

Doo-doo, Doo-doo

Oh, I want something just like this



Ang lamig ng boses…


I smiled the whole time, vibing with the sound on my radio. Hindi ko na pinansin kung sino pa ang kumanta. 

I guess, listening to music is good…

Ginawa ko yun habang nasa traffic pa at bumabyahe. Hindi ko rin namalayan na nasa harap na pala ako ng bahay. I turned off my radio and open the car door beside mine. I picked up my things and put the keys in the hole of my doorknob. I open the lights and go to my room para maibaba ko ang mga gamit ko at para makapagpalit na rin ng pambahay na damit. After that, I make sandwiches and open a softdrinks para makapagmeryenda. 

First and LastWhere stories live. Discover now