BANA BİR MASAL ANLAT

EPISODE 28

selam,
yorum yapmayı unutmayın, hatta boool bol yapın.
iyi okumalar.

✑

Verda.

Boğuk sesler duyuyordum ama canım gözlerimi açamayacak kadar çok yanıyordu.

Gözlerimi birkaç kez kırpıştırıp açmayı denedim ama olmuyordu. Karnım çok acıyordu. Zonklayan başımı saymıyordum bile.

Ne olmuştu bana böyle?

"Uyanıyor." Diyen bir ses duydum ancak kim olduğunu çıkaramadım.

Gözlerim hafif bir aralıkla açıldığında önümdeki surat bana birkaç saniye şaşkınlıkla baktı ve sonra kahkaha attı.

"Normal bir kahverengi gözün beni bu kadar mutlu edeceğini bir yıl önce falan söyleseniz herhalde katıla katıla gülerdim."

Boş boş gözlerine bakıyordum. O kimdi?

Kaşlarımı çattım. Ağzımı konuşmak için aralayacağım sırada konuşamadığımı fark ettim. Boğazım o kadar kurumuştu ki.

"S-su." Sesimi ancak bu kadar çıkarabilmiştim. Yine de ağzımın içine giren surat bunu hemen anlamıştı.

Hızla arkasını dönüp sehpaya uzandığında ben de başımı yan tarafa çevirmeye çalıştım.

Hmm, garip garip suratlar.

Ancak en garipi şuydu ki onların yüzü bana tanıdık geliyordu. Hani olur ya, yıllar önce gördüğünüz birini yeniden görüp birkaç saniye hatırlamazsınız. Bende de öyleydi ama ne yazık ki saniyeler sürememişti.

Az önceki garip çocuk beni yatakta hafifçe doğrultmaya çalıştı. Belime de yastık koyduğunda içten bir şekilde gülümsedi ve bardağı ağzıma koyarak suyu içirmeye başladı.

Birden eğilip başıma uzun bir öpücük kondurduğunda şaşkınlıkla ona baktım ama o bunu umursamadı.

"Seni çok özledim." Fısıltıyla söylediklerinden sonra bir kez daha yüzüme eğilerek yanağımı öptü ama bir anda geriye çekildi.

"Atalay siktir git sıkma kızı. Daha yeni uyandı." Kulaklarıma kızgın bir ses iliştiğinde ona baktım.

Uzun boylu, ela gözlü, kıvırcık saçlı bir çocuktu. Çocuk derken erkek yani, anladınız siz.

Onlar kendi aralarında ufak bir kavgaya girdiklerinde elimde kalan sudan bir yudum daha alıp boğazımı sesli bir şekilde temizledim.

"Siz kimsiniz?"

Bir anda hepsi durdu. Arkası dönük olan kıvırcık saçlı aniden yüzünü bana doğru döndü ve hepsi aynı anda "Ne?!" diye bağırdı. Böyle bir şey beklemediğim için yerimde sıçramıştım.

"Ben neden buradayım?"

Kıvırcık olan kaşlarını çattı.

"Şaka yapıyorsun değil mi?"

Daha sonra sözü diğeri devraldı.