First and Last

Chapter 7

I’m in my room now. Tulalang nakatitig sa kisame. Ano bang naisip ni Arrow at hinalikan ako? Ako ang nang-asar pero bakit sakin bumalik? I’m still processing kung anong nangyari kanina.

I touched my lips and remembering the time that Arrow bite his lips and crashed it into mine. Bigla ang dagsa ng kaba sa aking dibdib kung kaya’t napahawak ako dun. Should I call Lean?

Ohh, right! She’s busy preparing her birthday party na gaganapin bukas kaya baka hindi rin niya maharap, knowing her uungkatin pa niya ang lahat kaya mas maganda na wag na lang. 

I get up on my bed and open my door. Nagpalinga-linga ako to check Arrow. Sariwa pa ang nangyari sa ref kanina kaya hindi ko pa alam kung paano siya pakikiharapan. I instantly go in the kitchen. Mas better kung wag na lang alalahanin pa ang nangyari. Nanginginig pa ang kamay kong binuksan ang ref para kumuha ng manok sa loob niyon. 

Mukhang wala namang balak na lumabas ng kwarto si Arrow kaya medyo nakahiga ako ng maluwag. I cooked for our dinner. Simpleng tinola at roasted chicken lang para madaling lutuin. Pagkatapos ay kumain na ko at nagtira na lang ng para kay Arrow.

Kinabukasan ay maaga akong umalis patungo sa kumpanya.  At nang makarating ay agad kong binuksan ang pintuan ng aking kotse.

“Good Morning, Engineer!” masayang bati ni Mang Oscar. Ang bodyguard sa ibaba. I smiled on him and greeted him back.

I went on my office and check my schedule for today. Mamayang 8 pm pa ang party ni Lean kaya marami pa akong oras.  

“Kamusta ang site?” I asked my co-engineers para alamin ang nangyayari duon.

“Going well, Engr. and about sa problem natin sa budget malapit na nating malaman kung sino ang nangialam.” Engr. Mendez said.

“That’s good.” Masayang sagot ko sa kanya. “Bibisita din ako para magtanong-tanong.”

“No problem po.”ngumiti ako kay Engr. Mendez at kapagkuwan ay dumiretso na sa aking table.

I checked my emails para malaman kung may mga panibagong mensahe ako duon pero wala naman. I also checked my to-do list at may isang meeting akong kailangan puntahan bukas.  I also arranged my visit to my Abuela. Miss ko na din siya.

Inasikaso ko na din ang mga papers and all plans para sa susunod na mga araw. Mahirap maghabol ng mga gagawin. Mas maganda kung finalization na lang ang kulang.

It tooks me five and a half hours’ para makalahati ang mga dapat gawin sa araw na iyon. Kundi lang kinatok ng aking mga kasamahan ang office ko ay hindi ko pa mamamalayan na tanghalian na pala. They bid me a goodbye para kumain na sa labas. Minsan lang akong sumama sa kanila kaya kapag busy ako ay hindi ko na rin nahaharap pa. We also build friendship on our team kahit minsan lang akong makasama sa kanila ay hindi pa rin nila ako nakakalimutang kamustahin.

As my usual lunch ay nagpadeliver na lang din ako. Hindi ko na aasahan pang magdala si Arrow ng lunch dahil nga sa nangyari. Naiilang pa ko sa kanya. 

Pero ganon pala talaga…Ganon pala yung feeling na magkaroon ng…ahhhh! ayoko na! 

First Kiss ko ‘yun!!!

I mean, yes, nagkaroon ako ng mga manliligaw in the past pero lahat sila ay walang nagtangkang gawin iyon. Bukod sa ayoko pang pumasok sa relasyon ay palaging nakabantay si Lean sa akin. Kahit nga sa CR ay sumasama pa…

“Engr!” Napalingon ako kasabay ng pagbukas ng pintuan ng office ko. “Dinalhan ka namin ng foods.” My teammates brought me foods mula sa fastfood na palagi nilang pinagkakainan.