When the Moon Heals (Sequel #2)

Chapter 12

Alix

Madilim pa ang buong paligid ng magising ako, ganito naman araw-araw. Tipid akong napangiti ng lingonin ko si Nanay na mahimbing pa ding natutulog. Simula ng umalis ang sumakabilang bayan ang mga kuya ko ay iisa na lang ang kwarto namin.

Mula sa kanyang mukha ay bumaba ang tingin ko sa kanyang katawan. Hindi ko inalis ang tingin ko dito hangga't hindi ko nakukumpirma na humihinga pa siya. Napanguso ako at marahang tinapik ang aking pisngi, dala na rin siguro ng trauma.

Maingat akong lumabas ng aming kwarto para buksan ang lahat ng ilaw sa aming buong bahay. Kung hindi bubuksan ay wala akong makikita, masyado pang maaga, mukha ngang nasa kasarapan pa ang iba sa pagtulog, o marahil matutulog pa lang.

"Alas-tres" sambit ko ng nakita ko ang oras sa aming orasan pagkabukas ko ng ilaw.

Ginawa ko ang mga kailangan kong gawin, inihanda ko na ang mga kakailanginin ko para sa aking lulutuin. May pasok ako ngayon sa factory, bago umalis ng bahay ay sinisigurado kong nakapaglinis na ako, may almusal na si Nanay, at nakapagluto na din ng pagkain para sa tanghalian niya.

Habang nagwawalis ay hindi ko maiwasang mapatingin sa kanyang lumang makina. Ilang beses kong sinubukang bilhan siya ng bago pero tinanggihan niya. Ang lagi niyang dahilan ay gamitin ko na lamang ang pera para sa mga kailangan ko.

Tinigilan ko ang pagwawalis at malungkot na lumapit doon, ang ilang parte ay kinakalawang na dahil sa katagalan. Marahan ko itong hinawakan na para bang kung hindi ako mag-ingat ay masisira ko iyon.

"Tay...Tatay" tawag ko sa kanya.

Ayaw ni Nanay pakawalan ang lumang makina na iyon dahil regalo iyon ni Tatay sa kanya. Hanggang ngayon...hanggang ngayon ay umaasa pa din siyang babalik pa ito, kahit hindi na.

Hindi na.

"Masisira yang mata mo, Alihilani" giit niya pagkalabas niya ng kwarto.

Mabilis kong binitawan ang tasa ng kape at kaagad na tumayo para ipagtimpla si Nanay. Alasingko ng magising siya.

"Nay, mainit na tubig po ang pinanligo ko" nakangiting laban ko para maibsan ang galit niya.

"Kahit na, naligo ka kaagad pagka-gising mo"

Tahimik kong pinakinggan ang mga sinasabi niya sa akin, kahit halos araw-araw kung sabihin niya iyon. Kabisado ko na nga.

"Mabuti naman at bumili ka na ng bago mong cellphone" puna niya sa Iphone na ipinahiram ni Vera sa akin.

"Pinahiram lang po ni Vera ito sa akin"

Marahan siyang tumango at ipinagpatuloy ang pagkain. Tahimik akong bumalik sa pagkain ng almusal. Basa pa din ang aking buhok dahil sa haba at kapal nito, kaya naman kahit agahan ko ang pagligo para saktong pag-gising ni Nanay ay tuyo na, wala pa din akong takas.

"Minsan ay yayain mo dito yang bago mong kaibigan, ipagluluto ko kamo siya ng bico. Kumakain ba siyo non?" tanong ni Nanay sa akin.

Tipid na lang akong tumango kahit hindi ako sigurado kung kakain nga si Vera non kung sakaling ipagluto siya ni Nanay. Magaling si Nanay magluto ng mga kakanin, sa kanya ko natutunan ang pag-gawa ng mga iyon.

"Nay, dapat po ay nagpapahinga lang kayo. Hindi niyo naman po kailangang gumawa pa ng basahan, may trabaho na ako" paalala ko sa kanya.

Humigpit ang hawak niya sa aking kamay habang palabas kami ng bahay. Araw araw niya akong hinahatid palabas sa tuwing papasok ako.