The Bad Boy Next Door

Hoofdstuk 3

'Heb je het al wat warmer?'

Cameron

Zei ze dat nou echt serieus?!

Zei ze echt 'Ik wil bij jou zijn...'?!

Maar... Natuurlijk wilde ze me, ieder meisje wilde Cameron Morgan, dé arrogante, knappe en charmante bad boy van heel Californië.

'Sorry, wat zei je?' vroeg ik een beetje plagend.

'Niets...' Ze stond op en ging op het verhoging onder haar bed zitten, met haar kont op de rand en haar voeten uitgerekt over de grond. 'Niets bijzonders, het is niet belangrijk..' zei ze zuchtend. Ze zag er echt super sexy uit.. Haar donkerblauwe short was een beetje opgekropen en haar croptop hing een beetje boven haar buik.

'Heb jij het niet warm?' vroeg ik. Ik pakte de onderkant van mijn shirt vast en trok het over mijn hoofd heen. 'Ik heb het echt snikheet.' Ze keek me met grote ogen van verbazing aan, ze begon te blozen en wende snel haar blik af.

En ik meende het echt: ik had het echt ineens bloedheet...

'N-nee...' stotterde ze. Het was een schattig geluidje dat ze maakte. Een nerveus geluidje, dat ik graag hoorde van meisjes. Roxanna begon ook met haar benen heen en weer te wiebelen. Nervositeit zeker.

Ze stond langzaam op en liep naar mijn richting toe. Ik dacht dat ze me zou strelen, kussen, knuffelen of iets in die buurt.. maar ze liep langs me heen om naar haar bureau te gaan. Ze ging zuchtend op haar bureaustoel zitten en neuriede mee met Me And My Broken Heart van Rixton. Roxanna was iets aan het typen. Ik stond op, liep naar haar toe en keek met haar mee over haar schouders. Ze merkte het op, stopte met neuriën en begon nerveus te slikken. Ik vond het prettig hoe ze het deed en sloeg mijn armen stevig om haar heen. Ik sloot mijn ogen en snoof haar geur op; ze rook naar rozemarijn en iets zoets, snoep of zoiets. Een heerlijke combinatie, vond ik het.

Ik voelde dat ze rilde. 'Heb je het koud?'

'Een beetje..' antwoordde ze blozend. Ik sloeg mijn armen steviger om haar heen en begon haar sleutelbeen, nek en kaaklijn te kussen. Streelde haar onderlip langzaam. Ze liet het allemaal toe, ze verroerde haar niet een beetje. Roxanna was alleen maar aan het blozen en aan het ademhalen.

'Moet ik je een beetje opwarmen...?'

Ze stond met een ruk om en sloeg mijn armen van haar af. 'D-doe toch normaal...' Haar stem klonk vel en scherp. Ze sloeg haar blik neer, verlegen, onzeker en beschaamd.

'Je bent... anders..'

Ze keek me met een neutrale blik aan, wat ik niet had verwacht van haar. Roxanna liet een zucht tussen haar lippen ontsnappen. 'Heb je het gelezen?' vroeg ze op een gegeven moment.

Ik keek haar verbaasd aan. 'Wat?'

'De mail, die ik net schreef..' antwoordde ze serieus.

'Nee..'

'Gelukkig maar..' Toen ik daarstraks naar haar toe liep en mijn armen om haar heen sloeg had ze iets afgesloten, ik wist zeker dat ze iets aan het typen was. Maar wat kon ik niet zien of lezen.

'Waarom?'

'Dat is privé.' antwoordde ze snel.

Ik begreep haar niet meer: het ene moment was Roxanna open en kon je heel gemakkelijk alles met haar bespreken en doen, en het andere moment was ze gesloten en liet ze helemaal niets meer toe. Ze was anders dan de andere meiden die ik kende. Apart en vooral mysterieus. Erg mysterieus...

Mijn verlangen naar haar werd steeds groter, maar ik hield me in door telkens te slikken. 'O... wat jammer.' zei ik hijgend en buitenadem.

Roxanna keek me verbaasd en raar aan. 'Gaat het wel?'